Hotel La Ablaneda Soto de Cangas
Asturia / Soto de Cangas
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Vall de Uxo
Vall de Uxo koło Castellon
Paella, empadrao, manjovenes - tych i innych lokalnych przysmaków można spróbować w hiszpańskim mieście Vall de Uxo. Paella to ryż z dodatkami, empadrao - z dodatkiem papryki i fasoli, natomiast manjovenes to delikatne ciasto z cukrem pudrem. Vall de Uxo to hiszpańska gmina należąca do Walencji, usytuowana na południe od prowincji Castellon. Vall de Uxo zajmuje ponad 67 tys. kilometrów kwadratowych. Miasto zamieszkuje blisko 32 tys. ludności.
Morski klimat
Vall de Uxo zlokalizowane jest przy Morzu Śródziemnym. Charakterystyczne dla tego obszaru są gorące lata i łagodne zimy. Najwyższa temperatura przekracza 40 stopni Celsjusza, a najniższa wynosi -5 stopni Celsjusza. Opady deszczu występują najczęściej w okresach wiosennym i jesiennym. Vall de Uxo otaczają góry m.in. Penya - Creuc, Rodeno, Penyalba, Pinyal, Castell, Sumet i Cerverola. Od stolicy prowincji Castellon gminę dzieli około 30 kilometrów, a od Walencji około 50 kilometrów.
Z kim graniczy?
Vall de Uxo od północy graniczy z gminami Nules i Artana, od wschodu z gminami Moncofar, Chilches i Llosa, od zachodu z gminą Alfondequilla, a od południa z gminami Sagunto i Almenara. Jakich czasów sięgają początki miasta Vall de Uxo? Pierwsze informacje o tym terenie pojawiały się w tekstach arabskich. Wzmiankę o obszarze Vall de Uxo znaleźć można też w Libre dels FET, czyli w kronikach Jakuba pisanych już w 1343 r.
Obronne tereny
Obszar Vall de Uxo zamieszkiwany był już w czasach prehistorycznych. Ludzie gromadzili się głównie na terenach, gdzie obecnie zlokalizowana jest podziemna rzeka San Jose. W przeszłości teren Vall de Uxo pełnił funkcje obronne, budowane tu były obronne mury. Na obszarze tym osiedlały się m.in. plemiona iberyjskie.
Do dziś zachowały się pozostałości iberyjskich osad, m.in. w San Jose i La Punta d’Orleyl. Teren dzisiejszego Vall de Uxo podzielony był dawniej na odrębne wsie, m.in. Zeneja, Alcudia, Zeneta czy Benigaslo. W 1250 r. Vall de Uxo otrzymało prawa miejskie i zaczęło odgrywać ważną rolę w Królestwie Walencji.
Rolnictwo i rzemiosło
Gospodarka gminy Vall de Uxo opiera się głównie na rolnictwie i rzemiośle. W mieście i okolicach produkuje się m.in. ceramikę. Ważnym momentem dla rozwoju lokalnego przemysłu było powstanie przedsiębiorstwa Segarra, produkującego buty. Mimo rozwoju przemysłu obuwniczego rolnictwo wciąż było ważne w gminnej gospodarce.
W Vall de Uxo i w okolicach znajduje się wiele budowli sakralnych.
Wśród nich warto wyróżnić m.in. Ermita de La Sagrada Familia w San Jose czy kościół Santo Angel Custodio na placu Plaza del Angel w Vall de Uxo - zbudowany na przełomie XVII i XVII w. reprezentuje style barokowy i neoklasycystyczny. W XVIII w. kościół rozbudowano.
Jaskinie San Jose
Turystycznych atrakcji w gminie Vall de Uxo jest wiele. Jedną z nich są jaskinie San Jose. Dzięki tym jaskiniom można przepłynąć najdłuższą europejską rzekę podziemną. Jaskinie San Jose zamieszkiwane były już około 15000 lat temu. Odczytać można to ze znajdujących się w jaskiniach malowideł. Rejs podziemną rzeką przez jaskinie trwa niecałą godzinę.
W jego trakcie można podziwiać różnorodność skał oraz zachowane na nich malowidła. Rejs to jednak nie wszystko. Po podróży można zjeść słynną hiszpańską przekąskę tapas i napić się hiszpańskiego wina. Degustacji towarzyszą szum górskiej rzeki oraz śpiew ptaków. Z takiego odpoczynku z pewnością każdy będzie zadowolony. Turyści wypoczywający w Vall de Uxo cenią sobie tam głównie spokój i bliskość natury.
Obchody świąt
Mieszkańcy Vall de Uxo lubią obchodzić różne święta. Jednym z nich jest święto św. Vicenta Ferrery - patrona Walencji obchodzone początkiem każdego roku. W trakcie fiest i świętowania konsumuje się dużo pysznych potraw. Co najchętniej jedzą mieszkańcy Vall de Uxo? Najbardziej powszechnym daniem jest hiszpańska paella. Głównym składnikiem tej potrawy jest ryż. Dodaje się do niego szafran.
Ryż gotuje się na metalowej patelni z uchwytami. Wyróżniamy różne rodzaje paelli. Do dodaje się owoce morza, mięso drobiowe czy warzywa. Najczęściej paellę podaje się jako danie obiadowe, bo paella jest zbyt ciężkostrawna, by spożywać ją wieczorem. Co ważne, danie to powinno jeść się bezpośrednio z patelni, na której było przygotowywane. Paella często jest nieodłącznym elementem letnich biesiad na świeżym powietrzu.
Ryż i szafran
Do przygotowania paelli najlepszy jest ryż średnioziarnisty. Trzeba pamiętać o tym, by go nie rozgotować. Szafran nadaje daniu pomarańczowy lub żółty kolor. Szafran jest jednak drogim składnikiem, dlatego często zastępuje się go papryką lub po prostu żółtym barwnikiem.
Do paelli dodaje się też warzywa. Najczęściej są to: pomidory, fasola i groszek, ale tutaj występuje ogromna dowolność. W skład paelli wchodzą również woda i oliwa. Zdarza się, że wodę zastępuje się wywarami rybnym lub mięsnym.
Jak zrobić paellę?
Do podsmażanych na patelni warzyw wsypujemy stopniowo ryż. Ważne, by nie mieszać go z warzywami w trakcie dodawania. Gotowego dania nie powinno się spożywać od razu. Gorąca hiszpańska paella jest mniej smaczna i znawcy radzą, żeby odczekać, aż przestygnie.
Mieszkańcy Vall de Uxo i całej Walencji przygotowują paellę na ogniu z drewna. Dzięki temu potrawa przesiąka zapachem palącej się żywicy i jest bardziej aromatyczna. Dzięki takiej metodzie łatwiej też o tzw. socarradę - chrupiąca skorupkę, która pokrywa danie. Przygotowywanie paelli w ten sposób jest więc zdecydowanie lepszym pomysłem niż wykorzystanie kuchenki gazowej.
Ryż empadrao
Jakie potrawy oprócz paelli są popularne w Vall de Uxo? Charakterystycznym daniem dla tej gminy jest tzw. empadrao. Podstawowym składnikiem empadrao jest ryż, do którego dodaje się czosnek, fasolę i paprykę. Warto wspomnieć, że wśród składników potrzebnych do przygotowania empadrao często nie ma mięsa, dlatego to danie jest świetnym pomysłem na posiłek dla wegetarian.
Empadrao jest również powszechną potrawą dla społeczności Vall de Uxo w okresie Wielkiego Postu. Można również przygotować empadrao z mięsem. Mieszkańcy Vall de Uxo najczęściej dodają do ryżu mięso z upolowanych przez siebie zwierząt.
Pieczony ryż
Popularnym daniem w Vall de Uxo i w całej Walencji jest też ryż pieczony.Umieszczany jest w glinianym garnku i pieczony w piecu.
Jakie składniki potrzebne są do przygotowania tej hiszpańskiej potrawy? Wykorzystuje się oprócz ryżu głównie bekon, groch, kiełbasę lub mięsne klopsy. Wszystkie składniki polewa się bulionem. Można jeszcze dodać m.in. pomidory, ziemniaki i czosnek.
Delikatne manjovenes
Ze słodkości najbardziej smakuje tutaj tzw. manjovenes, czyli delikatne ciasto wywodzące się ze świata muzułmańskiego. Do wykonania tego smakołyku potrzebnych jest niewiele składników. Wystarczą jajka, mąka, olej, woda i cukier puder.
Najpierw należy podgrzać wodę i olej, a następnie ciągle mieszając dodawać mąkę. Do gotowej masy dodajemy stopniowo jajka i formujemy ją w kule z dziurami - podobnie jak w pączkach. Tak przygotowaną masę wkłada się do nagrzanego wcześniej piekarnika.
Po 10 lub 15 minutach należy wyłożyć gotowe manjovenes. Można je udekorować czekoladą lub posypać cukrem pudrem. Tak przygotowane delicje smakują zarówno wszystkim mieszkańcom Vall de Uxo, jak i odwiedzającym ten rejon turystom.
Znany anarchista
Z Vall de Uxo związanych jest wiele znanych i wybitnych osób. To właśnie z tego miasta pochodził Josep Peirats - jeden z członków Krajowej Konfederacji Pracy. W dzieciństwie wspólnie z rodzicami udał się na emigrację do Barcelony, gdzie przez lata pracował jako murarz. W czasach hiszpańskiej dyktatury Miguela Primo de Rivera Peirats sprzeciwił się władzy. Z tego powodu poddawany był licznym represjom. W 1932 r. stał się członkiem anarchistycznej młodzieżowej organizacji.
Josep Peirats był redaktorem wydawanej przez Krajową Konfederację Pracy gazety „Solidaridad Obrera”. W czasach wojny domowej w Hiszpanii wstąpił do konfederacyjnej milicji. Po zakończeniu wojny Josep Peirats trafił do francuskiego obozu dla uchodźców Vernet, a po jego opuszczeniu udał się w podróż do Santo Domingo, a następnie do Ekwadoru, Panamy i Wenezueli. W 1947 r. Peirats został sekretarzem Narodowej Konfederacji Pracy.
Książki o władzy
Josep Peirats ma na swoim koncie wiele publikacji o anarchizmie. Napisał m.in. książkę o Cipriano Merze, który brał udział w wojnie domowej w Hiszpanii - głównie w walkach toczących się w Guadalajara i w Madrycie. Wydał też własną biografię, w której ukazał swoje wojenne doświadczenia.
Wśród dzieł Josepa Peiratsa warto wyróżnić jeszcze publikację zatytułowaną „Anarchiści w rewolucji hiszpańskiej” oraz książkę o Emmie Goldman - słynnej anarchistycznej działaczce. Głosiła ona wolnościowe i feministyczne hasła. Przełomowym wydarzeniem, które ukształtowało jej poglądy, było powieszenie anarchistów w Chicago w 1886 r.
Przywódczyni tłumów
Emma Goldman stała na czele anarchistycznego ruchu w Ameryce. Charyzmatyczna przywódczyni zyskiwała coraz większe grono zwolenników. Na jej wystąpieniach zjawiały się tłumy słuchaczy, którzy identyfikowali się z nią i z głoszonymi przez nią poglądami. Książka autorstwa Josepa Peiratsa w pełni ukazuje skalę tego zjawiska.
Z Vall de Uxo pochodził też poeta Leopoldo Penarroja Centelles.
Ukończył on studia prawnicze i filozoficzne na uniwersytecie w Walencji. Początkowo Centelles pełnił funkcję sędziego w Vall de Uxo. Z czasem zaczął tworzyć poezję. W swoich wierszach nawiązywał do potęgi natury, relacji człowieka z Bogiem i historii prowincji Walencja. Wśród jego najbardziej znanych wierszy można wyróżnić m.in. „Amor”, „Mans Nostre Senyor”, „De la Terra Nostrada” czy „Idilli Nocturne”. Jego twórczość pojawiała się w różnych czasopismach.
Poetyckie tomiki
Leopoldo Penarroja Centelles brał udział w licznych poetyckich konkursach. Wydał jeden tomik ze swoimi wierszami, a z inicjatywy władz miasta Vall de Uxo po śmierci Centellesa wydano drugi jego tomik. Centelles zdobył wiele prestiżowych nagród, honorujących jego poetyckie dokonania. Co ciekawe, imieniem poety nazwano salę koncertową w prowincji Castellon.
