Waluta:

Wyszukaj na stronie

Menu

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

Wynajmij samochód w Hiszpanii
Wynajmij hotel w Hiszpanii

Oferty sprzedaży:

Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
499.000 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
149.500 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
370.000 €

 

FACEBOOK HISZPANIA  TWITTER  BLOGER  YOUTUBE

 

 

 

Reklama

FORUM-NIERUCHOMOSCI

AIRPORTINFO24.COM

Ramon y Cayal

Santiago Ramón y Cajal – geniusz przez przypadek?

Na co dzień nie zdajemy sobie sprawy jak wielu wielkich ludzi, których odkrycia w dziedzinie nauki i medycyny przysłużyły się ludzkości, w rzeczywistości mogło równie dobrze nie rozpocząć swojej kariery naukowej. Najlepszym tego przykładem może być sylwetka Alberta Einsteina, wybitnego fizyka, najbardziej rozpoznawalnego myśliciela wszechczasów, który w czasie nauki szkolnej miał problemy z zaliczeniem zajęć właśnie z fizyki. Podobnym, choć nieporównywalnym przypadkiem jest sylwetka hiszpańskiego histologa i neuroanatoma, Santiago Ramón y Cajal. Ten laureat nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w młodości marzył o karierze artysty. Jego hobby było kreślarstwo i rysownictwo, co odzwierciedla niewątpliwie w ilustracjach swoich odkryć.

Fryzjer, szewc, artysta czy neuroanatom?

Santiago Ramón y Cajal urodził się 1 maja 1852 roku w miasteczku Petilla w Aragonii. Już jako młody chłopiec miał przyuczać się do zawodu fryzjera, a następnie szewca. Ani pierwsza, ani druga posada nie leżała w zakresie marzeń młodego Santiago, który od najmłodszych lat chciał być artystą. Jego zapału do sztuki nie podzielał jednak ojciec chłopca, który był profesorem Anatomii Stosowanej na Uniwersytecie w Saragossie. Za namową ojca Santiago Ramón y Cajal zapisał się na studia medyczne i także pod jego kierunkiem rozpoczął licencjackie studia.

Ekstrakt z kariery

W wieku 21 lat młody Santiago przystąpił do egzaminu licencjackiego po czym rozpoczął służbę jako lekarz wojskowy. Dzięki podjętej decyzji o służbie wojskowej udało mu się dostać do zespołu badawczego, który w latach 1874-1875 przeprowadzał ekspedycję na Kubie. Tam niestety Santiago Ramón nabawił się gruźlicy i malarii, dlatego musiał wrócić do Saragossy.

Po powrocie do rodzinnego miasta, jeszcze tego samego roku, został asystentem w Szkole Anatomii Wydziału Lekarskiego w Saragossie. Jednocześnie Santiago Ramón y Cajal nie zapomniał o swojej pasji, jaką była sztuka, dlatego w 1879 roku złożył wniosek o posadę dyrektora Muzeum w Saragossie.

W międzyczasie, w roku 1877, udało mu się uzyskać stopień doktora medycyny w Madrycie, a już 6 lat później został mianowany profesorem Opisowej i Ogólnej Anatomii w Walencji. Tempo kariery tego genialnego naukowca było zawrotne. Nie minęły nawet 4 lata, gdy w 1887 został mianowany profesorem Histologii i Anatomii Patologicznej w Barcelonie. Niespełna pięć lat później otrzymał ten sam tytuł na Uniwersytecie w Madrycie.
Osiągnięcia naukowe nie spowodowały, że Santiago spoczął na laurach, wręcz przeciwnie. W latach 1900-1901 otrzymał stanowisko dyrektora Instituto Nacional de Higiene oraz Investigaciones Biológicas.

RAMON-Y-CAYAL-PORTRET
Ramon y Cajal przy pracy

Prace naukowe

Po uzyskaniu stopnia doktora na uniwersytecie w Madrycie Santiago Ramón y Cajal postanowił wspiąć się wyżej na drabinie swojej kariery. Do zdobycia tytułu profesora były mu niezbędne publikacje, dlatego już w 1880 roku zaczął tworzyć swoje pierwsze zestawienia z obserwacji i badań. Jedną z najważniejszych pozycji na liście publikacji naukowca było Manual de Histología normal y Técnica micrográfica, co w wolnym tłumaczeniu oznacza Podręcznik Histologii Normalnej i Techniki Mikrograficznej. Pierwszego wydania swojej książki doczekał się w 1889 roku, drugie wydanie zostało opublikowane w 1893. Santiago Ramón y Cajal kontynuował rozważania z tej publikacji w kolejnej, wydanej w roku 1897, a jego książka nosiła tytuł Elementos de histologia, etc. (Elementy Histologii itd.

Na liście jego publikacji znaleźć można jeszcze inne tytuły, takie jak: Les Nouvelles Idees sur la fine anatomie des centra nerveux (Nowe pomysły na mikro anatomię ośrodków nerwowych), 1894; Textura del sistema nervioso del hombre y de los vertebrados (Podręcznik układu nerwowego człowieka i kręgowców), 1897-1899; Die Retina der Wirbelthiere (Siatkówka kręgowców), 1894.

Oprócz pełnych publikacji Santiago Ramón y Cajal napisał ponad 100 artykułów do czasopism naukowych. Naukowiec był w tym względzie dwujęzyczny – bez problemu pisał zarówno w języku hiszpańskim, jak i francuskim. Wiele jego publikacji trafiało do specjalistycznych pism publikowanych na terenie Francji, gdzie nauki medyczne rozwijały się bardzo intensywnie. W swoich artykułach Santiago Ramón y Cajal omawiał głównie kwestie budowy układu nerwowego kręgowców, analizował budowę kory mózgowej ale także odnosił się do specyfiki działania tkanki mięśniowej.

Jego prace zostały docenione niemal w całej Europie. Wystarczy wspomnieć, że już w 1900-1901 roku jego badania nad strukturą kory mózgowej zostały częściowo zebrane przez J. Bresler i przetłumaczone na język niemiecki. Na ten sam język przetłumaczona została w 1933 roku jego publikacja pt. Reglas y Consejos sobre Investigación Cientifica (Zasady i porady na temat badań naukowych).
Lista publikacji Santiago jest naprawdę imponująca, ale dorobek Noblisty nie kończy się na tym.

Członkostwo, wyróżnienia i nagrody

Prace Santiago Ramón y Cajal zostały docenione nie tylko prze czytelników, ale także przez świat naukowy. Santiago Ramón stał się autorytetem wielu osób, które na co dzień zgłębiały tajemnice anatomii układu nerwowego za zamkniętymi drzwiami katedr uniwersyteckich całego świata. Autor wielu prac naukowych został między innymi wyróżniony tytułem Członka Królewskiej Akademii Medycznej w Madrycie (1897), a także tamtejszej Królewskiej Akademii Nauk (1895). Obie organizacje były jednymi z najważniejszych tego typu struktur w Hiszpanii, gdzie pod patronatem i mecenatem hiszpańskiego monarchy wspierano wybitne osiągnięcia naukowe.
Santiago Ramón y Cajal był także członkiem Hiszpańskiego Towarzystwa Przyrodniczego i Akademii Nauk w Lizbonie. Zasiadał także na loży Honorowego Członka Hiszpańskiej Akademii Medyczno Chirurgicznej oraz kilku innych stowarzyszeń skupionych wokół nauki i medycyny.

WYSZUKIWARKA-GOOGLE-RAMON-CAYAL
Nawet wyszukiwarka Google nie zapomniała o wybitnym hiszpańskim naukowcu

Naukowiec otrzymał za życia kilka nagród. Były to między innymi przyznana za wcześniej wspomnianą pracę Elementos de Histologia etc nagroda Rubio w wysokości 1000 peset, 1500 franków z przyznane z ramienia Towarzystwa Biologii w Paryżu w ramach konkursu Fauvelle, czy 5000 franków od Kongresu Medycznego w Moskwie, w 1897 roku.

To tylko niektóre z nagród, jakie udało się zdobyć zdolnemu neuroanatomowi, jednak najważniejszą nagrodę życia Santiago Ramón y Cajal zdobył nie sam, lecz we współpracy z innym naukowcem, Camillo Golgi. Otrzymali oni Nagrodę Nobla za badania w dziedzinie budowy i struktury układu nerwowego. Nagroda została przyznana w kategorii Medycyna, a wręczona została w 1906 roku.

Mikrografia jak sztuka

Być może Santiago Ramón y Cajal pogodził swoje dwie pasje dokonując największego odkrycia w swoim życiu. Naukowiec szuka bowiem odpowiedzi na pytanie jak skonstruowana jest kora mózgowa. Do tej pory uważano, że jest ona jednolitą masą i nie było do końca jasne w jaki sposób informacje z mózgu docierają do organizmu. Niewiedza wynikała z braku możliwości uzyskania podglądu obrazu komórek mózgowych. Nie dysponowano bowiem odpowiednimi narzędziami, które byłyby w stanie dać jasną odpowiedź na pytanie jak wyglądają komórki mózgu.

Santiago Ramón y Cajal znalazł jednak sposób, aby uwidocznić komórki. Postanowił je ‘pomalować’, aby pokazały się one w całej okazałości – bez konieczności budowania sprzętu czy super mikroskopu. Do barwienia Santiago użył związku chemicznego o nazwie azotan srebra (Ag N5). W efekcie preparat zabarwił komórki na czarno a otoczenie stało się brązowe. W ten sposób Santiago Ramón y Cajal mógł przeprowadzać badania i obserwacje kształtu synaps oraz całych komórek.

Gdyby nie odkrycie hiszpańskiego histologa, świat nauki nadal byłby uboższy o podstawową wiedzę na temat budowy układu nerwowego. Odkrycie, którego dokonał Santiago Ramón y Cajal zmieniło diametralnie spojrzenie na kwestie neurologii i budowy układu nerwowego. Kto wie, czy sztuka nie miała wpływu na kreatywność lekarza, który wykorzystał niestandardowy sposób, by uwidocznić to, czego ludzkie oko zobaczyć nie mogło.

PORTRET-RAMON-Y-CAYAL
Ramon y Cajal portret naukowca

Zainteresuje Cię również:
sławni Hiszpanie | historia Hiszpanii | Gregorio Maranon |

Zapraszamy na pozostałe serwisy IBERMAXX

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

ico zamknij