HOME PRZEWODNIK PO HISZPANII WSZYSTKIE NOCLEGI JAK REZERWOWAć FAQ O NAS KONTAKT

Wyszukaj na stronie

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

	0034 966 444 615
	wynajem@ibermaxx.pl
12080525 ibermaxx

Oferty sprzedaży:

499.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf

149.500 €

COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca

370.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde

Reklama

Kuba

Kuba – wyspa karaibskich kontrastów

Złote piaski, krystalicznie czysta woda i kubańskie cygara – to chyba jedne z pierwszych skojarzeń związanych z Kubą, a właściwie Republiką Kuby – państwem Ameryki Środkowej, leżącym na wyspie o tej samej nazwie i kilku pomniejszych wysepkach Morza Karaibskiego.

Ten niezwykły kraj ma nam wiele do zaoferowania; od niebiańskich plaż, bajkowej pogody, poprzez niesamowitą kulturę, co łącznie tworzy niepowtarzalny klimat. Jest to zdecydowanie zakątek świata, który warto odwiedzić, jednak zanim się do niego wybierzemy, należy co nieco się o nim dowiedzieć!

Kuba jest przede wszystkim krajem wielkich kontrastów – z jednej strony zachwycają nas wspaniałe widoki, plaże oraz krystalicznie czysta woda, czyli wszystko to, przez co nazywamy to miejsce rajem na ziemi. Z drugiej strony jako kraj socjalistyczny, Kuba przeszła niejedna zapaść gospodarczą, a jej społeczeństwo jest w znacznej mierze biedne.

Podstawowe informacje o kraju

Republika Kuby leży na wyspie o nazwie Kuba (105 tys. kilometrów kwadratowych) oraz mniejszych wysepkach (jest ich około 1600), spośród których największą jest Isla de la Juventud (dawniej noszącej nazwę Pinos). Państwo to zajmuje powierzchnię 110 860 kilometrów kwadratowych. Zgodnie z danymi statystycznymi z 2012 roku, kraj ten zamieszkuje ponad 11 milionów ludzi, co w zestawieniu z jego powierzchnią daje gęstość zaludnienia wynoszącą 102 osoby na kilometr kwadratowy.

MAPA-KUBY

Stolicą Kuby jest miasto Hawana, które liczy około 2,1 mln mieszkańców. Wśród większych miast kraju należy wymienić także; Santiago de Cuba, Camaguey, Holguin, Bayamo, Santa Clara, Cienfuegos, Pinar del Río, Matanzas, Las Tunas oraz Trinidad.

Językiem urzędowym Republiki Kuby jest język hiszpański, walutą jest peso kubański (1 peso = 100 centavos).
Spoglądając na mieszkańców Kuby pod względem etnicznym, należy stwierdzić, że Biali stanowią około 66% mieszkańców, Mulaci („Pardos”) 22%, Murzyni („Morenos”) ok. 12%. Ponadto na wyspie żyją też Azjaci, zwłaszcza Chińczycy.

Odnośnie danych na temat wyznań i wierzeń Kubańczyków, można natknąć się na sprzeczne dane. Jedna wersja wskazuje, że mieszkańcy Kuby to w przewadze bezwyznaniowcy; ateiści mają stanowić ponad połowę mieszkańców. 40% Kubańczyków to katolicy, protestanci stanowią 3%, pozostałe wierzenia to zaledwie 2%. Według innych danych, ponad 60% Kubańczyków jest zadeklarowanymi katolikami, a jedynie 30% to ateiści.

Geografia

Kuba, jak przystało na wyspę, nie graniczy z żadnym państwem. Kiedy media donoszą o amerykańskiej bazie Guantanamo, należy wiedzieć, że Kubańczycy jedynie dzierżawią ten teren Stanom Zjednoczonym. Wyspa tego państwa jest nie tylko jedną z największych wysp Morza Karaibskiego, ale zajmuje także wysokie, szesnaste miejsce na liście największych wysp całego naszego globu. Kubę od amerykańskiego stanu Floryda dzieli Cieśnina Florydzka, od Meksyku Cieśnina Jukatańska, a od Haiti Cieśnina Zawietrzna.

Geografię Kuby można podzielić na trzy części; wschodnia jest górska, środkowa jest równinna i pagórkowata, a zachodnia górzysta. Wzdłuż południowo – wschodnich wybrzeży wyspy rozciąga się pasmo górskie Sierra Maestra, którego najwyższym szczytem jest Pico de Tarquino (2 560 metrów n.p.m.). W części południowo – zachodniej rozciągają się wapienne góry Sierra de los Organos.

Klimat

Na Kubie występuje klimat równikowy wilgotny, jesienią występują tam huragany. Pora deszczowa występuje między od maja do października. W styczniu średnie temperatury wynoszą od 20 do 24 stopni Celsjusza, natomiast latem w gorącym sierpniu średnio od 25 do 28 stopni.

Ustrój polityczny Kuby

Choć nazwa państwa brzmi „Republika Kuby”, zwrot ten powinniśmy raczej używać właśnie w cudzysłowie. Mimo że państwo to posiada od 1972 roku konstytucję (znowelizowaną w 1992 roku) i przyjęło się o nim mówić „republika socjalistyczna” (zwrot lubiany i wykorzystywany przez politologów) – tak naprawdę panuje tam realny, do szpiku kości przesiąknięty czerwoną ideologią socjalizm, z całym jego „dobrodziejstwem”; zaczynając choćby od typowego dla tego ustroju kultu wodza, kończąc na bardzo ograniczonej swobodzie obywateli.

Zgodnie z konstytucją prawo stanowi jednoizbowy Parlament, o nazwie: Zgromadzenie Narodowe Władzy Ludowej (Asamblea Nacional del Poder Popular). Kierownictwo państwowe tworzy 31-osobowa Rada Państwa, wybierana przez Parlament. Ma ona silne uprawnienia – kontroluje rząd i może zastąpić nawet cały Parlament. Najważniejszą osobą w tym organie jest Przewodniczący Rady Państwa, którym przez 32 lata, od 1976 do 2008 roku był Fidel Castro, którego na tym stanowisku zastąpił jego młodszy brat, Raul Castro.

KUBAŃSKI-TANIEC

Jak to w przypadku państw komunistycznych, na Kubie mamy do czynienia z systemem mono partyjnym – jest tam tylko „jedna właściwa” partia – Kubańska Partia Komunistyczna (Partido Comunista de Cuba, skrót PCC). Zrzesza ona obecnie aż około 80% wszystkich mieszkańców Kuby, a na jej czele stoi brat słynnego rewolucjonisty, Raul Castro. Co ciekawe kubańska konstytucja nie zabrania istnieć innym partiom, jednak równocześnie stwierdza iż „Komunistyczna Partia Kuby (...) jest najwyższą siłą przewodnią społeczeństwa i państwa”.

Jak to bywa z przypadku takich państw, nie wszyscy jego obywatele myślą w ten sam sposób. Nie wszyscy godzą się na podporządkowanie sztywnym i rygorystycznym wymogom niedemokratycznego ustroju. Na Kubie potajemnie oraz oficjalnie poza jego granicami działa wiele różnych organizacji i partii, które dążą do politycznych zmian i gruntownych reform gospodarczych w kraju.

Wśród nich należy wymienić: Partia Praw Człowieka (Partido Pro-Derechos Humanos, założona w 1988 roku), Kubańska Platforma Demokratyczna (Platforma Democrática Cubana, skrót CDP, założona w 1990 roku), Kubańskie Porozumienie Demokratyczne (Concertación Democrática Cubana, skrót CDC, założona w 1991 roku), Partia Solidarności Demokratycznej (Partido Solidaridad Democrática, skrót PSD, powstała w 1993 roku) oraz Kubańska Partia Ortodoksyjna (Partido Cubano Ortodoxo, skrót PCO, powstała w 1999 roku).

Gospodarka

Gospodarka Kuby oparta jest na rolnictwie. Użytki rolne stanowią aż 55% powierzchni kraju. Geografia i Klimat Kuby mają wpływ na to, co warto tam uprawiać, a są to; trzcina cukrowa, tytoń, olej palmowy, banany, ryż, kukurydza, awokado, agawa oraz kawa. Kubańczycy hodują przede wszystkim trzodę chlewną oraz owce.

Bogactwa naturalne

Państwo posiada liczne bogactwa naturalne, m.in. rudy miedzi, niklu, chromu, żelaza, gipsu, złoża soli kamiennej, manganu, kaolinu, posiada nawet złoża ropy naftowej. Odnośnie przemysłu, rozwinął się tam przemysł hutniczy, tytoniowy, chemiczny (przede wszystkim sztuczne nawozy), stoczniowy (produkcja kutrów rybackich) oraz związany z gospodarką opartą na rolnictwie przemysł spożywczy.
Głównymi partnerami handlowymi są państwa byłego bloku komunistycznego jak Rosja oraz byłe ZSRR i Niemcy oraz nadal komunistyczne Chiny.

Kuchnia, drinki i ... cygara

Kubańska kuchnia uznawana jest za bardzo smaczną. Podstawowym składnikiem jest tam ryz, który przyrządzany jest na niezliczenie mnóstwo sposobów. Jedną z najbardziej popularnych potraw jest tam Christianos y Moros (dosłowna nazwa brzmi: Chrześcijanie i Maurowie) składająca się z czarnej fasoli i ryż o lekko kwaskowatym smaku. Jest to podobno ulubiona potrwa samego Fidela Castro.

Na Kubie można skosztować egzotycznego dla Europejczyków owocu - ciemnej, podłużnej rośliny bulwiastej czyli malangi. Smakołyk ten po ugotowaniu jest częstym dodatkiem do mięsa. Za dodatek uznawany jest również batat – amerykański słodki i żółty ziemniak.

ULICE-KUBY-HAVANA

Jak na Kraj słynący z turystyki, nie brakuje tam kurortów, w których można raczyć się drinkami. A jest tam kilka perełek, do których należy zaliczyć Daiquiri, Mojito, El Presidente, Ron Collins, czy Cuba Libre. Podstawą większości jest rum (najpopularniejszy trunek wśród piratów z Morza Karaibskiego, o czym z pewnością wiedzą miłośnicy historii o morskich przygodach), mieszany z różnymi sokami oraz innymi alkoholami.

Specjałem kojarzonym z Kuba są przede wszystkim słynne wśród palaczy, kubańskie cygara. Jest to najmocniejsza z marek tego wyspiarskiego kraju. Za jedne z najlepszych uznawane są Cohiba - lekkie i o wyjątkowym smaku. Miłośnicy chętnie sięgają tez po cygara Montecristo, Corona, Romeo y Julieta, H. Upman.
Cygara skręcane ręcznie i oparte jedynie na ręcznej produkcji to prawdziwy rarytas, który można dostać jedynie w państwowych sklepach i w hotelach. Utarło się, że te najlepsze Kubańskie dziewczyny skręcają na swoich udach.

Dla turystów – przepisy wizowe i przepisy celne

Na Kube nie można wybrać się ot tak – pstryk od ręki, gdy przyjdzie nam na to ochota. Przed wyjazdem do tego pięknego zakątka świata należy udać się do kubańskiej ambasady celem wyrobienia kubańskiej wizy. Ewentualnie można zakupić tzn. Tarjeta de Turista (Kartę Turysty). Karta może być indywidualna dla poszczególnych osób bądź grupową, jaka często zakupują biura wycieczkowe. Kartę Turysty można zakupić na lotnisku już bezpośrednio na terytorium Kuby, bądź w ambasadzie kubańskiej w Warszawie, a jej koszt to ok. 17 euro.

Wizę turystyczna po 30 dniach można przedłużyć na miejscu w urzędach imigracyjnych Inmigración y Extranjeria. Przy opuszczeniu Kuby należy pamiętać o uiszczeniu obowiązkowej opłaty lotniskowej, wynoszącej 25 CUC. Jest to bardzo ważne, ponieważ za niewypełnienie tego obowiązku może nas czekać zatrzymanie w areszcie imigracyjnym.
Turyści przybywający na Kubę na własna rękę, muszą udokumentować posiadanie przynajmniej 100 CUC (lub równowartość tej kwoty w walucie wymienialnej) na każdy dzień planowanego w tym kraju pobytu. Inna możliwością dla turystów indywidualnych jest okazanie odpowiednich kart kredytowych. Z tych wymogów finansowych zwolnieni są turyści grupowi, przybywający na Kubę ze zorganizowanymi wycieczkami.

By uniknąć przykrych sytuacji należy wiedzieć, że z Kuby bez rachunku potwierdzającego zakup można wywieźć jedynie 23 sztuki cygar i 4 butelek alkoholu. Na pamiątkę turyści czasem kupują różnego rodzaju dzieła sztuki, jednak należy pamiętać, że by tego dokonać należy mieć stosowną zgodę Registro Nacional de Bienes Culturales Departamentu Dziedzictwa w Ministerstwie Kultury. Nie zezwala się na wywóz więcej niż 3 dużych muszli, obowiązuje tam zakaz wywozu miejscowej waluty.

KUBAŃSKIE-CYGARA

Podróżowanie po Kubie

Turyści nie mają większych ograniczeń odnośnie swobodnego poruszania się po wyspie. Przez wyspę można podróżować zatłoczonymi autobusami nazywanymi guaguas, bądź autobusami turystycznymi Transtur lub Viazul. Funkcjonuje tam kolej, o dwóch rodzajach pociągów – tańsze z gorszymi warunkami i droższe o wyższym standardzie. Na Kubie spóźnienia pociągów wynoszące 5 godzin to nic nadzwyczajnego, co powinno się mieć na uwadze wybierając ten środek lokomocji.

Bezpieczeństwo

Społeczeństwo Kuby jest biedne, a z tym wiąże się niestety znaczny odsetek przestępczości. Zdeprawowani Kubańczycy uznają turystów za łatwy cel, dlatego podróżowanie na własna rękę nie jest dobrym rozwiązaniem. Nie można też za bardzo liczyć na pomoc policji, która jest raczej skorumpowana.
Niemniej w kurortach jest bezpiecznie – władze Kuby czuwają nad tym aspektem, ponieważ świetnie zdają sobie sprawę iż turystyka pomaga socjalistycznej gospodarce.

Ciekawostki

Kuba jest jedynym krajem socjalistycznym, w którym nigdy nie zakazano działalności masonerii – międzynarodowego ruchu wolnomularzy, zespołów bractw o charakterze elitarnym, które charakteryzują się istnieniem tzw. trójkątów masońskich, lóż wolnomularskich, obediencji oraz rozbudowanej symboliki i rytuałów. Na Kubie działa oficjalnie Wielka Loża Kuby.

Co ciekawe, na Kubie odnotowuje się najniższą liczbę urodzeń w całej Ameryce Łacińskiej – jest to 1,6 dziecka na kobietę.
Do Internetu ma dostęp zaledwie 2% populacji Kuby. Turyści mogą z niego korzystać w niektórych hotelach, jednak jest to bardzo droga usługa, a do tego Internet jest bardzo powolny.