![]() |
0034 966 444 615 |
![]() |
wynajem@ibermaxx.pl |
![]() ![]() |
Miasto i gmina w Hiszpanii, leżące też w prowincji Jaen, w regionie La Loma de Ubeda i Wspólnocie Autonomicznej Andaluzji. Andaluzja, a więc chodzi o najbardziej na południu położony region Hiszpanii i jednocześnie Półwyspu Iberyjskiego. To tam jest już Cieśnina Giblartarska i gorący oddech bliskiej Afryki.
Na populację Ubedy składa się 35,9 tys. mieszkańców. Miasto zajmuje powierzchnie 397 km2. Określane jest „miastem wzgórza”, ponieważ leży na wzniesieniu. Wraz z pobliskim Baeza, w lipcu 2003 roku, Ubeda została wpisana na Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, z uwagi na dużą ilość dobrze zachowanych zabytków. Jest to właściwie cechą całej Andaluzji.
Ubeda zlokalizowana jest w północnej części Andaluzji, blisko granicy wspólnoty. Odległość, jaka ją dzieli od innych miast, a jaka rzutuje na charakter Ubedy, to:
Jaen – 56 km
Bailen – 42 km
Kordoba – 150 km
Sewilla (stolica Andaluzji) – 280 km
Almeria (Morze Śródziemne) – 215 km
Gęstość zaludnienia Ubedy to 90 os./km2 i jest to dwukrotnie więcej, niż gęstość zaludnienia prowincji Jaen.
Gmina Ubeda składa się z siedmiu miejscowości posiadających więcej niż 1000 mieszkańców: Santa Elualia, Donadio, Solana de Totrralba, Veracruz, San Migiel, San Bartolome. Gmina dzieli się na trzy części: Ubeda, Rincon de Ubeda, Corner Olvera.
Gmina charakteryzuje się przede wszystkim działalnością rolniczą. Jest tam najbardziej owocny na świecie gaj oliwny. Inne kierunki upraw, to winorośl i zboża. Ziemie gminy nawadniają cztery rzeki: Gwadalkiwir, Guadalimar, Guadiana Menor i Jandalilla.
Miasto Ubeda położone jest na wzgórzu La Loma. Na klimat miasta składa się to, że leży w Andaluzji, ale też jego usytuowanie na otwartym wzgórzu. Jest to więc klimat podzwrotnikowy z dużymi elementami kontynentalnego. Chodzi więc o ciepłe i deszczowe zimy, oraz suche i gorące lata, które zaczynają się praktycznie już w maju.
Okolice Ubedy stanowią żyzne gleby i pastwiska. Region sięga do podnóża gór Sierra Morena. W pobliżu Ubedy znajduje się duży, sztuczny zbiornik wodny Giribaile. Malowniczo kluczy pomiędzy wzgórzami. Na terenie gminy znajdują się chronione obszary natury. W tym:
Park Krajobrazowy Alto Gwadalkiwir – rezerwat fauny: kaczki, błotniak stawowy, czapla i flory: trzciny, topole - na podmokłych terenach rzek, głównie Gwadalkiwir.
Legenda głosi, że miasto zostało założone przez Tubela, potomka Noego.
Według archeologów, ślady życia człowieka tam każą skierować się do epoki eneolitu, czyli 4 tys. lat p. n. e. Ważne jest jednak to, że Ubeda jest uznawana za najstarsze miasto z prawami miejskimi, w Europie Zachodniej.
Wiadomi, że w dawnych wiekach do Ubedy docierali Starożytni Grecy i Wizygoci, a potem Rzymianie i Kartagińczycy. Miasto posiada więc starożytną historię i architekturę.
W średniowieczu w historii miasta zaznaczył się rok 1091, kiedy to król Toledo Al – Amon toczył w okolicy walki z andaluzyjskimi buntownikami. Historia miasta jest ściśle związana z dziejami regionu. Ubeda, przez wieki średnie, często była atakowana lub zmuszana do uczestnictwa w rozmaitych walkach np. krzyżowców, czy Almohadów i Korony Hiszpańskiej. W 1233 zostało ostatecznie podbite przez Ferdynanda III Kastylijskiego. Stało się to wtedy bez dużego rozlewu krwi i ofiar po stronie ludności cywilnej. Dzięki temu potem na długo ukształtował się charakter gminy, jako barwnej i wielokulturowej. Chodzi tu między innymi o chrześcijan, arabów i żydów.
Przez następne dwa stulecia miasto angażowało się w walki z muzułmanami.
Na charakterze Ubedy piętno odcisnęło też to, że miasto długo było punktem granicznym między królestwami: Granady i Kastylii. Dzięki temu otrzymywała wiele przywilejów od Kastylii, by potem stać się jednym z czterech głównych miast andaluzyjskiej rekonkwisty.
Wieki XIV, XV i XVI były stuleciami ciągłego bogacenia się miasta. W roku 1526 gościł w nim cesarz Karol, który obiecał wszystkie przywileje utrzymać.
Następne dwa stulecie przyniosły odwrotne tendencje. W kryzysie Hiszpanii, Ubeda też upadała.
Negatywnie na miasto wpłynęła też wojna domowa lat XXX – stych XX wieku, po której Ubeda długo nie mogła się pozbierać. Zaczęło się odradzać w latach 60/70 dzięki postawieniu na przemysł.
Inna ciekawostka z historii miasta. W roku 1591 przybył do miasta i zmarł tam Św. Jan od Krzyża.
Na charakterze, a w szczególności architekturze Ubedy, silne piętno wywarła epoka renesansu. Miasto stanowi swoisty zbiór rozwiązań urbanistycznych typowych dla tej epoki, a w szczególności dla kręgu kulturowego włoskiego renesansu. Widoczny jest ten trend w wielu miejscach, na przykładzie wielu zabytków. Wpływ na wizerunek Ubedy miały też:
Dziedzictwo muzułmańskie – IX – XIII wiek.
Epoka Mudejar – XIII – XV wiek, mieszanie się wpływów muzułmańskich i chrześcijańskich.
Miasto Renesansu – XVI wiek.
Z tego ostatniego wywodzi się perspektywa zamkniętych ulic wokół centrum. Po muzułmanach zaś zostały w mieście wieże narożne, ze styków ulic.
Inny słynny zabytek renesansowy, to Plac Vasqueza de Moliny. Powstał w XVI wieku. Jeden z piękniejszych w Hiszpanii. Powstał na planie trapezu. Usytuowane są przy nim następujące budynki:
Pałac Deana Ortegi, ruiny Pałacu Don Rodrigo Orozco, Pałac Vasqueza de Moliny(obecnie siedziba Rady Miejskiej), Stary Spichlerz, Więzienie, Kościół Najświętrzej Marii Panny Alkazar, Kościół Sacra Capilla del Salvador del Mundo – tylko tam w Hiszpanii znajdują się rzeźby Michała Anioła.
Charakterystycznym i pięknym jest też Plac Andaluzji. Funkcjonuje od 1400 roku. Stoją tam między innymi pomniki: Św. Izydora i generała Saro, wojskowego – zamordowanego w 1936 roku przez republikanów.
Plac Marqueza de Mancery – posiada duże znaczenie kulturalne dla miasta. Znajduje się na nim rezydencja Pedro de Toledo, pierwszego wicekróla Peru.
Więzienie Biskupie – odkryto w nim pozostałości po iberyjskiej nekropolii z około 1400 roku p. n. e.
Granary, dawne więzienie świeckie, a obecnie posterunek policji.
Plac i skwer Casa del Rodigor – między kościołem Św. Marii i Więzieniem Biskupim.
Plac May Day – centrum średniowiecznej Ubedy, z marmurowym pomnikiem św. Jana od Krzyża.
Kościół Św. Pawła – zbudowany na fundamentach starożytnych.
Ratusz Staromiejski – cechuje się podwójnymi, typowo włoskimi, łukami. Zaprojektowany przez Francisco del Castillo.
Klasztor San Miguel – w 1591 roku osiadł tam i zmarł św. Jan od Krzyża.
Valencia Street – ulica garncarzy.
Pałac Vela de los Cobos – z XVI wieku. Kiedyś był własnością kapitana, walczącego z Maurami. W XVIII wieku został powiększony o piękny i romantyczny ogród.
Pałac Alicun i Wieży.
La Casa de las Torres - średniowieczny zameczek, z renesansowym dziedzińcem. Obecnie mieści się tam Instytut Edukacji Artystycznej.
Klasztor Św. Klary – jeden z najstarszych klasztorów w Ubedzie. Posiada część średniowieczną, renesansową i barokową.
Kościół Św. Piotra – pochodzenia romańskiego, z elementami renesansu.
Klasztor Karmelitanów Bosych.
Pałac Medinilla.
Alkazar de Ubeda – ruiny zamku.
Mury obronne.
Często odwiedzanymi przez turystów są ulice: Mesones i Obispo Cobos. Znajdują się w pobliżu Placu Andaluzji. Znajdziemy na nich wiele ciekawych restauracyjek i kawiarni.
W ciągu XIX i XX wieku ważną ulicą handlową stała się ta druga: La Calle Obispo Cobos, zwana dziś New Street.
Centrum Ubedy dopełniają powstające w XX wieku ulice, odchodzące promieniście od centralnych placów i renesansowej starówki: Constitution Avenue, Trawl, Calle Cruz, Corrida San Fernando, Calle Acha, Calle Sagasta, Calle Obispo Cobos.
Ważą częścią życia gospodarczego Ubedy i najbliższego regionu jest rolnictwo, a konkretnie uprawa oliwek. To o nich mówi się „płynne złoto Jean”. Dookoła rozciągają się gaje oliwne, dając zatrudnienie hodowcom i wielu gałęzią pokrewnym im, a więc głównie przetwórstwo. Gmina Ubeda uchodzi obecnie za największego producenta oliwy z oliwek na świecie. Rozwój cywilizacji nieco wyparł stamtąd hodowlę owiec i drobiu.
Kiedyś w Ubedzie królowała produkcja jedwabiu i innych tkanin oraz ceramika, wyrugowane przez wszelkie wojny o niepodległość i kryzysy. Spowodowało to, że mimo uroków Ubedy, od dziesięcioleci wielu jej obywateli emigruje za chlebem do Madrytu, czy Barcelony.
Ze względu na specyficzne walory miasta, wielu mieszkańców znajduje zatrudnienie w branży turystycznej. Jako obsługa hoteli, restauracji, wycieczek, w transporcie osób.
Ubeda jest ważnym węzłem komunikacyjnym Wspólnoty Andaluzji. Biegną obok niej autostrady: N-322, A-316, A-401
Jest też ścieżka piesza, między innymi z Ubedy do Baezy, którą chadzał Św. Jan od Krzyża, a która jest częścią zespołu dróg: Camino de Santiago, czyli tras, jakimi pielgrzymi mogą dotrzeć do Santiago de Compostella.
W okolicy są stacje kolejowe:
Jodan Ubeda (10 km na południe) – dla linii Linares Almeira
Linares Baeza (20 km na północ) – dla linii Madryt Jaen.
Popularna jest też komunikacja autobusowa. Sprawdź informacje o autobusach w Hiszpanii.
Kuchnia regionu i miasta powiązana jest przede wszystkim z kuchnią śródziemnomorską. Widoczne są w niej wpływy lewantyńskie i andaluzyjskie. A więc duża ilość warzyw, ziaren, oczywiście oliwa z oliwek i oliwki. Znane i często jadane przez turystów są tam marynowane kuropatwy, kaszanka smażona na oliwie z oliwek, desery: homazo – z ciasta chlebowego – i papajotes. Jada się tam też gulasz z fasoli z bakłażanem, gulasz z ciecierzycy z botwiną, czy wielkanocne paszteciki.
Jedzenie jest istotną częścią życia w Ubedzie, bo w restauracjach spędza się tam wiele czasu. To tradycyjne miejsca spotkań Andaluzyjczyków. Miasto posiada własne charakterystyczne tapas (punkty gastronomiczne), gdzie serwuje się specjały lokalnej kuchni: picadillo, kiełbasy lokalne, „łachmany” – lokalna odmiana gulaszu.
Znane są: Restauracja Cantina la Estacion, czy też Restauracja Antiqua.
Od stycznia do marca Ubeda oferuje Festiwal Kuchni Renesansowej. W wyznaczonych lokalach prezentuje się wtedy potrawy o pochodzeniu z epoki odrodzenia i sposób ich przyrządzania.
Jak przystało na miasto słynące z turystyki, w Ubedzie przyjezdni znajdą też wiele atrakcyjnych hoteli. Najciekawsze to te, w zabytkowych budynkach. Między innymi w Pałacu Deana Ortegi, czy w Pałacu Alicun.
Hotel w pałacu Deana Ortegi hotel w Pałacu Alicun.
Folklor Ubedy opiera się o ten prowincji Jean, czy całej Andaluzji. Kojarzy się więc głównie z tańcami andaluzyjskimi.
W mieście odwiedzić można muzea:
Archeologiczne, Muzeum Ceramiki i Dawnego Życia Codziennego, Muzeum Św. Jana od Krzyża.
Ubeda jest oczywiście też centrum kulturalnym regionu. Mamy centra kultury, kina, teatr, festiwale sztuki i inne imprezy tego typu.
Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.