HOME PRZEWODNIK PO HISZPANII WSZYSTKIE NOCLEGI JAK REZERWOWAć FAQ O NAS KONTAKT

Wyszukaj na stronie

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

	0034 966 444 615
	wynajem@ibermaxx.pl
12080525 ibermaxx

Oferty sprzedaży:

499.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf

149.500 €

COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca

370.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde

Reklama

Alkazar w Toledo

Alkazar w Toledo to warowna fortyfikacja znajdująca się w najwyższej części miasta. Dzięki temu góruje nad miastem i jest doskonale widoczna nawet z dużej odległości. Dogodna lokalizacja tego miejsca sprawiła, że przez wieki miało ono bardzo ważne znaczenie strategiczne i było jednym z najważniejszych elementów w systemie obronnym Toledo. Miejsce w którym znajduje się Alkazar było przez wieki osiedlane przez różne narody, które sprawowały władzę nad okolicznymi ziemiami.

Arabska twierdza?

Zanim pozna się historię Alkazaru w Toledo, warto wiedzieć, jakie funkcje pełniły te budynki. Alkazary są wytworem cywilizacji arabskiej. Arabowie po podboju niemal całego Półwyspu Iberyjskiego w VIII wieku naszej ery, zbudowali na tym tereny warowne pałace, które pełniły zarazem funkcję reprezentacyjną. Alkazary posiadały wszystkie cechy architektury muzułmańskiej. Wszystkie pomieszczenia lokalne i użytkowe skupiały się wokół charakterystycznych dziedzińców, które były wyposażone w portyki. Nazwa Alkazar wywodzi się od arabskiego słowa „Al.- Quasr”, które oznacza „twierdza”. Można to traktować jako skrót od Al-Quasaba.

ALCAZAR-TOLEDO-HISZPANIA

Historia dzisiejszego Alkazaru w Toledo sięga III wieku. Po zdobyciu Toledo przez wojska rzymskie, na wzgórzu ustanowiono salę sądowej, w której wydawano wyroki na okolicznych mieszkańcach. Po upadku imperium rzymskiego tereny te znalazły się we władaniu germańskiego plemienia Wizygotów.

Toledo stało się wówczas stolicą kraju, a król Leowigild w 568 roku założył w nim swój dwór. W ciągu następnych lat, wokół królewskiej rezydencji zaczęły powstawać kościoły. Zostali w nich pochowani wizygoccy władcy- Wamba, czy Reccewist. W VIII wieku naszej ery niemal cały obszar Półwyspu Iberyjskiego znalazł się w posiadaniu imperium arabskiego.

W IX wieku rozpoczęły się prace, mające na celu rozbudowę kompleksu znajdującego się na wzgórzu. Ten proces zapoczątkował wywodzący się z dynastii Umajjadów emir Abd ar- Rahmarr II, a po jego śmierci pieczę nad pracami przejął jego następca Abd ar- Rahmarr III. Prawdziwy splendor Alkazar otrzymał dopiero po wygnaniu Arabów z tej części Półwyspu Iberyjskiego przez katolickich władców. Począwszy od czasów króla Alfonsa VI ( który żył w latach 1040- 1109), kompleks był nieustannie rozbudowywany. Największe prace nastąpiły w okresie panowania Alfonsa X Mądrego.

Wtedy to w obrębach murów fortyfikacji powstała słynna w średniowieczu Szkoła Tłumaczy. Władca ten wzniósł także cztery kwadratowe wieże, które znajdują się w narożnikach fortecy. Od czasów XIV wieku, kiedy to zagrożenie ponowną inwazją arabską zostało niemal całkowicie zniwelowane, Alkazar stał się siedzibą hiszpańskich władców. Ważną datą dla historii tego miejsca był rok 1535, kiedy to architekt Alonso de Covarrubias rozpoczął przebudowę obiektu. W wyniku prac zmieniła się struktura fortecy – powstał zamknięty, niedostępny budynek, skupiony wokół prostokątnego dziedzińca, na którym zainstalowano dwa poziome łuki wspierane przez system kolumn. W tym czasie rozbudowano też północną i południową fasadę Alkazaru.

Czasy wojny o sukcesję

Budowla w znacznym stopniu ucierpiała podczas wojny o sukcesję hiszpańską, która wybuchła w 1710 roku (W wyniku ostrzału wojsk austriackich, duża część Alkazaru uległa zniszczeniu. Pracę nad odbudową fortyfikacji zakończyły się w roku 1733, jednak już w czasie wojen napoleońskich Alkazar zostało ponownie ostrzelane. Miało to miejsce 31 stycznia 1810 roku. Po tych wydarzeniach kilka razy plonowano kolejną renowację fortyfikacji, jednak żadna z nich nie doszła do skutku. Pracę rozpoczęły się dopiero z rozkazu królowej Elżbiety II, która miała w planach stworzenie szkoły oficerskiej z siedzibą główną w Alkazar.

Niestety napięta sytuacja polityczna, jaka w tym czasie panowała na Półwyspie Iberyjskim skutecznie utrudniała przeprowadzenie naprawy zabudowań – w 1854 roku wybuchła rewolta polityczna, która całkowicie sparaliżowała wysiłki budowlańców. W 1867 roku podjęto decyzję o wznowieniu prac, które ponownie ruszyły 2 lipca. Jednak już rok później Elżbieta II została zdetronizowana, co miało ogromny wpływ na znaczne zwolnienie tempa prac. W końcu jednak renowacja ponownie ruszyła, a Alkazar w Toledo zaczęło odzyskiwać dawny splendor – na suficie jednej z sal namalowano kilka ważnych wydarzeń, które miały miejsce podczas panowania cesarza Karola I. W 1878 roku doszło do oficjalnej inauguracji Szkoły Piechoty. Z tej okazji, budynek w którym mieściła się placówka został zwieńczony figurką przedstawiającą Karola I.

Jeszcze za panowania Elżbiety II, w połowie XIX wieku, w Alkazar zainstalowano mechanizm telegraficzny, który mógł przesyłać wiadomości do Madrytu i Kadyksu.

Czasy wojny domowej w Hiszpanii

Alkazar odegrał bardzo ważną rolę w czasach wojny domowej w Hiszpanii, toczonej w latach 1936 roku. Wierni generałowi Francisko Franco rebelianci próbowali przejąć władzę w Toledo , jednak siły rządowe stacjonujące w tym mieście miały dużą przewagę liczebną i odparły atak. Dowodzący operacją rebeliantów Jose Ituarto Moscardo wycofał się do Alkazaru, którego bronił na czele 1300 żołnierzy. W fortecy schroniło się także 500 kobiet i 50 dzieci. Walki toczyły się w sierpniu 1936 roku. Obie strony prowadziły zmasowany ostrzał karabinowy.

WNETRZE-ALCAZAR-TOLEDO

Oblegani republikanie znajdowali się jednak w opłakanej sytuacji – tereny, które podporządkował sobie generał Franco znajdowały się bardzo daleko i były oddzielone przez prorządową armię. Dodatkowo obrońcy Alkazaru nie posiadali żadnej informacji o postępach armii rebeliantów. Dopiero 17 sierpnia na horyzoncie pojawił się frankowski samolot, który zrzucił ulotki zachęcające do dalszej obrony. 9 września z poselstwem do Alkazar udał się major Vincent Rojo, który zaproponował obrońcom kompromis – jeśli rebelianci się poddadzą wszystkie kobiety zostaną oszczędzone, a mężczyźni staną przed sądem wojennym.

Moscardo odrzucił ofertę mimo dramatycznie zmniejszających się zapasów żywności. 18 Września republikańskie wojska przypuściły szturm na Alkazar. Wysadzona została jedna wieża, dzięki czemu prorządowe wojska mogły wedrzeć się na dziedziniec. W ciągu następnych kilku dni atakujące wojska podłożyły kolejne miny. Gdy sytuacja obrońców Alkazar wydawała się już beznadziejna, na pomoc przybyły im wojska generała Franco, dowodzone przez generała Iglesiasa Varelę. 27 sierpnia stanęły one na przedpolu Toledo, a dzień później opanowały najważniejsze strategiczne punkty w mieście i przejęły nad nim pełną kontrolę.

Gdy generał Francisko Franco zdobył już pełnie władzy na Półwyspie Iberyjskim, Alkazar został wykorzystany jako muzeum wojny. Miejsce to miało zostać świadectwem chwały wojsk rebelianckich i pochwałą w stronę reżimu Franco. Obecnie miejsce to zostało przemianowane na Museo del Ejército-Muzeum Wojska. W placówce do dnia dzisiejszego można podziwiać pamiątki i fotografie przypominające o żołnierzach rebelianckich, którzy bohatersko bronili się tu przed przeważającymi wojskami republikanów.

Alkazar Toledo dzisiaj

W dniu dzisiejszym Alkazar pełni rolę muzeum. W zbiorach tej placówki znajduje się wiele zróżnicowanych kolekcji, które przybliżają turystom historię Półwyspu Iberyjskiego. Odwiedzający to miejsce mogą oglądać między innymi ;
- kule, które zostały wystrzelone w czasie walk o Alkazar podczas wojny domowej. Wiele z nich utknęło w ścianach fortecy i znajduje się tam aż do dzisiaj
- Wystawa broni palnej – Ta część muzeum z pewnością zachwyci wszystkich fanów militarystyki – turyści odwiedzający tę część budynku mogą podziwiać pistolety, karabiny maszynowe, czy moździerze, które były wykorzystywane na różnych frontach w XX wieku.
- Wystawa mundurów współczesnych – Na tej wystawie prezentowane są stroje, jakie obecnie zakładają żołnierze i funkcjonariusze różnych formacji. Oprócz nich prezentowane są tam także medale i wyróżnienia, jakimi obecnie honoruje się najbardziej zasłużonych weteranów i żołnierzy na służbie
- Wystawa taktyki wojskowej – W tym miejscu są rekonstruowane najważniejsze bitwy hiszpańskiego oręża.

Pracownicy muzeum objaśniają strategie, jakimi posługiwały się walczące wojska, przybliżają warunki atmosferyczne, w jakich toczyły się bitwy.

- Exhibit Hall - na tej wystawie zaprezentowane zostały rozmaite dokumenty, plany, instrukcje, które regulowały różne etapy budowy i wielokrotnie powtarzane procesy odnawiania zabudowań Alkazaru.
- Hala Moscardo – To jedyny budynek, który nie został odnowiony. Dzięki temu odwiedzający to miejsce turyści mogą zobaczyć jak wyglądał Alkazar w czasie oblężenia republikańskich wojsk w lipcu i sierpniu 1936 roku.

W Alkazar znajdują się też sale użytku publicznego. Od 1998 roku znajduje się tam siedziba Biblioteki Castilla La Mancha, która powstała poprzez połączenie części zbiorów Państwowej Biblioteki Publiczne w Toledo z dokumentami Biblioteki Regionalnej. Na terenie Alkazar znajduje się także krypta, w której spoczywają szczątki żołnierzy, którzy na przestrzeni wieków ginęli w obronie budowli.

Z murów Alkazar rozpościera się też widok na całe Toledo. Najlepiej oddają to słowa wybitnego polskiego poety i krytyka sztuki, Tytusa Czyżewskiego, który tak pisał o Alkazar: „Słońce chyliło się ku zachodowi, gdy stanąłem na wysokim tarasie toledańskiego Alkazaru. Przed sobą miałem walące się mury zamku, a w dole skały Tagu, most Alcántara i w dali, na przeciwnym brzegu rzeki , sczerniały i spleśniały zamek San Servando. Słońce stawało się coraz bardziej złote. Ukośne jego promienia różowiły baszty i mury twierdzy, domy i patia, katedrę i olbrzymi dominujący nad miastem Alkazar. W dali, poza wyspą czarnych skał, na których spoczywa miasto, zieleni się równina żyznej vegi, umajona kępami drzew, i błyszczy Tag stalową serpentyną”.

TOLEDO-ALCAZAR

Każdego roku Alkazar jest odwiedzany przez tysiące turystów każdego. Ma na to wpływ stosunkowa niewielka odległość, jaka dzieli go od Madrytu. Stolica Hiszpanii jest oddalona od Toledo o 70 kilometrów. Odległość tę można pokonać stosunkowo szybko, dzięki dobremu połączeniu komunikacyjnemu między tymi ośrodkami. Na tym odcinku kursuje szybki pociąg AVE. Odjazdy odbywają się co godzinę. Po przyjeździe do Toledo można wsiąść w samochód lub udać się na krótki spacer po urokliwych uliczkach najstarszej, historycznej części miasta. Żaden turysta zmierzający do Alkazar na pewno nie zabłądzi – budynek jest widoczny z bardzo dużej odległości.

Turyści, którzy chcą zwiedzić Alkazar w Toledo mogą to uczynić od 1 października do 31 maja. Muzeum jest czynne od 10:00 do 19:00, a w miesiącach letnich od 10:00 do 21:00. W środy i w niedzielę, podobnie jak w niektóre dni świąteczne Alkazar jest zamykany wcześniej, bo już o godzinie 15: 00. Cena za bilet normalny wynosi 5 euro, a za ulgowy 2,5 euro. Trzeba też zaznaczyć, że grupom powyżej 15 osób przysługują spore zniżki. Alkazar mogą bezpłatnie zwiedzać seniorzy, którzy przekroczyli 65 rok życia i studenci z Unii Europejskiej.