Hotel Maracaibo Can Picafort Majorka
Majorka / Can Picafort
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Sanchez Vicario Arantxa
Arantxa Sánchez Vicario
Czternaście wygranych turniejów wielkoszlemowych, cztery medale olimpijskie, wiele zwycięstw w finałach turniejów WTA – kariera Arantxy Sánchez Vicario stanowi najlepszy przykład na to, że upór, ambicja i pełne zaangażowanie w to, co chce się robić, pozwalają osiągać sukcesy na miarę największych mistrzów i przechodzić do historii swojej dyscypliny.
Mimo, że swoją zawodową przygodę z tenisem ta słynna hiszpańska zawodniczka już skończyła, wciąż pozostaje najbardziej utytułowaną tenisistką w historii Hiszpanii. Temperament na korcie, połączony z niezwykłą elegancją i szacunkiem do przeciwniczek – obdarzona takimi cechami Arantxa Sánchez Vicario po prostu musiała zostać jedną z najlepszych tenisistek na świecie.
Od małego na korcie
Urodziła się w 1971 roku w Barcelonie. 21 lat później zdobędzie tutaj dwa medale olimpijskie: brązowy w singlu i srebrny w grze podwójnej. Jednak zanim to nastąpi, mała Arantxa Sánchez wychowuje się w domu z rodzicami i braćmi, którzy również grają w tenisa. To od nich młoda zawodniczka łapie sportowego bakcyla i w wieku 6 lat po raz pierwszy melduje się na korcie, rozpoczynając swoją przygodę z tenisem.
Czy nie za wcześnie jak na takie małe dziecko? Oczywiście, że nie. Największe gwiazdy sportu – tenisiści, piłkarze, koszykarze czy lekkoatleci, swoje treningi rozpoczynają właśnie w tym wieku. Wielu trenerów podkreśla, że jeśli młode talenty zbyt późno rozpoczną swoją przygodę ze sportem, niezależnie od dyscypliny, nie będą miały już szans na osiągnięcie najwyższego poziomu.
Debiut w poważnym turnieju
Mimo, że Arantxa Sánchez była jeszcze dzieckiem, profesjonalne treningi i mecze tenisa pochłaniały coraz więcej jej czasu. W 1986 roku, zaledwie 15-letnia tenisistka po raz pierwszy startuje w profesjonalnym turnieju tenisowym. Niecałe 2 lata później, Sanchez wygrywa swój pierwszy w karierze turniej WTA – Belgian Ladies Open.
W międzyczasie dwukrotnie dochodziła do ćwierćfinałów wielkoszlemowego French Open, by w swoim trzecim starcie na kortach Rolanda Garrosa w Paryżu, w końcu wygrać turniej. Był rok 1989, miała więc 18 lat i wygrała turniej wielkoszlemowy, pokonując w finale słynną Niemkę Steffi Graff. W tym momencie stała się już prawdziwą gwiazdą tenisa ziemnego.
Specjalistka od twardych kortów
Arantxa Sánchez Vicario przez całą swoją karierę uchodziła za specjalistkę od gry na twardej nawierzchni. Może to w pewnym stopniu tłumaczyć fakt, dlaczego nigdy w swojej karierze indywidualnej nie udało jej się wygrać Wimbledonu (zwyciężyła w deblu, w 1994 roku). Na kortach trawiastych nie radziła sobie tak dobrze jak na twardych, gdzie wygrała znaczną część swoich turniejów.
Pierwszy turniej Wielkiego Szlema wygrała w 1989 roku, ostatni – w 2003. Bogata kariera tenisistki pozwala jej stać się jedną z największych gwiazd i najbardziej rozpoznawalnych osób w Hiszpanii. Po igrzyskach olimpijskich w Barcelonie, na których zdobywa srebro i brąz kraj szalej na jej punkcie. Swoje osiągnięcia olimpijskie powtarza 4 lata później w Atlancie.
Srebro w singlu i brąz w deblu, to jej trzeci i czwarty medal olimpijski. Ma to wielkie znaczenie o tyle, że igrzyska w tenisowej hierarchii nie znajdują się tak wysoko, jak chociażby turnieje wielkoszlemowe. Gra na Olimpiadzie nie zawsze wywołuje tak ogromne emocje jak rywalizacja w Wimbledonie, a napięty kalendarz turniejów zawodowych sprawia, że często nie ma czasu na przygotowanie się do igrzysk, gdzie najlepsi nie mogą liczyć również na gigantyczne pieniądze, jakie można wygrać w Wielkim Szlemie.
Jednak prestiż i duma z wywalczenia olimpijskiego medalu, rekompensują wszelkie niedogodności, a ci, którzy nie rezygnują ze startów olimpijskich, mimo ogromnego doświadczenia i wielu sukcesów na kortach zawodowych, stają się prawdziwymi idolami tenisowej publiczności w swoich krajach. Arantxa Sánchez Vicario zawsze podkreślała, że nie ma dla niej znaczenia, w jakim turnieju startuje. Bez względu na to, czy brała udział w jednym z turniejów wielkoszlemowych, walczyła o olimpijski medal czy startowała w turnieju Masters, zawsze prezentowała piękną grę i walczyła o każdą, nawet przegraną, na pierwszy rzut oka piłkę.
Liderka światowego rankingu
W 1995 roku, już jako wicemistrzyni olimpijska i wielokrotna triumfatorka, zostaje liderką rankingu światowego tenisistek federacji WTA. Na szczycie pozostaje przez 12 tygodni. Kolejne lata to spadek formy hiszpańskiej tenisistki, która w 1997 roku, po raz pierwszy od wielu lat wypadła czołowej dziesiątki rankingu.
Pojawiają się pogłoski o końcu kariery. Jednak Arantxa Sánchez Vicario nie poddaje się i po raz kolejny udowadnia, że nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Niespodziewanie, w 1998 roku wygrywa po raz kolejny turniej na kortach Rolanda Garossa w Paryżu, gdzie pokonuje Monicę Seles, udzielając jednoznacznej odpowiedzi na krytykę pod swoim adresem i próby wysyłania jej na emeryturę.
2002: Koniec kariery indywidualnej
Swoją indywidualną karierę kończy w 2002 roku. Jednak nie rezygnuje całkowicie z tenisa, biorąc udział w turniejach gry podwójnej. W deblu reprezentuje Hiszpanię na igrzyskach olimpijskich w Atenach, jednak podobnie jak 4 lata wcześniej w Sydney, również w Grecji nie udaje się jej zdobyć jakiegokolwiek medalu. Były to jej piąte – ostatnie w karierze igrzyska olimpijskie.
Arantxa Sánchez Vicario nigdy nie słynęła z efektownych zagrań, pięknych wymian czy szalonego charakteru na korcie. Jej największą siłą była zawsze pełna koncentracja, konsekwentne realizowanie założeń taktycznych i perfekcyjne rozpracowanie każdej przeciwniczki. Solidna i niezwykle skuteczna gra w obronie, pozwalała jej prezentować styl, który wręcz obrzydzał grę przeciwniczkom, nie potrafiącym poradzić sobie z przełamaniem jej twardej obrony.
Mimo tego, potrafiła zdobyć uznanie całego tenisowego świata, gdyż konsekwencja i upór które towarzyszyły jej od samego początku, do końca kariery, zasługiwały na uznanie i szacunek. Inne tenisistki doceniały przede wszystkim jej przygotowanie fizyczne – trwające nierzadko kilka godzin mecze tenisowe, rozgrywane na najwyższym poziomie, to niezwykły wysiłek dla organizmu. Podczas każdego turnieju rozegrać trzeba co najmniej kilka spotkań w krótkim odstępie czasu. Do tego dochodzą przeloty, zmiany miejsca pobytu i stref czasowych, aklimatyzacje. Wszystkie te trudy tenisowego życia Arantxa Sánchez Vicario zawsze znosiła perfekcyjnie, oszczędzając swoje siły na zmagania na korcie.
Kariera i wielkie pieniądze
Tenis to nie tylko ogromny wysiłek i sport wymagający doskonałej kondycji. To również kariera, sława i wielkie pieniądze. Szacuje się, że przez całą karierę Arantxa Sánchez Vicario zarobiła ponad 17 milionów dolarów. Suma ta dotyczy jedynie premii meczowych i nie obejmuje reklamowych kontraktów, jakie podpisują największe gwiazdy sportu. Pieniądze od sponsorów zazwyczaj wielokrotne przekraczają kwoty zarobione na korcie.
Mimo wielkich pieniędzy i międzynarodowej kariery, Arantxa Sánchez Vicario, po zakończeniu występów na korcie w największym stopniu angażuje się w prywatne życie. Jak sama twierdzi, chce wynagrodzić swoim najbliższym wszystkie te lata, które spędzała głównie na korcie.
