Wynajem jachtu Lanzarote - Adventure Boat Puerto Calero
Lanzarote / Puerto Calero
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
San Feliu de Llobregat
Sant Feliu de Llobregat koło Barcelony
Stolica komarku (jednostka administracyjna w Katalonii) Bajo Llobragat, we Wspólnocie Autonomicznej Katalonia, położonej w północno – wschodniej części Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym. Od centrum stolicy wspólnoty i jednocześnie drugiego co do wielkości miasta kraju, Barcelony, Sant Feliu dzieli niecałe 20 kilometrów.
Sant Feliu de Llobregat zajmuje powierzchnię 11,7 km2, na której żyje 43,8 tysiąca mieszkańców.
Graniczy z innymi miejscowościami aglomeracji barcelońskiej: San Justo Desvern, Molins de Rei, San Cugat del Valles, San Vicente dels Horts, Santa Coloma de Cervello, San Juan Despi i wreszcie z samą Barceloną. Leży nad rzeką Llobregat. Obok miasta wznoszą się niskie szczyty górskie: Aquilar (387 m. n. p. m.), Mount San Pedro Martir (389 m. n. p. m.).
Odległość San Feliu od wielkich lub pobliskich miast Hiszpanii, to:
Barcelona – 12 km, Girona – 110 km, Lleida 147 km, Tarragona 86 km.
Sant Feliu de Llobrigat znajduje się w obszarze klimatu subtropikalnego, z typem śródziemnomorskim. Wpływa na to właśnie bliskość akwenu. Objawia się natomiast łagodnymi zimami i ciepłymi latami. Średnia roczna temperatura wynosi 20 stopni. Przy czym w zimie jest to uśrednione 14 stopni, a latem 25-31 stopni. Mało jest w ciągu roku dni deszczowych.
Historia Sant Feliu de Llobregat
W pobliżu miasta znaleziono ślady życia człowieka z okresu paleolitu, między innymi na pobliskiej górze Orda. Zachowały się też ślady z czasów Starożytnego Rzymu. Na przykład na rynku.
W epoce rzymskiej i w średniowieczu miasto nosiło nazwy Tiano i Micano. Nazwa Sant Feliu pojawiła się dopiero w 1002 roku. Poświęcona była pustelnikowi, Świętemu Felicjanowi. Świadczą o tym dokumenty z klasztoru w San Cugat del Valles.
W 1524 roku zbudowano kościół San Lorenzo, zniszczony w czasie wojny domowej lat 30-stych XX wieku, potem odbudowany.
W wieku XVII Jaime Flaguere wybudował w mieście piękny pałac z wielkim ogrodem. Posiadłość do niedawna należała do rodziny markiza de Castellbell, potomka jej założyciela. Obecnie pałac i przylegające ogrody są własnością miasta.
W roku 1855 otwarto stację kolejową Sant Feliu, położoną na trasie kolejowej Barcelona – Villafranca. 30 lat później rozbudowano rynek miejski.
Rozwój miejscowości i przemysłu w całej aglomeracji spowodował, że w 1929 roku Sant Feliu otrzymało prawa miejskie od króla Alfonsa XIII, a od roku 1936 jest stolicą regionu Bajo Llobregat.
W czasie hiszpańskiej wojny domowej usuwano „świętych” z nazw miejscowości. Sant Feliu zostało przemianowane na „Rosas del Llobregat”, z uwagi na panującą ta tradycję uprawy róż właśnie.
Na początek XX wieku datuje się rozwój w tym mieście przemysłów: włókienniczego i hutniczego.
Po upowszechnieniu energii elektrycznej, manufaktury zostały unowocześnione.
Podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, w 1992 roku, w San Feliu rozgrywano turnieje siatkówki.
W 2004 roku natomiast, papież Jan Paweł II, bulą, ustanowił Barcelonę archidiecezją, a Sant Feliu de Llobregat diecezją. Siedziba parafii San Lorenzo stała się katedrą.
Najważniejsze dla miasta zmiany zaszły przełomem XIX i XX wieku. Nastąpiła wówczas intensywna industrializacja miasta, rozwój trakcji kolejowych. Miasto ratowało w ten sposób swoich obywateli przed biedą, z powodu spadku możliwości utrzymania się z rolnictwa .
W Sant Feli de Llobregat funkcjonuje komunikacja publiczna. Zarówno miejska, z liniami tylko dla tego miasta, jak i podmiejska z komunikacją z Barceloną. To 11 linii autobusowych, lina autokarowa, linia tramwajowa do Barcelony i z powrotem i pociąg.
Barcelona miastu nie straszna
Miasto, pomimo sąsiedztwa Barcelony i dużej konkurencji z jej strony, jest silnym ośrodkiem życia kulturalnego i artystycznego. Odbywa się w nim wiele imprez, w tym też takie cykliczne:
Miasto bardzo hucznie obchodzi zimowy karnawał. Przez centrum przetacza się wówczas pochód przebierańców. Kostiumy są w nim bardzo ważne i nieobojętne. Aby wziąć udział, należy się zapisać i następnie, według przebrania, zostaje się zapisanym do jakiejś grupy. Parada kończy się na rynku, wyborem króla karnawału. Charakterystycznym dla tego konkretnie, jest pogrzeb karnawału. Procesja z trumną karnawału zmierza przez centrum miasta do Plaza de la Salud, gdzie płonie nad wodą. Odpowiednik polskiego topienia marzanny.
Święto wiosny – dolne Llobregat obchodzi go w drugi tydzień maja. W jego ramach targi handlowe i przemysłowe Dolnego Llobregat, a przede wszystkim Krajowa Wystawa Róż. Zwiedzający mogą przyglądać się całym alejom tych pięknych kwiatów. Poza majem przez cały rok prowadzone są różnego rodzaju imprezy i wydarzenia, nawiązujące do festiwalu. Wszystko to w celu promocji róży, jako symbolu miasta. Najczęściej są to zdarzenia związane z folklorem i flamenco.
„Sant Jordi” (Dzień Świętego Jerzego) – 23 kwietnia, obchodzony jest w całej Katalonii, razem z Dniem Książki. W ten dzień centrum miasta pełne jest straganów bukinistycznych. Do książek, zgodnie z powyższym festiwalem, dokładana jest tez róża. Sant Feliu, jako „Rose City”, szczególnie ten dzień celebruje. To też dobra okazja do promocji poezji, w związku z czym co roku Rada Miejska przyznaje młodemu poecie lub poetce nagrodę imienia Don Martina.
Również w kwietniu i w nawiązaniu do Dnia Książki, Sant Feliu organizuje konkurs gwary katalońskiej, pisany przez popularny komunikator internetowy – twitter.
Noc Świętojańska – bogata symbolika najkrótszej nocy s3/24 czerwca, z ogniem i tańcami.
„Lawrence” - Wawrzyniec (patron miasta), obchodzony 10 sierpnia. Święto o rodowodzie średniowiecznym, choć trochę się już zmieniło. Cechują go tańce i inne zabawy folklorystyczne.
Festiwal jesienny – jedno z najbardziej charakterystycznych wydarzeń w Sant Feliu. Odbywa się co roku około 12 października w Św. Rarimi, drugiego patrona miasta. Rozpoczęcie i udział w nim symbolizuje czerwona chusta na biodrze. W jego czasie odbywają się liczne koncerty, imprezy taneczne, parady dawnych strojów, pokazy fajerwerków. Huczne parady wypełniają wtedy wieczorne ulice.
W mieście funkcjonuje kino, obecnie pod nazwą CineBaix. W Pałacu Paproci odbywają się regularne koncerty muzyczne.
Miasto sportowców
Sant Feliu to też sport. Wyczynowy – piłka nożna, piłka ręczna. Ale nie tylko. Miasto oferuje też liczne trasy rowerowe, czy piesze. Niektóre z nich w Parku Collserola. Odbywa się tam również wiele otwartych imprez sportowych.
Dużą część miasta stanowią obszary zielone. Parki i ogrody. Są one ważną częścią krajobrazu miejskiego. Wszystkie się otwarte dla mieszkańców, do późnych godzin wieczornych i zapraszają, aby z nich skorzystać. Skłaniają zarówno do przesiadywania, jak i bardziej aktywnego wypoczynku – rower, rolki, bieganie, spacery.
W latach 80 – tych wiele prywatnych posesji odkupiono i przekształcono w zielone miejsca użyteczności publicznej. Na dziś Sant Feli posiada około 18 hektarów obszarów zielonych – parków i ogrodów, a na obszarach podmiejskich 34,5 hektara traw, zarośli i lasów. Tym samym miasto posiada 52 hektary terenów naturalnych, a więc 12m.2/os., co jest zgodne z wymogiem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
Parki: Park Bajo Llobregat, Park Cerdanet, Park Collsrola, Europa Park, Parque del Llobregat, Park Torreblanca.
Ogrody: Ogrody Pałacu Fern, Ogrody Rosarium Wieży.
A co zwiedzić w Sant Feliu de Llobregat
Najważniejszym obiektem zabytkowym jest Katedra San Feliu de Llobregat. Obecnie pod wezwaniem Św. Wawrzyńca, którego związek z miastem sięga roku 1277, kiedy to tam pochowano jego zwłoki. Katedra taka jak w dzisiejszym kształcie, zaczęła być budowana w połowie XVI wieku. Niestety została poważnie zniszczona w 1936 roku, w czasie hiszpańskiej wony domowej. Odbudowana potem w latach 40-stych. Jej pierwotna forma to styl neogotycki. Ma 45 metrów długości, 32 szerokości i 26 metrów wysokości. Posiada trzy nawy i transept. Budynek pierwotnie wykonany był z bloków z cementu i piasku.
Na charakter, styl i ewentualne genius loci miasta Sant Feliu de Llobrigat ma zdecydowanie sąsiedztwo Barcelony. Można powiedzieć, że to mniejsze właściwie leży na obrzeżach tego większego lub w jego aglomeracji. Na obrzeżach drugiego co do wielkości miasta Hiszpanii, miasta portowego, stolicy Wspólnoty Autonomicznej Katalonia, stolicy historycznej Katalonii, miasta w Hiszpanii niewiele mniej ważnego, niż Madryt. Następuje dwustronny ruch. Mieszkańcy San Feliu znajdują w Barcelonie zatrudnienie, szkoły, studia, wybierają się tam w celach handlowych. Dla Barcelończyków San Feliu może być zielonym odpoczynkiem od uciążliwości wielkiego miasta.
Komunikacja ściśle podporządkowana jest pod możliwość przedostania się do Barcelony. To istotna uwaga również dla turystów. Co dla nich może być w Barcelonie najbardziej atrakcyjne? Na pewno ślady działania tam architekta Antonio Gaudiego. Tworzone przez niego, charakteryzujące się krzywością i okrągłością, elementy widoczne są w wielu budynkach, tak kościelnych, jak i świeckich.
Nie zapomnij o Barcelonie
Między innymi chodzi o Casa Mila, Krypta de la Colonia Guell, budynek Casa Vicens, czy Casa Batillo. Ten twórca z przełomu XIX i XX wieku, na dziś, praktycznie stał się wizytówką Barcelony. W szczególności Sargada Familia, czyli Świątynia Pokutna Świętej Rodziny. Secesyjny kościół o bardzo charakterystycznym wyglądzie, który przydał właśnie Antonio Gaudi.
Barcelona to bliskość morza, bliskość Pirenejów, bliskość Francji. Obecnie jest to czołowe w skali świata centrum handlowe, wystawiennicze, przemysłowe i sportowe. Tam odbyły się letnie Igrzyska Olimpijskie w 1992 roku. Stamtąd słynny klub piłkarski, FC Barcelona. Bodaj najbardziej znana drużyna futbolowa na świecie, trenująca i grająca na równie bardzo znanym stadionie – Camp Nou.
Katalonia, wspólnota autonomiczna, której stolicą jest Barcelona, a do której przynależy San Feliu de Llobregat, nie jest tym samym co wszystkie inne wspólnoty autonomiczne – Andaluzja na przykład, czy też Wspólnota Autonomiczna Madrytu. Katalonia jest regionem autonomicznym w bardzo ścisłym tego słowa znaczeniu. Posiada duże poczucie odrębności, własną historię, własny język, hymn. Dowiedz się więcej o języku katalońskim
Katalonia posiada bardzo bogatą i długą historię. Posiada też własny rząd i trybunał. Warto brać pod uwagę, że dążenia do odrębności, w wykonaniu Katalończyków, mają pokojowy wydźwięk. Nie zaznaje się z ich strony dążeń separatystycznych tak agresywnych, jak w przypadku Basków, którzy to w pewnych okresach, całkiem niedawnych, posuwali się do kroków terrorystycznych. To istotna uwaga, ponieważ przekłada się na fakt, że życie, czy pobyt w Katalonii nie jest określane jako niebezpieczne, z tego punktu widzenia.
