Willa Casa Baskings Portopetro Majorka
Majorka / Portopetro
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Aldaya
Aldaya – biznes i wypoczynek
Na charakter tej miejscowości wpływają dwa czynniki - bliskość wielkiej Walencji oraz Morza Śródziemnego. Aldaya to zarówno wielkie centrum handlowo-biznesowe, jak i piękne plaże. Częściej znana– według dialektu regionu Walencji - jako Aldaia, jest gminą w zachodniej części aglomeracji Walencji. To także prowincja Walencja nad Morzem Śródziemnym i wspólnota autonomiczna o takiej samej nazwie.
Bardzo blisko
Niespełna 13 km dzieli gminę od centrum metropolii, która jest jednym z największych miast hiszpańskich, posiadając liczbę ludności prawie 800 tys. Na populację aglomeracji Walencji składa się już ponad 1,5 miliona osób. Bliskość takiego centrum w oczywisty sposób warunkuje charakter gospodarczy i kulturowy okolicy.
Aldaia liczy sobie 31 tys. mieszkańców na powierzchni 16 km kw. Średnia gęstość zaludnienia w gminie to zatem 1940 osób na kilometr kwadratowy. Znajduje się pobliżu wybrzeży Morza Śródziemnego, od którego dzieli ją niespełna 20 km. Jej usytuowanie to też 350 km do stolicy kraju, Madrytu i 250 km do innego dużego miasta hiszpańskiego, Murcji.
Tradycyjne centrum gminy i miasta zlokalizowane jest wokół Placu Konstytucji. Tworzą je ulice: Coladors, Santa Barbara, San Antonio i Calle Mayor. Od roku 1930 miasto rozrastało się na południe, w kierunku dworca kolejowego, a obecnie wciąż rozszerza się we wszystkich kierunkach.
Geografia, pejzaż, klimat
Aldaia leży nie tylko w pobliżu morza. Jej sąsiedztwo stanowią też góry Sierra Perenchiza. To jedno z pasm Gór Iberyjskich. Nie są szczytami wysokimi, z rzadka przekraczają 300 metrów nad poziomem morza. Poza tym okolica gminy jest płaska, gęsto zaludniona, poprzecinana siecią lokalnych dróg. Miejscami zabudowania nie wyparły jeszcze cytrusowych gajów, które przysparzają okolicy terenów zielonych.
Łęgową równinę przecinają rzeki Jucar i Turia.
W okolicy panuje klimat suchy śródziemnomorski, który cechują przede wszystkim łagodne zimy oraz suche i gorące lata. Temperatury styczniowe rzadko schodzą poniżej 7 stopni Celsjusza. Ewentualne opady śniegu są niezwykle rzadkim zjawiskiem. Najcieplejszym miesiącem jest sierpień. Temperatura powietrza dochodzi wtedy do 32 stopni Celsjusza, natomiast średnią stanowią 23 stopnie w tej samej skali.
Historia
Wiele dowodów świadczy o egzystencji ludzkiej na obszarze Aldaia jeszcze w czasach Starożytnego Rzymu. Wśród nich są m.in. znaleziska ze stanowisk dels Ereta Moros. Wiele z nich prezentuje obecnie Muzeum Archeologiczne w Madrycie, w tym słynny posąg mężczyzny - „Baco de Aldaia”.
Teren miasta należał do Królestwa Andaluzji. Następnie przeszedł pod posiadanie klasztoru San Vincente de la Roqueta, zależnego od benedyktynów z Polbet. Był to w 1334 roku. Po tym czasie intensywnie przymuszano muzułmanów do opuszczania gminy, zaludniając ją chrześcijanami. Aldaia zależna była od Polbet do XVI wieku, kiedy to uznano jej suwerenność, choć pewne związki z benedyktynami istniały jeszcze przez 300 lat.
W 1510 roku Aldaia, wtedy jako wieś, liczyła 200 osób. W drugiej połowie XIX wieku było to już ponad 2000 mieszkańców. Sto lat później populacja gminy zwielokrotniona została przez napływ imigrantów. Obecnie duży odsetek mieszkańców gminy stanowią ludzie młodzi, w przedziale wiekowym 20 – 40 lat.
Gospodarka, transport
Na przestrzeni stuleci podstawą egzystencji w gminie Aldaia było rolnictwo. Ostatnie dziesięciolecia zmniejszyły to znaczenie. Nadal jednak uprawia się owoce cytrusowe i drzewa z rodziny bobowatch, zwane sarańczynem strąkowym lub chlebem świętojańskim.
Coraz większą rolę odgrywa przemysł, w szczególności metalurgiczny i drzewny oraz produkcja tworzyw sztucznych. Słynna jest wytwórnia wentylatorów Aldaia.
W gminie znajduje się centrum handlowo – biurowe Bonaire, otwarte w 2000 roku. Z powierzchnią 135 tys. metrów kwadratowych jest jednym z największych tego typu obiektów w Hiszpanii. To oczywiście nie tylko zespół biur i sklepów. Podobnie jak w polskich galeriach i centrach handlowych, mieszczą się tam też liczne restauracje, kawiarnie czy kino.
To miejsce spotkań, nie tylko biznesowych. Bonaire stanowi obecnie nieformalne centrum miasta i gminy.
Na osobowy transport publiczny w gminie składają się trzy linie autobusowe, z których dwie łączą ją z Walencją. Przecina ją też linia kolejowa pomiędzy stolicą aglomeracji a Madrytem. Przebiegają tamtędy również autostrada między tymi samymi miastami oraz drogi szybkiego ruchu do Alacuas i Chirivella.
Najbliższym lotniskiem jest Valencia Airport. Znajduje się pomiędzy gminami Manises i Quart de Poblet. Jest dziewiątym lotniskiem w kraju pod względem ilości obsługiwanych turystów. Obsługuje linie krajowe i zagraniczne, głównie do Wielkiej Brytanii, ale również do Polski. W Walencji jest też port morski.
Zabytki
Atrakcją architektoniczną Aldaia jest niewątpliwie Kościół Parafialny Zwiastowania. Zbudowano go w końcu XV wieku. Na przestrzeni wieków był modernizowany i rozbudowywany, jednak zachował się jego gotycki charakter, w szczególności główna nawa, która ma 16 metrów wysokości. Kaplica boczna została dobudowana w wieku XIX. W kościele jest też kapliczka San Esteban, ozdobiona tryptykiem renesansowego malarza Fray Nicolasa Borrasa, mnicha z klasztoru San Jeronimo de Cotalba.
Pałac Llogeta powstał w XVI wieku. Wybudowany został obok Kościoła Zwiastowania i był własnością hrabiów Nules i przykładem renesansowej architektury mieszkalnej, co podkreślają charakterystyczne łuki między elewacjami. Obecnie w budynku tym funkcjonuje od niedawna i rozszerzana jest wystawa fotograficzna, obrazująca historię miasta.
„Ereta dels Moros” to pozostałości po czasach starorzymskich, czyli stanowiska archeologiczne. Znaleźć tam można jeszcze szczątkowe fragmenty wielkich rzymskich willi i murów okalających je.
Kultura, święta
Jak większość miejscowości Walencji, tak i Aldaię charakteryzują silnie rozwinięte i dawne tradycje muzyczne. Już w drugiej połowie XIX wieku istniały tam dwa zespoły muzyki poważnej: La Vella i La Nova. Oba przetrwały do hiszpańskiej wojny domowej. W 1950 roku połączyły się w jeden, o nazwie Musical Union Lira, który dziś istnieje jako Unia Musical de Aldaia.
W gminie istnieje teatr miejski, który mieści się pod adresem Avenue de la Musica 2. Największą coroczną imprezą w Aldaia jest rozgrywający się w dniach 15 - 19 marca festiwal Fallas. Odbywa się on we wszystkich miejscowościach prowincji, rzutując mocno na specyfikę kulturową regionu. Jaka jest jego tematyka? To festiwal satyry, w którym udział bierze wiele tysięcy ludzi, nie będących zawodowymi satyrykami. Odbywają się wówczas przemarsze w strojach nawiązujących do jakiegoś wydarzenia z całego roku, które dana grupa uznaje za warte sparodiowania. Stawia się doraźnie specjalne instalacje, wiesza emblematy i plakaty.
Pośród świąt upamiętnia się w Aldaia dzień Św. Antoniego Abad, który przypada na 17 stycznia. Dzień 3 lipca to częste w Hiszpanii Święto Maurów i Chrześcijan. 14 zespołów w Aldaia rekonstruuje wówczas bitwę, jaka kiedyś rozegrała się między muzułmanami a katolikami. Ważny dla mieszkańców gminy jest przełom lipca i sierpnia, kiedy to obchodzi się święto Chrystusa Ubogiego.
Wiele upamiętnień przypada w Aldaia na dziewiąty miesiąc roku. Na pierwszy weekend września przypada Fiesta de la Virgen de la Victoria. Drugi to Dni Świętego Rocha. W trzeci weekend września odbywają się zwykle obchody Święta Matki Bożej z La Salette. Jest też okazja na ostatni weekend września lub pierwszy październikowy. To Fiesta de San Miguel i San Rafael.
Kuchnia
Jak większość obszarów Hiszpanii, tak i region Walencji wyróżnia się swoimi specyficznymi upodobaniami kulinarnymi. Tamtejsza kuchnia przede wszystkim zawiera elementy z dwóch gastronomicznych obszarów. Typowo śródziemnomorskiego oraz równinnego. Do pierwszego należą ryby, owoce morza oraz warzywa, natomiast drugi zakres, to głównie gęste zupy jarzynowe i potrawy z dziczyzny. Ważnym produktem w obu przypadkach jest ryż, który serwuje się pod przeróżnymi postaciami.
Typową potrawą jest paella valenciana. Stosuje się do niej ryż, uprawiany w rejonie Walencji. Dodatki do niego są również z regionu lub Morza Śródziemnego. Paella jest jednogarnkowym daniem. Podstawą dla niej jest właśnie ryż, często przyprawiany szafranem oraz to, co gotujący ma akurat „pod ręką”- mięso z drobiu, z królika, owoce, ryby, paprykę lub fasolę.
W walencjańskiej odmianie paelli szczególnie akcentuje się drób i ślimaki. Istnieje też wegetariańska odmiana paelli, gdzie mięso zastępuje większa ilość warzyw, dodając widocznego kolorytu. Do przygotowania tego dania potrzebnych jest kilka godzin.
Podobną potrawą jest fideua, jednak ryż zastępuje się makaronem. Ciekawą przekąską są cocas. To rodzaj placków, przygotowywanych na słodko lub na słono, z przeróżnymi dodatkami.
Co do picia? Na pewno horchata. To orzeźwiający napój mleczny, typowy bardzo dla okolic Walencji. Wytwarza się ją z cibory jadalnej, rośliny nie występującej w Polsce, pija się ją świeżą lub mrożoną. Do horchaty często zamawia się fartones - to również lokalne ciastka, maczane w tym napoju. Większość deserów ma swój rodowód w kuchni arabskiej.
Powstają na bazie miodu, migdałów i orzechów. Najbardziej znanym jest turron, przygotowywany właśnie z tych składników i wody różanej. To rodzaj nugatu, serwowany najczęściej w postaci kostek.
Lokalnym napojem alkoholowym jest Aqua de Valencia. Mimo, że nazwa z pozoru oznacza zwykłą wodę, to tylko pozór. Stanowi ją mieszanka musującego wina Cava albo szampana, z wódką ginem i sokiem pomarańczowym.
Hotele, restauracje
Skosztowanie potraw lokalnych, i nie tylko takich, możliwe będzie na przykład w najpopularniejszej restauracji w mieście, położonej jednak poza centrum Bonaire. To Venerem, którą znajdziemy przy Iglesia 45. Popularna jest również restauracja L'Entrepa D'Inma przy Carrer Quart 13.
Jeśli natomiast chodzi o zakwaterowanie w samym centrum Aldaia, skorzystać można z usług Hostelu Europa, który mieści się przy Carrer Escultor Meliton Comes 13.
Plaże
Aldaia jest gminą położoną bardzo niedaleko brzegów Morza Śródziemnego. Oddziela ją od nich centrum Walencji. Znajdziemy tam co najmniej kilka pięknych i dogodnych do rekreacji plaż. Najbardziej znaną jest właściwie cała dzielnica plażowa Walencji – Malvarossa. Z Aldai jest tam około 20 km, mając na uwadze, że część tej odległości to objazd centrum wielkiego miasta. Miejsce to charakteryzuje drobny, delikatny i złocisty piasek, rozłożony na szerokości ponad 100 metrów i długości kilometra.
Plaża spełnia najwyższe wymogi higieniczne. Wyposażona jest w prysznice, toalety, parkingi i oczywiście nadzór ratowniczy. Równolegle biegnie promenada ze sklepikami i punktami usługowymi. Również w granicach miasta, na północ od centrum, znajdziemy Playa de las Arenas. Spełnia podobne kryteria co poprzednia, jest też nieco dłuższa, posiada ponadto szkółkę żeglarską. Na obrzeżach Walencji, na południe od miasta, znajduje się Playa del Saler. Jej długość to 2,6 kilometra. Otaczają ją śródziemnomorska zieleń i ruchome wydmy. Znajdziemy tam również kilka restauracji, serwujących paellę i inne lokalne przysmaki.
