Catalonia Mirador des Port Mahón

Catalonia Mirador des Port Mahón noclegi

Zakwaterowanie na Minorce. Hotel Catalonia Mirador des Port mieści się w eleganckim, białym budynku pośród ogrodów i oferuje wspaniałe widoki na zatokę Mahon. Obiekt dysponuje sezonowym odkrytym basenem, bezpłatnym bezprzewodowym dostępem do Internetu, siłownią i wanną z hydromasażem.

Hotel Catalonia Mirador des Port oferuje jasne i nowoczesne pokoje wyposażone w klimatyzację i wentylator. W pokojach znajduje się także telewizor z dostępem do kanałów telewizji satelitarnej, sejf oraz minibar. Ponadto pokoje są ogrzewane i obejmują łazienkę z umywalką, prysznicem, ubikacją i suszarką do włosów.

Codziennie rano restauracja hotelu Mirador des Port oferuje zróżnicowane śniadanie w formie bufetu oraz potrawy gotowane na oczach Gości. Jasna jadalnia oferuje wspaniały widok na port w Mahon i zatokę.

W czynnej przez całą dobę recepcji można wypożyczyć samochód. Personel recepcji służy wszelkimi informacjami na temat lokalnych atrakcji turystycznych Minorki. Do centrum Mahon można dostać się z hotelu w 10 minut spacerem.

Minorka to druga co do wielkości wyspa Balearów (668 km kw., długa na 48 km, szeroka na 16). Część północna, pofałdowana, zbudowana jest z piaskowca, między leśnymi parowami prześwitują pagórki. Część południowa, wapienna, jest bardziej płaska. Wzdłuż wybrzeża mamy kilka kurortów. W głębi wyspy wśród nieużytków i pól rzepakowych natkniemy się na porozrzucane wioski i pojedyncze białe domy, najczęściej z końca XVIII bądź początku XIX wieku.

Pierwsi mieszkańcy prawdopodobnie dotarli na Minorkę z Półwyspu Iberyjskiego w czwartym tysiącleciu przed naszą erą. Trzy tysiące lat później na archipelag przypłynęli feniccy żeglarze. Miejscowi niechętnie przyjmowali gości - ostrzelani kamieniami z procy Grecy, którzy zjawili się tu w VIII w. p.n.e., nazwali wyspy Ballein, od broni, jaką zostali zaatakowani. Wyczyny procarzy stały się tak głośne, że wynajął ich Hannibal, kiedy przeprawiał się ze słoniami przez Alpy w czasie drugiej wojny punickiej (218-201 r. p.n.e.). Żądni uciech balearscy wojownicy przy odbiorze zapłaty odmówili złota, w zamian prosząc o kobiety i wino.

Na Minorce panuje także zaszczepione przez Brytyjczyków uwielbienie dla ginu. Założona w XVIII w. destylarnia Xoiguer w Maó wciąż produkuje w miedzianych kadziach zaprawiany owocami jałowca spirytus, z którego uzyskuje się gin. Przy okazji można spróbować, jak smakuje słodki brązowy likier calent (wino plus nasiona anyżu, szafran i cynamon) albo przyrządzane według fenickiej receptury polo. Nie przegapmy koktajlu z ginu i lemoniady, czyli pomady, która uchodzi za specjalność Minorki.