Waluta:

Wyszukaj na stronie

Menu

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

Wynajmij samochód w Hiszpanii
Wynajmij hotel w Hiszpanii

Oferty sprzedaży:

Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
499.000 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
149.500 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
370.000 €

 

FACEBOOK HISZPANIA  TWITTER  BLOGER  YOUTUBE

 

 

 

Reklama

FORUM-NIERUCHOMOSCI

AIRPORTINFO24.COM

Maria Dolores Pradera

Maria Dolores Pradera Fernández (Madryt,  urodzona  29 sierpnia 1924r. ) jest melodyjną piosenkarką i aktorką hiszpańską. Melodyjną piosenkarkę i aktorkę, a także jeden z najbardziej prestiżowych głosów w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej. Jest również znana jako María Dolores lub La Pradera.

BIOGRAFIA

Jej długa kariera rozpoczęła się w 1943 roku gdzie rozpoczęła grając małe role filmowe i w ciągu najbliższych dwóch dekad w pełni tryumfowała jako jedna z wiodących postaci w teatrze, łącząc swoją rolę aktorki jak i piosenkarki podczas występów na żywo. Biorąc pod uwagę sukces jej nagrań, trasy koncertowe dokonane przez kilka krajów i poświęciła się całkowicie muzyce od początku lat 60.

Urodziła sie w Madrycie, była jedną z czwórki rodzeństwa. W dzieciństwie mieszkała w Hiszpanii jak i w Chile, gdzie jej ojciec, Hiszpan prowadził interes. Jej matka Pradera Carmen Fuster (? -9/02/1987), posiadała francuskie pochodzenie. W 1940 roku rozpoczęła pracę jako aktorka w swoim pierwszym teatrze. Widać już było, że Maria przejawiała talent do śpiewu. Zagrała w filmie Yo no me caso (1944) od Juan de Orduña; Altar mayor (1944), Los habitantes de la casa deshabitada (1946).

ŻYCIE PRYWATNE

W dniu 28 sierpnia 1945 wyszła za mąż za Fernána Gómeza. Rozstali się w 1957 roku a rozwód uzyskała dopiero w 1980 roku mieli dwójkę dzieci, Fernando i Helenę .

ROZPOCZĘCIE KARIERY PIOSENKARKI

W 1950 roku, zaczęła śpiewać profesjonalnie, ostatecznie rezygnując z kariery aktorskiej w 1960 roku. Od tego czasu nagrała ponad 35 płyt. Jako piosenkarka, specjalizuje się w tradycyjnej hiszpańskiej i latynoamerykańskiej muzyce: bolero , copla , ballady , ronda , Vals i muzyki ludowej (peruwiański, argentyńskie, meksykańskiej i Wenezueli ).  Jej głos ma głęboki rezonans melodyjny i pewny grunt pod nogami, które muszą wynikać z treningu śpiewu klasycznego. Jej wymowa jest czysto kastylijska, a jej muzyka czysto Amerykańsko Łacińska. 

Jej repertuar obejmuje jedne z najbardziej zapadających w pamięć melodii z Meksyku, Peru, Wenezueli i Chile oraz jej interpretacji bliskich prawdziwa. Śpiewa zazwyczaj w towarzystwie gitary , requintos i bębnów. Śpiewała od blisko 30 lat z tą samą grupą, Los Gemelos, utworzonej przez braci bliźniaków, Santiago López Hernández i Julián López Hernández, aż do śmierci w Santiago na początku 1990 roku.

MARIA-DOLORES-PRADERA

Zagrała później w kilku teatrach w Hiszpanii, Francji, Argentynie, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Meksyku reprezentujących dzieła Jardiela Enrique Ponce, José Zorrilli, Federico García Lorci lub Edmond Rostanda. Występowała z wielką wrażliwością podczas śpiewu międzynarodowych hitów utworzonych przez kompozytorów takich jak meksykański José Alfredo Jiménez, peruwiański Chabuca Granda, kubańskiego Miguel Matamoros, urugwajski Alfredo Zitarrosa, argentyńskiej Atahualpa Yupanqui, chilijskiego Violeta Parra i hiszpański poeta Federico Garcia Lorca oprócz wielu innych autorów Ameryki Łacińskiej.

Ma miękki głos i doskonałą dykcję nie można też jej odmówić wielkiego talentu dramatycznego na scenie. Wersja Matki różańcowej , po raz pierwszy wykonana w 1961 roku przez peruwiańską grupę Los Troveros criollos , udał się na całym świecie, dając międzynarodową sławę.

Jej aktywny udział w świecie artystycznym swojego kraju pozwoliło jej na bliższe więzi z różnymi osobami, do których należą Amparo Rivelles , Lola Flores , Francisco Rabal , Marife de Triana , Rocio Jurado , Amaya Uranga , Carlos Cano , Joaquín Sabina , Luis Alegre ; Kolumbijska Helenita Vargas , Meksykańska Chavela Vargas i Lola Beltrán i między innymi reprezentanci Argentyny Alberto Cortez i Mercedes Sosa.

Była to także pierwsza hiszpańska kobieta śpiewająca w Royal Albert Hall w Londynie, a także wystąpiła w Madison Square Garden w Nowym Jorku. Pracowała pod kierownictwem takich reżyserów jak Juan de Orduña i brała udział w wielu filmach powojennych. Jej karierę jako artystka teatralna została ostatecznie uruchomiona w latach pięćdziesiątych, kiedy występowała w różnych teatrach w całej Hiszpanii, Francji i Meksyku w utworach takich jak "La Celestina", "Las tres perfectas casadas" i "Mariana Pineda".

Jej imię jest na zawsze związane z Teatr Eslava w Madrycie. Jako piosenkarka koncertowała na arenie międzynarodowej, towarzyszyli jej gitarzyści Santiago i Juliánowi Lópezowi Hernández, znani jako "Twins". Poprzez interpretację peruwiańskich walców, na przykład "La flor de la canela" i "Fina estampa", podbiła serca amerykańskiej publiczności.

Zdobyła liczne nagrody hiszpańskiej i międzynarodowej sceny, zarówno ze względu na sferę teatralną jak i karierę muzyczną. Otrzymała nagrody takie jak National Theatre Award, Medal ASP, Lara Award, Latin Grammy. Wśród jej najnowszych prac są liczne kolaboracje z Joaquín Sabina lub Rosana. W 2006 roku ukazał się nowy album z The Sabandeños który z czasem osiągnął złoto i rekord sprzedaży.

W 2007 roku rozpoczyna kompilację CD i DVD pt w dobrym towarzystwie , która obejmuje najlepsze duety z artystami pokroju Joaquín Sabina , Caetano Veloso , Rosana , Víctor Manuel , Cachao López i Alberto Cortez. W 2007 roku rozpoczęła kompilację CD i DVD pt: „En buena compañía”, która obejmuje najlepsze duety z artystami pokroju Joaquín Sabina , Caetano Veloso , Rosana , Víctor Manuel , Cachao López i Alberto Cortez.

W dniu 7 października 2016 roku została odznaczona medalem Wielkiego Krzyża Orderu Cywilnym Alfonsa X Mądrego. Jest hiszpańską piosenkarką i aktorką znaną jako "Wielka Dama". Stworzyła hiszpańską popularną muzykę znaną w Ameryce Łacińskiej. Pod koniec lat produkcyjnych pomagała poprowadzić kolejne pokolenia artystów Hiszpanii, w tym Joaquín Sabina, Rosana i Los Sabandenos.

DOLORES-PRADERA

FILMOGRAFIA

Inés de Castro (1944), de Manuel Augusto García Viñolas.
Altar mayor (1944), de Gonzalo Delgrás.
Yo no me caso (1944), de Juan de Orduña.
Noche decisiva (1945), de Julio de Fleischner.
Los habitantes de la casa deshabitada (1946), de Gonzalo Delgrás.
Embrujo (1947), de Carlos Serrano de Osma.
Tiempos felices (1950), de Enrique Gómez.
Niebla y sol (1951), de José María Forqué.
Vida en sombras (1952), de Lorenzo Llobet Gracia.
Vuelo 971 (1953), de Rafael J. Salvia.
Fantasía española (1953), de Javier Setó.
La danza de los deseos (1954), de Florián Rey.
Zalacaín el aventurero (1955), de Juan de Orduña.
Carlota (1958), de Enrique Cahen Salaberry.
Hay alguien detrás de la puerta (1960) de Tulio Demicheli.
Cena de matrimonios (1962), de Alfonso Balcázar.
Lección de Toledo (1966), de José Luis Borau.
La orilla (1971), de Luis Lucia.

TEATR

Marido y medio (1950), de Fernando Fernán Gómez
Todos eran mis hijos (1953), de Arthur Miller.
Soledad (1953), de Miguel de Unamuno.
Don Juan Tenorio (1954, 1955, 1956, 1961), de José Zorrilla.
Cyrano de Bergerac (1955), de Edmond Rostand.
Proceso de Jesús (1956), de Diego Fabbri.
Los intereses creados (1956), de Jacinto Benavente.
El jardín de los cerezos (1960), de Antón Chéjov.
El rinoceronte (1961), de Eugène Ionesco.
La difunta (1962), de Miguel de Unamuno.
Intermezzo (1965), de Jean Giraudoux.
Mariana Pineda (1967), de Federico García Lorca.
Cándida (1985), de George Bernard Shaw

DYSKOGRAFIA

Gracias a vosotros volumen 2 (2013)
Gracias a vosotros (2012)
Te canto un bolero (2008)
En buena compañía (2007)
Al cabo del tiempo (2006)
Ellas cantan así (2003)
Canciones del alma (2003)
A Carlos Cano (2001)
Esencia de mujer - Las más bellas canciones (2000)
As de corazones (1999)
Reverdecer (1997)
Caminemos (1996)
Caballo viejo (1992)
Por derecho (1992)
Amarraditos (1992)
Homenaje a Chabuca Granda (1990)
María Dolores (1989)
A mis amigos (1988)
Álbum de oro (1980)
Polo Margariteño (1977)
Canciones españolas (1974)
Canta (1970)
Pa todo el año (1969)
Ritmo de Bolero (1962)

NAGRODY I WYRÓŻNIENIA

Premio Nacional de Teatro de España.
Grammy Latino a la Excelencia musical 2008.
Premio Lara, 1962-1964-1992.
Comendadora de la Orden de Isabel la Católica.
Premio Orquídea
Medalla de Oro al mérito en las Bellas Artes, 1999.
Premio Lares a la "Vida activa".
Premio Amigo de Honor, 2001.
Medalla de Oro al Mérito en el Trabajo, 2001.
Premio Alfonso Ussía a la Trayectoria Musical, 2010.
Premio Dial, 1996 (Primera galardonada).
Premio Ondas a la trayectoria musical, 2013.
Gran Cruz de la Orden de Alfonso X el Sabio, 2016.

MARIA-DOLORES-PRADERA

ZNANE UTWORY

El tiempo que te quede libre de José Ángel Espinoza "Ferrusquilla".
Amarraditos de Belisario Pérez y Margarita Durán.
En un rincón del alma de Alberto Cortez.
Limeña de Augusto Polo Campos.
Amanecí en tus brazos de José Alfredo Jiménez.
Procuro olvidarte de Manuel Alejandro.
Cariño malo de Augusto Polo Campos.
A Dios le pido de Juanes.
El ausente de Consuelo Castro.
Cuando vivas conmigo de José Alfredo Jiménez.
Gracias a la vida de Violeta Parra.
Luna Tucumana de Atahualpa Yupanqui.
La flor de la canela de Chabuca Granda.
El día que se hizo tarde de Rosana.
El rosario de mi madre de Mario Cavagnaro.
De carne y hueso de Graciela Arango de Tobón.
Pa' todo el año de José Alfredo Jiménez.
Fina estampa de Chabuca Granda.
Toda una vida de Osvaldo Farrés.
Jugar por jugar de Joaquín Sabina.
Caballo viejo de Simón Díaz.

Zapraszamy na pozostałe serwisy IBERMAXX

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

ico zamknij