HOME PRZEWODNIK PO HISZPANII WSZYSTKIE NOCLEGI JAK REZERWOWAć FAQ O NAS KONTAKT

Wyszukaj na stronie

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

	0034 966 444 615
	wynajem@ibermaxx.pl
12080525 ibermaxx

Oferty sprzedaży:

499.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf

149.500 €

COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca

370.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde

Reklama

Alejandro Sanz

Alejandro Sanz hiszpańska ikona muzyki pop

Jest najbardziej znanym popkulturowym wykonawcą w swoim kraju, idolem wielu pokoleń. Mowa o hiszpańskim piosenkarzu i muzyku, tworzącym w gatunku latin pop – to wokalista, pianista i gitarzysta, który na scenie jest obecny od 1989 roku po dziś dzień. Jest laureatem siedemnastu nagród Latin Grammy Awards oraz trzech nagród Grammy za najlepsze albumy pop muzyki latynoskiej.

Znany jest przede wszystkim z wykonywania ballad w stylu flamenco – influenced oraz łączenia wielu gatunków. Ma też epizod aktorski - zagrał samego siebie w sezonie meksykańskiej telenoweli „Que nome dejas”, wyprodukowanej w 2015 roku.

Życiorys – trudne początki w świecie muzyki

Alejandro Sanchez Pizarro (Alejandro Sanz) urodził się 18 grudnia 1968 roku w stolicy kraju, Madrycie, jako najmłodszy z rodzeństwa. Rodzice: Maria Pizarro i Jesau Sanchez byli Andaluzyjczykami. Dorastał w dzielnicy wschodniej części Madrytu, Mortalaz. Ojciec był akwizytorem księgarskim, często nie było go w domu. Alejandro wspomina, że „wychowywał się na ulicy”. Zaistniał jednak wyraźny wpływa ojcowski na przyszłość syna.

ALEJANDRO-SANZ-PIOSENKARZ-HISZPANSKI

Ten pierwszy bowiem bardzo dobrze grał na gitarze, co dla drugiego było sporą inspiracją i pierwszymi wrotami do krainy muzyki. Ojciec uczył syna grać na instrumencie. Alejandro uczniem okazał się chyba trochę zbyt zapalonym, ćwiczył również w nocy. Anegdota głosi, że w końcu matka nie wytrzymała tego, iż nie daje spać całej rodzinie i roztrzaskała instrument.

Jako dziecko spędzał wakacje z rodzicami w ich rodzimej Andaluzji, krainie flamenco, typowo hiszpańskiego folkowego gatunku muzyczno - tanecznego. Matka z ojcem zachęcali go wówczas do publicznych występów i prezentacji dziecięcego talentu muzycznego. Sanz zapragnął wtedy zostać wykonawcą tej muzyki, jednak trafił na surowego nauczyciela, który na jakiś czas skutecznie go do tego zniechęcił.

Po latach tłumaczył, że flamenco dla początkującego muzyka, zwłaszcza dziecka, jest bardzo trudne do nauki i wykonywania. Daje jednak doskonałe podstawy dla dalszej pracy. Alejandro postanowił wówczas, że w przyszłości skupi się raczej na tworzeniu hiszpańskiej muzyki pop z elementami flamenco.

Początki kariery też trudne, wręcz wstydliwe

Alejandro Sanz jako nastolatek występował w Madrycie na przeróżnych lokalnych scenach i w konkursach. Poznał wówczas Miguela Angela Arenasa, producenta muzycznego, który wylansował kilka znanych hiszpańskich zespołów, na przykład Mecano. Pomógł on Alejandrowi, doprowadzając do kontraktu z wytwórnią płytową Hispavox. W roku 1989, czyli w wieku 21 lat, Sanz wydał swoją debiutancką płytę pt. „Cuidarlos Los Chulos Son PA”. Przybrał dla niej pseudonim artystyczny Alejandro Magno, co po polsku znaczy Aleksander Wielki. Album zawierał utwory stanowiące połączenie gatunków muzyki elektronicznej i flamenco.

Taki melanż nie spotkał się wówczas z dobrym przyjęciem słuchaczy, był też w związku z tym niepowodzeniem komercyjnym. Po latach Sanz uznał ten album za nieistotny punkt w swojej karierze. W związku jednak z wieloletnią popularnością wykonawcy, dziś ta płyta jest atrakcyjnym kąskiem kolekcjonerskim dla jego fanów. Podczas jej promocji, a właściwie prób promocji, Alejandro dawał popisy nawet w klubach ze striptizem, grając krótkie sety pomiędzy występami pań. Świadczy to o wielkiej determinacji w osiąganiu celu.

Nawet tak skrajne kroki nie odniosły jednak planowanego skutku. Sanz postanowił zrobić sobie przerwę od muzyki, udając się na studia administrowania biznesem. Jednocześnie podjął pracę w studiu nagraniowym, gdzie tworzył materiały dla innych artystów. Niezrażony poprzednim niepowodzeniem, przekonał też ponownie Arenasa, by ten wysyłał demo jego piosenek do innych wytwórni. Wytrwałość zaowocowała podpisaniem kontraktu z Warner Music Latina (WML), filią znanej amerykańskiej firmy Warner Music Group (WMG), skupiającą się na muzyce latynoskiej. W tamtym też czasie zaczął prezentować się pod obecnym pseudonimem artystycznym, Alejandro Sanz.

Pierwsze sukcesy w końcu nadeszły

Rzeczywisty marsz do sławy rozpoczął się dla Alejandro w 1991 roku, kiedy to wydał swój pierwszy album w wytwórni WML pod tytułem Viviendo Deprisa. Jej całość, a w szczególności piosenki „Pisando Fuerte” i „Se le Apago la Luz” pozwoliły mu zdobyć liczną grupę fanów w całej Hiszpanii. Po dwóch latach, w roku 1993, wydał kolejny album „Si Tu Me Miras” oraz płytę koncertową „Basico”.

W tym samym roku nagrał piosenkę „Mi Primera Cancion”, zawierającą fragment z gatunku flamenco autorstwa Paco De Lucii, idola Sanza z lat dziecięcych. Trzeci album studyjny wydał w roku 1995. Ukazał się on także w języku włoskim i portugalskim. Utwór z pierwszego singla, „La Fuerza del Corazon”, był pierwszym zauważonym w skali międzynarodowej. Wszystkie trzy pierwsze płyty, wyprodukowane w wytwórni WML, okazały się artystycznym i komercyjnym sukcesem, osiągając status platynowych płyt w Hiszpanii.

SHAKIRA-ALEJANDRO-SANZ

Rozwój kariery

Alejandro Sanz, począwszy od 1997 roku, spędził dwa lata w Mediolanie. Poświęcił się tam obserwacjom, gdyż kolejny jego album miał być połączeniem wielu różnych gatunków muzycznych. We Włoszech rozpoczął zaawansowaną naukę gry na saksofonie i fortepianie. Gitarę już nieco znał, między innymi z dzieciństwa. W 1997 roku wydał swój piąty album - „Mas”. Zawierał on ballady pop, pozostające pod silnym wpływem flamenco i rytmów latynoskich. Sprzedano jej w Hiszpanii ponad 2 miliony egzemplarzy. Uczyniło to z niej najlepiej sprzedającą się płytą w historii kraju. Na liście Billboard Latin Chart płyta utrzymywała się przez 74 tygodnie. Piosenka „Corazon Partio” była na ustach wszystkich - od Hiszpanii po Stany Zjednoczone - a nawet Kubę. Po sukcesie albumu Sanz po raz pierwszy wyruszył na tournee po USA.

Piąty album - „El Alma al Aire”, wydany w 2000 roku, zawierał jeszcze szerszy zakres gatunków. Pojawiły się na nim elementy jazzu, soulu i tanga. W Hiszpanii bił kolejne rekordy popularności. Sanz otrzymał cztery nagrody na gali Awards 2001 Latin Grammy, między innymi za album i piosenkę roku. W tym samym roku zagrał w duecie z irlandzkim zespołem The Corrs oraz współpracował z Michaelem Jacksonem przy singlu „What More Can I Give”, poświęconym ofiarom ataku terrorystycznego na WTC w Nowym Jorku.
Rok później na Florydzie nagrał album akustyczny dla MTV. Sanz przyznawał, że było to dla niego duże przeżycie artystyczne. Ale też kolejne nagrody Grammy.

XXI wiek

Kariera Alejanro Sanza postępowała znakomicie. Odnotowywał co rusz to kolejne sukcesy, jego działalność obfitowała w różnorodne epizody. Płyta „No es lo Mismo” zawierała akcenty polityczne i społeczne, traktując np. o wycieku oleju z tankowca przy hiszpańskim wybrzeżu czy problemie uchodźców z Kuby na tratwach. Był pierwszym hiszpańskim muzykiem, który dał wykład na Uniwersytecie Harwarda, co miało miejsce w 2004 roku. Współpracował z Shakirą przy piosence „Tortur”, która stała się międzynarodowym hitem i największym przebojem muzyki latynoamerykańskiej 2005 roku. Wydany w roku 2003 album „No es lo Mismo” był pierwszym, który Alejandro w całości sam wyprodukował.

Pierwsza dekada XXI wieku to czas, kiedy Sanz rozpoczął szerszą promocję swojej osoby w Ameryce Południowej, czyli na kontynencie silnie związanym z kulturą iberyjską, gdzie dla swojej hiszpańskojęzycznej twórczości mógł posiadać niezliczoną rzeszę odbiorców. Na kampanię promocyjną wśród Latynosów otrzymał licencję Coca-Coli.
Wiosną 2007 roku Alejandro Sanz doznał załamania psychicznego podczas światowej trasy koncertowej. Wpłynęła na to śmierć ojca i rozejście z meksykańską modelką i aktorką Jaydy Mitchel. W tym samym roku stał się krytykiem polityki wenezuelskiego prezydenta, Hugo Chaveza.

Dla promocji kolejnej płyty, „Paraiso Express”, zwrócił się do kibiców piłkarskich, by ci tworzyli własne filmy o swojej definicji raju i wrzucali je do kanału youtube. Album definiowany był, jako powrót do tradycyjnych form i stylów. Sanz nagrał też singiel z Alicią Keys, znów numer jeden na liście Billboard Hot Latin Songs.
W lutym 2011 roku Sanz ogłosił rozstanie z WML. Podpisał umowę z Universal Music Group. Tego samego roku otrzymał Nagrodę Dziedzictwa Łacińskiego Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów. Z nieco innego typu sukcesu Alejandro zapamięta dzień 6 listopada 2013 roku. Otrzymał wówczas tytuł doktora honoris causa muzyki Berkelee College of Music.

Styl muzyczny

Z początkiem kariery muzykę Sanza cechowały głównie romantyczne ballady. To właśnie one były najbardziej zapamiętywane. Pod koniec lat 90-tych, dzięki współpracy z rozmaitymi artystami, znacznie poszerzył gamę swojej oferty muzycznej. Eksperymentował z rockiem, salsą, hip-hopem. Potem doszedł jazz, funk, muzyka etniczna. Ostatecznie artysta nie odszedł jednak daleko od romantycznych piosenek i ballad z odcieniem flamenco, śpiewanych całym sercem.

Cechą charakterystyczną Sanza jest chrapliwy wokal, częsty u znanych wokalistów flamenco. W młodości piosenkarz dosyć długo tkwił pod wpływem zespołów ciężkiego rocka, jak na przykład Iron Maiden. Nie poszedł jednak w tę stronę. Silniejsze okazały się korzenie kulturowe i rodzinne, nakazujące orbitować wokół flamenco.

SANZ-ALEJANDRO

Życie prywatne

Alejandro Sanz ożenił się z meksykańską modelką i aktorką Jaydy Michel. Ceremonia miała miejsce na wyspie Bali 30 grudnia 1999 roku, jednak ten związek nigdy nie został uznany prawnie w kraju ojczystym żadnego z małżonków. Alejandro nie czuł potrzeby takiego formalizowania. Mają córkę, Manuelę Sanchez Michel, urodzoną 28 lipca 2001 roku. Para rozeszła się w 2005 roku. Sanz ma też syna Aleksandra z Valerią Rivera, projektantką mody z Puerto Rico.

Muzyk poślubił potem swoją byłą asystentkę, Raquel Perera. Prywatna ceremonia odbyła się 23 maja 2012 roku w Sabadell, w Barcelonie. Para ma dwójkę dzieci - syna Dylana, który urodził się w 2012 roku w Nowym Jorku oraz córkę Almę, urodzoną w 2014 roku w Madrycie. Ojcem chrzestnym Dylana jest Paco de Lucia, światowej sławy gitarzysta, grający między innymi flamenco. Państwo Sanz natomiast są rodzicami chrzestnymi Elli Bisbal, córki Davida Bisbala, innego znanego piosenkarza pop z Hiszpanii.

Alejandro Sans żyje nie tylko muzyką. Jego pasją jest też malarstwo. Często się nim inspiruje podczas tworzenia nowych piosenek i szukania pomysłów na nie. Według niego malarstwo przekonuje, że podejmowanie ryzyka rzadko prowadzi do porażki.

Albumy studyjne

Cuidarlos Los Chulos Son Pa – 1989
Viviendo Deprisa – 1991
Si T Me Miras – 1993
3 – 1995
Mas – 1997
El Alma al Aire – 2000
No es lo Mismo – 2003
El Tren de los Momentos – 2006
Paraiso espresso – 2009
La Musica No Se Toca – 2012
Sirope – 2015