Waluta:

Wyszukaj na stronie

Menu

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

Wynajmij samochód w Hiszpanii
Wynajmij hotel w Hiszpanii

Oferty sprzedaży:

Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
499.000 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
149.500 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
370.000 €

 

FACEBOOK HISZPANIA  TWITTER  BLOGER  YOUTUBE

 

 

 

Reklama

FORUM-NIERUCHOMOSCI

AIRPORTINFO24.COM

Moncada y Reixach

Moncada i Reixac w Katalonii

Tradycyjna gospodarka Moncada i Reixac przez wieki była oparta na rolnictwie. Uprawiano tu winorośl, pszenicę, ziemniaki, truskawki i drzewa owocowe, a przyroda była nieskażona. Zmienił to dopiero XX wiek, kiedy to w okolicy Moncady rozwinął się przemysł, a miasto się rozrosło.

Zła gospodarka ściekowa oraz rozwój fabryk wywołały ogromne zanieczyszczenie przepływającej przez miejscowość rzeki Besòs. Jednak dzięki wysiłkom, ogromnym pieniądzom i konsekwencji udało się ją doprowadzić do naturalnego stanu. Jest teraz siedliskiem wielu gatunków zwierząt, w tym chronionych. Moncada i Reixac proponuje wiele atrakcji.

Przyjazne turystom

Moncada i Reixac leży w hiszpańskiej wspólnocie autonomicznej Katalonii w prowincji Barcelony w regionie Zachodniej Valle. Graniczy z Barceloną, Cerdanyola del Valles, Santa Coloma de Gramenet, Badalona, Ripollet, Sant Fost de Campsentelles i La Llagosta.

Zamieszkiwane jest przez ok. 35 tys. ludzi. Miejscowość jest położona na wysokości 36 metrów n.p.m. Coraz chętniej wybierana przez turystów Moncada i Reixac po pierwsze ze względu na położenie - blisko atrakcyjnej turystycznie Barcelony oraz blisko morza, oferuje całą gamę atrakcji. Znajdziemy tu sporo wygodnych, ładnie i komfortowo położonych hoteli, w których ceny są niższe, niż w obiektach o porównywalnym standardzie w Barcelonie czy w bezpośredniej bliskości morza.

MONTCADA

Większość z miejsc noclegowych i obiektów hotelowych zlokalizowana jest w pobliżu stacji kolejowych, co ułatwia przemieszczanie się zarówno po miejscowości, jak i w docieraniu w odleglejsze strony. Podróżowanie do większych ośrodków, w tym do Barcelony, ułatwiają też zorganizowane wycieczki z przewodnikami, dostępne w hotelach. Miejscowość jest obecnie kluczowym węzłem połączeń kolejowych w prowincji Barcelony. W tej lokalizacji przechodzą trzy linie kolejowe, a samo miasto ma aż pięć stacji kolejowych.

W 2003 roku dotarło tu również barcelońskie metro, co jeszcze bardziej wpłynęło na dobre skomunikowanie regionu - linia nr 11 ma kolor jasnozielony. Od granic Barcelony Moncada oddalona jest o 4 km. Port lotniczy Barcelona oddalony jest o ok. 23 kilometry od miejscowości, lotnisko Girona o ok. 70 km, a port lotniczy de Reus o ok. 100 km. Obecnie Moncada y Reixac ma powierzchnię liczącą 23 km kw.

Od małych osad do miasta

Nazwa Moncada, w starej dokumentacji wymieniana jako Mons catanus (X wiek), prawdopodobnie pochodzi od nazwy jałowców górskich, z kolei nazwa Reixac jest niewiadomego pochodzenia. Herb gminy to tarcza w kształcie rombu o prostych kątach i czerwonej barwie, a nad nim widnieje korona. Na czerwonym tle w pionie ułożone są żółte koła symbolizujące tarcze, po cztery w jednym rzędzie. Flaga ma te same barwy. Symbole te zostały zatwierdzone całkiem niedawno, bo w 1995 roku. Powstanie osady często datowany jest na VIII-IX wiek.

Trudniący się pasterstwem i uprawą ludzie budowali tu wtedy małe domy z warzywnymi ogrodami w dosyć charakterystyczny sposób. Stawiane były z kamienia w miejscach, które w naturalny sposób chroniły przed wiatrem i chłodem, między górami i na ich zboczach. Dachy domostw konstruowano na belkach, okładając je gałęziami, płaskimi kamiennymi płytami lub gliną. Domy podzielone były na dwie części nie skomunikowane ze sobą. W jednej trzymano zwierzęta inwentarskie: świnie, krowy i woły, w drugiej zamieszkiwali gospodarze.

Przed domem na swoistych zamkniętych „dziedzińcach” hodowany był drób. Na początku X wieku liczba domów wokół wśród gór zaczęła gwałtownie rosnąć. Tworzy się mała wioska, która potem będzie miała nazwę Reixac. Zostaje rozbudowana w X i XI wieku. Poniżej, w okolicy rzeki Besòs i jej dopływów, zaczynają powstawać młyny i odlewnie. Jej wody zasilają również młyny w samej Barcelonie oraz warsztaty garbarzy i rzemieślników wytwarzających szkło. W XVI i XVII wieku wody z Besòs i jej dopływów zaczęły być wykorzystywane również przy wytwarzaniu papieru.

Ród Moncada

Nazwa Moncada po raz pierwszy pojawia się w dokumentach jeszcze przed rokiem 1000. W drugiej połowie XI wieku wiejskie i rolnicze okolice wkraczają w erę feudalną. Powstaje zamek Moncada, miejsce narodzin słynnego w Katalonii rodu Moncada i centrum baronii Moncada, która w 1390 roku przechodzi na własność miasta Barcelona.
Zamek ten niestety nie przetrwał do naszych czasów. Uległ wyburzeniu w 1713 roku, a jego szczątki posłużyły ludziom z okolicy do budowy domów. Kościół pw. Św. Marii de Moncada zlokalizowany obok zamku ocalał na nieco dłużej.

Zbudowany w stylu romańskim został niestety zniszczony przez żołnierzy napoleońskich w 1808 roku. Lata 50-te XIX wieku to spora fala emigracji ludności, zarówno do Barcelony, jak i miast w jej okolicy. Doprowadziła ona do powstania nowych ośrodków, które zaczęły się prężnie rozwijać. W Moncadzie przemysł i handel szybko wyparły rolnictwo. Rozwój przemysłu niestety wpłynął negatywnie na stan środowiska naturalnego, w tym rzeki Besòs.

MONTCADA-REIXAC

Pachnie dobrym jedzeniem

Spora część mieszkających tu Hiszpanów stołuje się poza domem. W urokliwych uliczkach miejscowości poukrywane są restauracje oczekujące na smakoszy, przepadających za kuchnią katalońską. Gwarantuje ona niezwykle bogatą feerię smaków, składników i dań. Produkty natury są tu niezwykle różnorodne, bo przecież zależne od dobrodziejstwa zarówno gór, jak i morza. Śródziemnomorski klimat również przynosi w tym względzie obfitość. Katalończycy są niezwykle kreatywni i pomysłowi w kuchni.

Potrafią umiejętnie, acz zaskakująco, łączyć mięso z owocami morza, stosować do warzyw słodkie przyprawy, kozi ser podawać z miodem i owocami, a tradycyjne dania udoskonalać i przerabiać z niespotykaną gdzie indziej inwencją. Dochodzą do tego uwarunkowania historyczne, dzięki którym w daniach katalońskich znajdziemy zarówno ryż, jak i makaron, nie powinny nas dziwić również orientalne przyprawy. Pierwsza hiszpańska książka kucharska, datowana na 1324 rok, była manuskryptem właśnie w języku katalońskim, a światowej sławy szef kuchni Ferrán Adriá, autor wielu odkryć w nowoczesnej kuchni molekularnej, jest Katalończykiem.

Bliskość morza wpływa na popularność w przepisach takich składników, jak dorsz, dorada czy krewetki. Bliżej gór znajdziemy dania bazujące głównie na mięsie (dziczyzna, jagnięcina) oraz owocach runa leśnego i naturalnych serów, przede wszystkim z mleka koziego. Wśród nich najsłynniejszy jest ser o nazwie mató, spożywany jako deser z miodem i owocami. Katalonia słynie z wyrobu wspaniałych wędlin, takich jak butifarra czy fuet. Kuchnia katalońska to również zdrowe i soczyste sałatki.

Warzywna escalivada czy rybno-warzywna esqueixada to ulubione dania pań dbających o linię. Region Katalonii to również znakomite sosy, na przykład znany w Polsce jako alio olio „alioli”, stosowany najczęściej poza Katalonią do spaghetti czy sałatek. Sos salvitxada serwuje się do podwędzanych nad ogniem liści młodej cebulki dymki czyli tzw. calkcots. Wśród sosów popularne są jeszcze inne salsy, takie jak sofrito, suquet oraz samfaina.

W rejonie regionu Barcelony obiady podaje się kompletne, to znaczy z deserami. Słodkości nabywa się w cukierniach, których jest tu znacznie więcej, niż w Polsce, zwanych pastisseries. Jedne z ulubionych deserów to crema catalana, ale kuchnie starają się bardzo urozmaicać serwowane desery. Każde z blisko 80 katalońskich świąt ma przypisany inny deser, według specjalnego słodkiego kalendarza. Są zatem zarówno wytrawne placki, jak i słodkie obwarzanki różnej wielkości czy pączki. Na Święto Zmarłych przygotowuje się tzw. panellets, deser o wyjątkowo słodkim smaku.

Czysta rzeka

Besòs to główna rzeka przepływająca przez Moncadę i Reixac. W całości znajduje się w prowincji Barcelona. Bez dopływów ma zaledwie 17,7 km. Besòs powstaje z połączenia dwóch innych rzek o nazwach El Congost i Mogent, które spotykają się w okolicach miejscowości Aiguafreda. W miejscowości Santa Coloma de Gramenet Besòs uchodzi do Morza Śródziemnego, na pograniczu Barcelony i jej przedmieścia San Adrián de Besós.
Głównymi dopływami rzeki są : El Mogent, El Congost, El Tenes, Caldes, El Ripoll. Besós nie jest i nigdy nie była rzeką żeglowną.

W czasie rozkwitu przemysłu w początkach XX wieku rolniczy charakter miasta stracił na znaczeniu, zaczęły się pojawiać fabryki różnych branż. Doszło wtedy również do silnego zanieczyszczenia rzeki Besòs. Jej zanieczyszczenie, a zarazem możliwości rozwoju miasta i okolic upatrywane w turystyce sprawiły, że w 1995 roku Barcelona oraz przedmieścia: Montcada i Reixac, Sant Adria de Besòs i Santa Coloma de Gramenet podpisały umowę o współpracy w celu ochrony środowiska dolnego biegu rzeki.

Utworzono stowarzyszenie „Consorci per a la Defensa de la Conca del riu Besòs”. Prace nad projektem pochłonęły 37 milionów euro, zaangażowano weń również wszelkie stowarzyszenia i organizacje z regionu. Rezultatem projektu jest strefa rekreacyjna Parc Fluvial del Besòs, która obejmuje dolny, dziewięciokilometrowy odcinek rzeki oraz teren o powierzchni 115 hektarów.

MONTCADA-3

Fauna i flora

Dzięki projektowi udało się przywrócić kształt fauny i flory. Rzeka Besòs nie jest już ściekiem i ponownie zajmuje swoje ważne miejsce w Moncada i Reixac. Obserwuje się w jej okolicy mnóstwo gatunków ptaków wodnych, ssaków, gadów, płazów, ryb. Są: czapla siwa, bocian biały, kaczka krzyżówka, krogulec, pustułka, sokół wędrowny, małe czajki, bekasy, samotniki, papugi, można spotkać jerzyki, zimorodki, pliszki górskie, drozdy, sroki, szpaki i wiele innych gatunków ptactwa. Spośród dziko żyjących ssaków można tu spotkać norki amerykańskie, dziki, króliki i ryjówki. Sprawdź także rozdział zwierzęta Hiszpanii.

Gady, takie żółwie, występują tu niezbyt licznie, za to węże i jaszczurki, w tym gekony iberyjskie, są dosyć powszechne. Można tu również spotkać rzadkie gatunki płazów, jak żabę rzekotkę i kilka gatunków ropuch. Besòs jest pełna ryb, występują tu licznie i w wielu gatunkach. Są tu m.in. węgorze i karpie. Na lewo od Besòs, w bardziej górzystym terenie, pobudowane są domki letniskowe i większe, letnie rezydencje, z których rozpościera się piękny widok na okolicę.

Zapraszamy na pozostałe serwisy IBERMAXX

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

ico zamknij