Pensjonat El Bahía Algeciras noclegi
Costa de la Luz / Algeciras
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Pedro Almodovar
Pedro Almodovar życiorys i kariera reżyserska i filmowa, tego największego twórcy hiszpańskich filmów. Jeden z najsławniejszych hiszpańskich reżyserów filmowych współczesnego kina hiszpańskiego. Bez wątpliwości, jeden z najważniejszych i najbardziej znaczących reżyserów współczesnego kina pochodzących z Hiszpanii.
Pedro Almodovar uchodzi za seksualnego prowokatora, budząc w widzach zarówno wyrazy uwielbienia jak i odrazę. Kontrowersyjny i genialny, tak określają go krytycy filmowi.
Rozkoszując się swoją filmową sztuką, pozostał wierny swojej rodzinnej Hiszpanii, nie popadł w komercję i zawsze twierdzi że robi filmy jakie chce...
Prawdziwe nazwisko Pedro Almodovara to Pedro Almodovar Caballero, urodzony 25 września 1949 roku w miejscowości Calzada de Calatrava, niedaleko Ciudad Real, mieście w hiszpańskiej prowincji Castylia la Mancha. Pedro Almodovar jest zadiakalną wagą.
Pedro Almodovar odkrył dla kina światowego i Hollywood Antonio Banderasa oraz jedna z najbardziej wziętych aktorek dzisiejszego Hollywood Penelope Cruz.
Początki kontrowersyjnego reżysera ...
Almodovar po raz pierwszy został zauważony w niskobudżetowym, hiszpańskim filmie z roku 1980 "Pepi, Luci, Bow i inne dziewczyny z dzielnicy" (hiszp. "Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón"), przez całą dekadę udało mu się zrobić jeszcze kilka prowokujących i dziwacznych filmów, których kulminacją był film "Kobiety na skraju załamania nerwowego" (hiszp. "Mujeres al borde de un ataque de nervios") z roku 1988.
Pierwszy, prawdziwy międzynarodowy sukces Pedro Almodovara. Almodovar szokował dalej w swoich filmach. W produkcji z roku 1990 "Zwiąż mnie!" (hiszp. "Atame!") widowni pokazał prawie pornograficzne zdjęcia w filmie. Podobnie stało się w filmie z 1993 roku, zatytułowanym "Kika" (hiszp. "Kika"). Wzburzyło to amerykańskich purytańskich krytyków filmowych, twierdzących iż Almodovar próbuje zwrócić na siebie uwagę produkcjami a la porno i seksem pokazywanym w swoich filmach. Szczególnie dopiekło Almodovarovi Motion Picture Associacion of America i ich krytyczne recenzje "pornograficznych filmów" Pedro Almodovara.
Ale seks zawsze odgrywa ważną rolę w twórczości Pedro Almodovara. W każdym filmie Almodovara są nagie sceny i obrazy stosunków seksualnych, czasami pomiędzy osobami tej samej płci....
Upór, ciężka praca i wytrwałe dążenie do celu, doprowadziły do światowego triumfu w filmach "Drżące ciało" (hiszp. "Carne Tremula") z 1998, "Wszystko o mojej matce" (hiszp. "Todo sobre Mi Madre") z 1999 i "Porozmawiaj z nią" (hiszp. "Hable con ella") z roku 2002. Trzy ciemne i wzruszające filmy, które stały się krokiem milowym w karierze i dojrzałości reżyserskiej Pedro Almodovara.
W następnych latach swojej kariery reżyserskiej, Pedro Almodovar z niewielką pomocą swojej muzy filmowej i bliskiej przyjaciółki, Penelope Cruz, u jego boku, wszedł w XXI wiek, jako wyrafinowany, poważany i dojrzały reżyser filmowy, zyskując szacunek i pochlebstwa międzynarodowej publiczności w tym samym czasie, pozostając wiernym swojemu krajowi - Hiszpanii.
Pedro Almodovar życiorys
Pedro Almodovar urodził się 25 września 1949 roku w wiosce Calzada de Calatrava (La Mancha) w Hiszpanii. Dorastał u boku swojego ojca Antonia, zubożałego winiarza, który imał się różnych prac, oraz matki, Francisca. Oboje rodzice Pedra dorastali w ubóstwie, które zmusiły ich do zaszczepienia idei znalezienia dobrej, bezpiecznej pracy w młodym Almodovarze. Ale chłopiec zamiast tego odkrył kino i spędzał mnóstwo czasu na oglądaniu filmów z całego swiata, dubbingowanych na język hiszpański. Do dzisiaj fimy amerykańskie w hiszpańskiej telewizji są dubbingowane na język hiszpański (przyp. autora).
Kiedy młodyPedro miał 8 lat, rodzina przeniosła się do Extramadury, regionu Hiszpanii w pobliżu granicy z Portugalią, a ojciec utrzymywał dom, pracując na stacji benzynowej. Extramadura to jeden z najuboższych regionów Hiszpanii. Almodovar zdobył stypendium do katolickiej szkoły z internatem w Cáceres, gdzie przebywał aż do wieku dojrzewania. Po powrocie do domu, oświadczył, że chce przenieść się do Madrytu, gdzie zamierzał studiować w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej. Choć ojciec zabronił Pedrowi wyjazdu do Madrytu, młody Almodovar był zdecydowany opuścić małe miasteczko, nawet wbrew woli ojca i wyjechać w świat. Dla niego pozostanie w Caceres oznaczałoby rychłą śmierć.
W czasie kiedy Pedro Almodovar przeprowadzał się do Madrytu, działo się to w latach 60-tych, hiszpański dyktator generał Franco, zamknął Narodową Hiszpańska Szkołę Filmową, obawiając się twórczego buntu artystów. W związku z tym Almodowar wziął własne wykształcenie we własne ręce, oglądając setki filmów w lokalnym teatrze, upewniając się iż obejrzy wszystkie dzieła od Godarda, włoskich neorealistów, po amerykańską szkołę noir, oraz Rogera Cormana.
W międzyczasie Pedro pracował w Telefonica, hiszpańskiej telekomunikacji. Za pierwsze zarobione pieniądze, młody Pedro Almodovar kupił "Super-8" kamerę filmową i zaczął robić fimy krótkometrażowe, wśród nich powstał film “Two Whores, or a Love Story Which Ends in Marriage” z roku (1974) (tytuł angielski). Po śmierci Franco w roku 1975 kulturalne życie Hiszpanii na nowo odżyło, kiedy reżim odszedł do niechlubnej historii Hiszpanii. Almodovar kwitł w tętniącym życiem Madrycie po śmierci Franco.
Hedonizm i radość ogarnął Madryt i młodzież studencką. Pedro kontynuował robienie filmów krótkometrażowych, pisał scenariusze, występował w zespole punkowym i przyłączył się do grupy teatralnej, gdzie poznał się z kilkoma póżniejszymi sławami hiszpańskiego kina, wśród nich był Antonio Banderas. Tymczasem korzystając ze swojej "Super-8", Pedro Almodovar nakręcił swój pierwszy film pełnometrażowy zatytułowany "Folle, Folle, Folleme, Tim" ("Pieprz, pieprz, pieprz mnie, Tim"). Po ukończeniu studiów przyszedł czas na film, na taśmie 16mm i film fabularny "Salome" z 1978 roku.
Almodovar przebił się ze swoim pierwszym filmem fabularnym "Pepi, Luci, Bow i inne dziewczyny z dzielnicy" w roku 1980, niskobudżetowa satyra o kobiecej przyjażni i solidarności w obliczu opresyjnej społeczności. Film odniósł ogromny sukces kasowy w Hiszpanii, ze względu na swój wiejski styl, skandaliczny humor i seks w filmie. Wszystko było wynikiem odkrywania wolności na nowo, po śmierci Franco w Hiszpanii.
Pedro Almodovar nagrody
Dorobek artystyczny, nagrody filmowe w Europie i Ameryce Pedro Almodovara. Dowiedz się więcej o nagrodach filmowych jakie zdobył Pedro Almodovar w swojej karierze filmowej i reżyserskiej. Hiszpańskie nagrody filmowe, oraz międzynarodowe nagrody filmowe Pedro Almodovara.
Pedro Almodovar filmografia
Filmy w porządku chronologicznym w dorobku Pedro Almodovara. Szukasz informacji o wszystkich filmach jakie nakręcił Pedro Almodovar? W tym rozdziale przewodnika po twórczości Almodovara znajdziesz je wszystkie. Hiszpańskie i polskie tytuły filmów Almodovara.
Pedro Almodovar kariera
Po filmie "Labirynt namiętności" z 1982 roku w jego pierwszej współpracy z Antonio Banderasem, Almodovar stworzył obraz o oszałamiającym wyrazie, filmie pokazującym, ciemne sprośne i niepopularne aspekty życia ludzkiego, osób wyrzuconych poza nawias społeczeństwa " Wśród ciemności" 1983 rok.
Kolejny film "Czym sobie na to zasłużyłam" (hiszp. "Qué he hecho yo para merecer esto?!) pokazuje życie kobiety uzależnionej od speedu (rodzaj narkotyku). Obraz "Matador" z 1986 roku pokazuje matadorów morderców. Natomiast w filmie "Prawo pożądania" (hiszp."La Ley del deseo") pokazuje samotność homoseksualistów i transseksualistów, film który wywołał burze i kontrowersje na temat homoseksualnego seksu bez zabezpieczenia.
Pedro Almodovar jest gejem i nie ukrywa tego. Nawet afiszuje się i żartuje ze swojej homoseksualności. Twierdzi, iż bedąc gejem nie tworzy filmów gejowskich. Reżyser z powodzeniem przeszedł próby wszelkiego sklasyfikowania, oraz szufladkowania i stał się niekwestionowanym liderem Nowego Kina Hiszpańskiego (New Spanish Cinema). Śmieszny, szokujący i seksy, czasami perwersyjny, wczesne filmy Almodovara były napędzane przez bohaterki, uparte i mocne charakteriologicznie.
Przez lata, Almodovar uzyskał reputację jako bystry reżyser kobiet. Zdobył międzynarodowe uznanie bujną farsą "Kobiety na skraju załamania nerwowego" (hiszp."Mujeres al borde de un ataque de nervios"). Dowcipne, głupie i lekceważące spojrzenie na współczesną miłość, widzianą przez pryzmat kilku neurotycznych, hiszpańskich kobiet. Publiczność zareagowała entuzjastycznie na ten film, a obraz stał się jednym z najbardziej udanych filmów w historii Hiszpanii. Film także dorobił się międzynarodowych, świetnych recenzji i dostał nominację do Oscara, dla najlepszego filmu zagranicznego. Ale co najważniejsze "Kobiety...." przebił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie zarobił 7.000.000 dolarów.
W swoim następnym filmie Almodovar spróbował komedii w stylu "Jak poślubić milionera" z 1953 roku. Filmie, przedstawiającym 48h z życia kilkunastu histerycznych kobiet, które kompletnie nie mają czasu na seks, a nawet na narkotyki.
Następny film Pedro Almodovara "Zwiąż mnie!" (hiszp. "Atame!") z 1990 roku dostał znacznik "X" ze względu na długą seksualną scenę, pokazującą dwóch kochanków od pasa w górę, koncentrujących się na dostarczaniu seksualnej przyjemności kobiecie. Film "Zwiąż mnie!" to piąty film Almodovara z udziałem Antonia Banderasa, zarobił w USA 4.000.000 dolarów. Jednakże publiczność za oceanem zareagowała mniej entuzjastycznie, niż w porównianiu do filmu "Kobiety.....". W filmie "Zwiąż mnie!" obsesyjny Banderas porywa piękna kobietę Victoria Abril i żąda aby ona go pokochała.
Następnym filmem Almodovara był "Wysokie obcasy" (hiszp."Tacones lejanos"), film rozpoczyna się w typowym prześmiewczym stylu Almodovara. Zwariowany i melodramatyczny film o prezenterce telewizyjnej (Victoria Abril) i jej ekscentrycznej matce (Marisa Paredes), które w końcu dają się złapać na morderstwie. Tymczasem długa scena gwałtu w kolejnym filmie Almodovara "Kika" z 1993 roku doprowadziły do oskarżeń o wykorzystywanie seksualne kobiet, po raz kolejny powoduje to reakcję reżysera, potępiającego purytańską Amerykę i brak poczucia humoru.
Kolejny film w dorobku Pedro Almodovara to obraz "Kwiat mego sekretu" (hiszp. "La flor de mi secreto"). Film opowiada o zwyczajnej, hiszpańskiej kobiecie (Marisa Paredes), film po raz pierwszy ujawnił dojrzałość artystyczną Almodovara. W filmie "Drżące ciało" (hiszp. "Carne Tremula") pokazał przeszłość nie odnosząc się do Franco, udowadniając jak można przedstawić wizualną i seksualną anarchię w najbardziej elegancki i artystyczny sposób. Po raz pierwszy także, Almodovar stworzył film nie napisany przez niego samego, była to luźna adaptacja powieści Ruth Rendell, przeniesiona do hiszpańskiej rzeczywistości.
Kontrowersyjne postaci ...
Począwszy od prostytutki, rodzącej syna podczas ostatnich dni panowania Franco "Drżące ciało" (hiszp. "Carne Tremula") koncentruje się głównie na przypadkowych ludziach i wydarzeniach, skupionych razem przez strzał z pistoletu. Policjant staje się kaleką, a urodzony chłopiec w autobusie, staje się skazańcem. Bardziej politycznie myślący i trzeżwy Almodovar przemienił się w wytrawnego artystę z podejściem bardziej "serio" do życia. Odejście od fabuły komediowej reprezentuje ewolucje reżysera, który wszedł na świeże i zarazem niebezpieczne terytorium, ale jednocześnie uciekł od zaszufladkowania.
W filmie "Wszystko o mojej matce" (hiszp. "Todo Sobre Mi Madre") z 1999. Współczująca i gorzka opowieść o samotnej matce (Cecilia Roth), która straciła jedynego syna (Eloy Azorin) i która podróżuje do stolicy Katalonii Barcelony, aby odnaleźć ojca syna, który jest teraz transwestytą. Matka w żałobie po stracie syna otrzymuje pomoc od starych znajomych, wśród nich transseksualisty (Antonio San Juan), który przedstawia ją życzliwej zakonnicy (Penelope Cruz). Mądry, dowcipny i melancholijny film "Wszystko o mojej matce" został uznany przez krytyków za jeden z najlepszych filmów Almodovara. Zbobył wiele nagród na całym świecie, w tym Oscara, za najlepszy film zagraniczny.
Almodovar stworzył kolejny film "Porozmawiaj z nią" (hiszp. "Hable con ella"), niecodzienny dramat o dwóch mężczyznach (Dario Grandinetti i Javier Camara) złączonych razem przez niecodzienne okoliczności: dwie kobiety (Leonor Watling i Rosario Flores) w których zakochani są mężczyźni, zapadają w śpiączkę w wyniku bardzo dziwnych wypadków. Po raz kolejny dojrzałość Almodovara jako reżysera była w pełni widoczna w tym filmie. Film zyskał ogromne uznanie wśród krytyków filmowych i skończył się kolejnym Oscarem, tym razem za najlepszy scenariusz.
Wracając do nieco prowokacyjnych jego wcześniejszych prac, Almodovar wyreżyserował film "Złe wychowanie" (hiszp. "La mala educacion") w 2004, uważny obraz filmowy, przedstawiający przestępstwo seksualne popełnione przez kościół katolicki na dwóch młodych chłopcach, którzy dorastają i stają się reżyserem filmowym (Fele Martinez) i aktorem bez pracy (Gael Garcia Bernal), który również przemienił się w transseksualistę, aby zagrać główną rolę w filmie.
Częściowo na podstawie własnych doświadczeń w kościele katolickim "Złe wychowanie" było zaskakująco mrocznym i ponurym filmem, odzwierciedlającym temat utraconej miłości i niewinności, oraz filmem odkrywającym demony z przeszłości. Jakże aktualna dziś tematyka wykorzystywania seksualnego przez księży i kościół katolicki. Premiera filmu odbyła się na fesiwalu filmowym w Cannes.
Filmowa muza Almodovara, piękna Penelope Cruz, zagrała w kilku następnych filmach Almodovara. W roku 2007 nakrecił "Volver", czarną komedię, skupiającą się na przedstawieniu trzech pokoleń kobiet, która ostatecznie kończy się tragicznie. Dobre recenzje krytyków filmowych i dobre przyjęcie wśród publiczności spowodowało iż "Volver" stało się hitem filmowym w 2007 roku na festiwalu w Cannes, a Penelopie Cruz pomógł zdobyć nominację do Oscara dla najlepszej aktorki.
Również w swoim następnym filmie Almodovar zatrudnił Penelope Cruz, zatytułowanym "Przerwane objęcia" (hiszp. "Los Abrazos rotos").
W roku 2011 wszedł na ekrany nowy film Pedro Almodovara zatytułowany "Skóra".
