0034 966 444 615 | |
wynajem@ibermaxx.pl | |
12080525 ibermaxx |
Migdały są owocami drzewa migdałowego, czyli migdałowca zwyczajnego. Migdałowiec, hiszp. almendro, jest bardzo wytrzymałą rośliną, która nie potrzebuje specjalnych warunków do bytowania. Można uprawiać go na mało żyznych i suchych glebach. Migdałowiec nie może jednak rosnąć w miejscu, gdzie są niskie temperatury i jest wilgotno. Dlatego tak dobrze też przyjął się na terenach basenu Morza Śródziemnego, gdzie klimat w niektórych miejscach jest gorący i suchy.
Owoc migdałowca pokryty jest meszkiem, a jego jadalna część to nasiona - migdały. Mają one często podłużny, owalny kształt i otoczone są szczelnie skórką.
Hiszpania jest jednym z trzech głównych producentów migdałów na świecie, zaraz po Stanach Zjednoczonych i przed Australią. Uprawia się tutaj wiele gatunków migdałów, w tym najważniejsze to Marcona, Largueta, Planeta, Valencias oraz odmiany uprawiane na Majorce.
Walory smakowe i wartości odżywcze hiszpańskich migdałów znane są na całym świecie. W 2011 roku Hiszpania wyeksportowała około 23 ton migdałów za granicę. Dla porównania w 2009 roku było to około 19 ton. Liczba eksportowanych orzechów zwiększa się z roku na rok.
Hiszpańskie owoce migdałowca, w porównaniu do innych, posiadają bardziej intensywny i słodszy smak, a także są bardziej oleiste i wilgotne. Mają też grubszą skorupkę, a ich nasiona są bardziej delikatne. W Hiszpanii migdały uprawia się głównie w Katalonii, Walencji, Murcji, Balearach, Andaluzji (to największy region produkcyjnych tych orzechów) oraz Aragonii.
Niegdyś migdały były traktowane jako luksusowy i ekskluzywny dodatek do potraw, na który nie każdy mógł sobie pozwolić. Migdały najprawdopodobniej po raz pierwszy pojawiły się w Azji Mniejszej i Środkowej, a stamtąd trafiły do Europy, najprawdopodobniej poprzez Jedwabny Szlak. W czasach starożytnych migdałowiec miał symboliczne znaczenie. Grecy uważali jego kwiaty za symbol miłości dziewiczej, a spadające płatki za łzy dziewic, które w swojej czystości nie dotrwały do ślubu. W XVIII wieku migdały trafiły do Kalifornii – sadzonki przywiózł ze sobą mieszkaniec Majorki – Junipero Serra. Choć dzięki niemu orzechy te stały się popularne na całym świecie, do tej pory mieszańcy Majorki mają mu za złe, że osłabił swoim czynem potęgę Hiszpanii w produkcji migdałów.
Owoce migdałowe
Drzewo migdałowe może sięgać nawet 8-10 metrów wysokości, jest rośliną wieloletnią i na wiosnę zakwita niezwykle imponująco (białe lub różowe kwiaty). Istnieją dwie główne odmiany migdałowca: słodkie oraz gorzkie.
Odmiany słodkie używane są szczególnie w przemyśle spożywczym, ze względu na swoje walory smakowe i oleistość. Również używa się ich w przemyśle kosmetycznym, gdyż są bardziej delikatne i łagodniejsze, niż odmiany gorzkie. Migdały słodkie stanowią większą część produkcji tych orzechów.
Stanowią dodatek do mydeł, kosmetyków, likierów i różnych aromatów zapachowych. Ich gorzki smak jest wynikiem nagromadzonej w nasionach amigdalinie. Produkuje się z nich również olej migdałowych, a także wykorzystuje w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym. W większej ilości nasiona migdałów gorzkich są trujące.
Migdały marcona mają niesamowity smak, który stanowi podstawę najlepszych hiszpańskich przysmaków. Odmianę tę wykorzystuje się do produkcji marcepanu i hiszpańskiego słynnego turrona. Nadają się też jako przekąska, w tym celu są prażone i solone.
W Walencji uprawianych jest wiele gatunków migdałów, m.in. guara, moncayo czy garrigues. Migdały z tego regionu są wysokiej jakości. Najczęściej wykorzystuje się je w przemyśle cukierniczym, ze względu na ich miękkość i smak.
Intensywny kolor i spore rozmiary to znaki charakterystyczne tej odmiany. Ferragnes są słodkie i intensywnie. Cieszą się popularnością w każdej dziedzinie.
Jedne z bardziej popularnych odmian, płaskie i wydłużone. Podsmażone i posolone stanowią wyśmienitą przekąskę i najczęściej właśnie w ten sposób się je podaje.
Migdały używa się między innymi w przemyśle cukierniczym, gastronomicznym, kosmetycznym oraz jako bazę preparatów leczniczych w przemyśle farmaceutycznym.
Stosuje się go do ciast w formie aromatu i przyprawy, a także w przemyśle kosmetycznym. Olej migdałowy jest składnikiem wielu balsamów do ciała, kremów, mleczek itp.
Posiada wiele zastosowań, szczególnie w przemyśle cukierniczym. Można nią zagęszczać sosy (nadaje potrawom delikatności i lekkiego, słodkiego posmaku). Stosuje się ją także do produkcji marcepanu lub masła migdałowego.
Najczęściej dekoruje się nimi wyroby cukiernicze lub piekarnicze, desery, ciasta, torty lub lody.
Najczęściej stosowane są jako przekąski – prażone, solone, obtaczane w panierce i przeprawiane. Mogą też być składnikiem wyrobów cukierniczych oraz pieczywa, a ponadto dodatkiem do sałatek.
Najczęściej używa się ich jako dodatków do panierek, ale również do deserów mlecznych i dekoracji deserów. Są także aromatycznym składnikiem wielu śródziemnomorskich potraw (mięsnych, rybnych, owoców morza, itp.).
Migdały przepięknie kwitną już w lutym w Hiszpanii
Migdały posiadają wiele właściwości odżywczych. Ich obecność w naszej diecie jest bardzo korzystna i wpływa pozytywnie na pracę całego organizmu. Migdały posiadają dużo magnezu, wapnia oraz tzw. dobrych tłuszczów (jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, które pomagają w obniżaniu za wysokiego poziomu złego cholesterolu). Są też źródłem błonnika i witaminy E, tzw. witaminy młodości. Garść wysokiej jakości migdałów zaspokaja zapotrzebowanie dzienne tej witaminy na ponad 100%.
Migdały doskonale wpływają na układ krwionośny, zmniejszając ryzyko zakrzepów. Działają także, dzięki zawartości magnezu, pozytywnie na nasz nastrój. Łagodzą stres i odprężają. Pobudzają perystaltykę jelit, a także łaknienie. Są też wysoce energetyczne i kaloryczne.
100g migdałów zawiera bowiem około 600 kcal. W migdałach znajduje się też cynk – dobry dla skóry, włosów i paznokci. Co więcej, migdały doskonale wpływają na układ hormonalny, wspomagają potencję i zmniejszają ryzyko problemów z prostatą.
W basenie Morza Śródziemnomorskiego migdały są jednym z bardziej popularnych składników kuchni. W Hiszpanii migdałów używa się do przygotowania wielu potraw i deserów, a także trunków.
Migdały są znakomitym dodatkiem do dań mięsnych i również wegetariańskich. Popularny, szczególnie na wschodzie kraju, jest napój migdałowy orszada, który pije się najczęściej latem. Podobnie popularna i dość egzotyczna jest zupa migdałowa, którą przygotowuje się na bazie rosołu lub wywaru warzywnego, dodając do niej kaszy manny. Migdały wykorzystuje się też jako samodzielne przekąski – podsmażone i posolone morską solą.
Na słodko migdały są wykorzystywane do produkcji marcepanu, ale są też przyrządzane jako dodatek do ciast lub samodzielny deser, np. obtoczone w czekoladzie lub cukrze z dodatkiem cynamonem. Jednym z najpopularniejszych migdałowych deserów jest turron – rodzaj zachwycającego nugatu, który podawany jest głównie podczas Świąt Bożego Narodzenia. Popularne są również wyśmienite migdałowe ciasteczka na bazie migdałów, miodu i czekolady, a w miejscowości Toledo można spróbować prawdziwie hiszpańskich marcepanów. Toledo słynie z produkcji tych pysznych słodyczy.
Tutaj migdały najczęściej służą jako dodatek do dań mięsnych. Jedną z popularnych potraw z migdałową nutą są klopsiki wołowe z sosem pomidorowym (albóndigas), To właśnie w sosie pomidorowym tkwi cały sekret – jest on zagęszczony mieszanką mąk, z użyciem mąki migdałowej. Nadaje ona lekko gorzkiego, wyraźnego posmaku całej potrawie.
To stolica popularnego, hiszpańskiego napoju – orszady. Jest on odbierany bardzo indywidualnie. Jedni są zachwyceni jego nietypowym smakiem, inni twierdzą, że jest on za bardzo wodnisty i brak mu wyraźnego smaku. Niezależnie od tego trzeba przyznać, ze orszada jest orzeźwiająca, lekko słodka i ma naprawdę oryginalny posmak. Nie da się go porównać do niczego znanego. Do orszady podaje się ciasteczka fartons, które wspólnie z napojem tworzą uzupełniającą się całość.
Orszada przygotowywana jest z migdałów, cukru i wody (lub mleka). Czasem też dodaje się do tego kostki lodu. Do produkcji napoju używa się migdałów ziemnych chufas, a nie tylko rosnących na drzewie. Uprawiane są one w Walencji już od czasów Maurów. Najpopularniejszą miejscowością (obecnie wchodzi ona w skład Walencji, ale niegdyś była osobną wioską), słynącą z uprawy migdałów i picia orszady, jest Alboraya.
Na wyspie można podziwiać liczne sady migdałowe, które zachwycają w porze kwitnienia. Na Majorce, oprócz orszady, tradycyjnie podaje się ciasto migdałowe gato de almendara o bardzo suchej konsystencji. Serwowane jest ono wraz z lodami orzechowymi.
Turron czekoladowy z migdałami ... mniam... mniam...
Zainteresuje Cię również:
kuchnia hiszpańska | szata roślinna Hiszpanii | pomarańcze z Hiszpanii | banany z Hiszpanii | hiszpańskie oliwki |
Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.