Hotel Catalonia Puerta del Sol Madryt nocleg
Madryt / Madryt Barrio de las Letras
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Król Hiszpanii Juan Carlos
Informacja i fakty z życia hiszpańskiego monarchy. Król Hiszpanii Juan Carlos – życiorys i kariera polityczna
Jeśli czytamy o Hiszpanii, o tych gorących plażach, które czekają na turystów, o przepięknych miastach, w których historia przewija się w każdym zabytku, często wylatujemy myślami w świat marzeń połączonych z nieodległą przyszłością. Nikomu na myśl nie przychodzą wtedy sprawy bardziej przyziemne, takie jak choćby polityka tego przepięknego kraju, która nierozłącznie wiąże się z jego historią.
Król Hiszpanii z dynastii Burbonów
Bezapelacyjnie, najbardziej znaną osobistością ze świata polityki Hiszpanii jest jej król – Jan Karol I Burbon. Juan Carlos Alfonso Victor Maria de Borbón y Borbón – Dos Sicillias, bo tak właściwie brzmi pełne nazwisko króla Hiszpanii, urodził się 5 stycznia 1938 roku w Rzymie. Pochodzi on z dynastii Burbonów i jest synem hrabiego Barcelony, Jana Burbona, oraz Księżniczki Obojga Sycylii, Marii de Las Mercedes. Jest panującym królem Hiszpanii od 1975 roku.
Król Juan Carlos, bo tak mawia się o nim potocznie, urodził się w Rzymie, w amerykańskim szpitalu. Był on pierworodnym synem hrabiego Barcelony, Jana Burbona i wnukiem ówczesnego króla Hiszpanii – Alfonsa XII Burbona. Następca tronu otrzymał imiona po ojcu, oraz po dziadku – Carlosie Tancredi. Juan Carlos nie był jednak pierwszym dzieckiem Jana Burbona i Marii de Las Mercedes. Juan Carlos ma starszą siostrę, urodzoną w 1936 roku – Pilar, a także młodszą siostrę, urodzoną w 1939 roku – Małgorzatę.
Tragedia rodzinna
Rodzina królewska miała również najmłodszą pociechę, czwarte dziecko, brata Juana Carlosa – Alfonsa, urodzonego w 1941 roku. Po urodzeniu się Alfonsa, cała rodzina przeprowadziła się do Lozanny w Szwajcarii, jednak przyjeżdżali do Hiszpanii. Pierwszy raz Alfons odwiedził Hiszpanię w 1947 roku, a w 1950 roku obaj synowie zostali wysłani do Hiszpanii, aby uczyć się w prywatnej szkole w San Sebastian. Następnie mieli kontynuować naukę w wojskowej akademii w Saragossie.
W 1954 roku w pałacu Pardo przyjął ich sam generał Francisco Franco. Kiedy w marcu 1956 roku obaj chłopcy przyjechali do Portugalii do Villa Giralda w Estorii, do rodziców na ferie świąteczne, nikt się nie mógł spodziewać się tego co się wydarzy. W Wielki Czwartek młodszy brat Juana Carlosa zginął w wypadku przy czyszczeniu rewolweru. Według oficjalnych notatek ambasady Portugalii, Infant Alfons wrócił z mszy świętej, podczas której przyjął komunię świętą i zabrał się za czyszczenie broni, która wystrzeliła i raniła go w czoło, zabijając w kilka chwil. Plotki jednak przedstawiały trochę inną wersję wydarzeń.
Josefina Carolo, garderobiana matki Juana Carlosa i Alfonsa, uważała, że starszy brat celował z broni w młodszego, nie wiedząc, że ta jest naładowana i dla zabawy nacisnął spust, makabrycznie dowiadując się jak bardzo się mylił. Inne wersje mówiły, że broń nie była wycelowana bezpośrednio w Alfonsa, ale wystrzeliła Juanowi Carlosowi i rykoszetem raniła młodszego brata.
Starsza siostra, Pilar wyznała w jednej z rozmów, że Alfons sam przebywał w pokoju, w którym czyścił broń, Juan Carlos przyszedł do niego i nieświadomy tego, co za chwile się wydarzy, niespodziewanie zaczepił brata, dotykając jego ramienia, a broń wówczas wystrzeliła. Broń, od której zginął młody Burbon pochodziła prawdopodobnie od generała Franco, chłopiec dostał ją w prezencie. Alfons został pochowany w Wielką Sobotę na cmentarzu Cascais w Portugalii, jego szczątki w 1992 roku przeniesiono do panteonu królów Hiszpanii w Eskurialu.
Dojrzewający przyszły król
Ojciec Juana Carlosa, Jan Burbon opuścił Hiszpanię w 1931 roku, kiedy to jego ojciec abdykował i proklamowana została republika. Dlatego też Juan Carlos urodził się w Rzymie, a nie w ojczyźnie, mimo wszystko przyjeżdżał do Hiszpanii, ze wspomnianym bratem, a także kuzynem Karlem Burbon – Sycylijskim. Generał Francisco Franco, przywódca antyrepublikańskiego przewrotu w latach 1936 – 1939, szef państwa Hiszpanii, regent Królestwa Hiszpanii do 1975 roku, życzył sobie, żeby książę Juan Carlos uczył się w Hiszpanii i tutaj zdobywał swoją wiedzę potrzebną mu w przyszłości. Uważał on Juana Carlosa za przyszłego władcę Hiszpanii, a pod koniec życia generała, Juan Carlos w latach 1973 – 1975 pełnił obowiązki głowy państwa.
Po koronacji
Juan Carlos został królem Hiszpanii w dniu 22 listopada 1975 roku, po śmierci generała Francisco Franco. Objął on tron jako Jan Karol I – Juan Carlos I. Od razu po wstąpieniu na tron Hiszpanii opowiedział się za przyjęciem przez Hiszpanię ustroju demokratycznego, jednocześnie opowiedział się jednoznacznie za demontażem systemu budowanego przez generała Franco. W 1977 roku ojciec Juana Carlosa oficjalnie zrzekł się prawa do tronu Hiszpanii, przez co uprawomocnił panowanie syna.
Pucz 23-F
W 1981 roku nastąpiły kolejne zawirowania polityczne. W dniu 23 lutego 1981 roku nastąpił nieudany wojskowy zamach stanu, nazywany 23-F (F, od nazwy miesiąca, „febrero” to po hiszpańsku „luty”). Zamach był próbą przejęcia władzy przez funkcjonariuszy wojskowych oraz formacje paramilitarną – straż obywatelską – Guardia Civil. Król Juan Carlos odmówił poparcia tego zamachu, dzięki czemu przewrót wojskowy został zlikwidowany w ciągu jednej nocy. Król upewnił się, że większość funkcjonariuszy wojskowych jest mu wierna, natomiast szef autonomicznego rządu Katalonii, Jordi Pujol za pośrednictwem radia państwowego apelował o spokój, co na pewno miało pozytywny wpływ na dalszą sytuację w Hiszpanii.
W nocy 24 lutego około godziny pierwszej, król Juan Carlos I wystąpił w ogólnokrajowej telewizji. Król apelował o spokój i potępił pucz. Ubrany w mundur wojskowy, razem z wszelkimi przysługującymi mu dystynkcjami wezwał Siły Zbrojne Hiszpanii o zachowanie porządku, jednocześnie odbierając władzę w III Okręgu Wojskowym w Walencji zbuntowanemu generałowi Milans del Bosch, który jako jedyny w okręgu poparł i przyłączył się do zamachu stanu. Pierwsza emisja tego wystąpienia uznana została za moment przegrania zamachowców, Milans del Bosch został aresztowany.
Rola króla w polityce, jako aktywnego władcy Hiszpanii zakończyła się w momencie, gdy rządy rozpoczął socjalistyczny premier Felipe Gonzales w 1982 roku. Całkiem niedawno, 2 czerwca 2014 roku, król zapowiedział swoją abdykację na rzecz jedynego syna Filipa, księcia Asturii, który przejmie tron jako Filip VI. Po jego wystąpieniu, w którym omawiał swoje plany abdykacji, w wielu miejscach w Hiszpanii doszło do lewicowych demonstracji. Domagano się dyskusji na temat dalszej formy ustrojowej Hiszpanii. Były to jednak głosy mniejszości, zaś król do tej pory cieszy się ogromnym poparciem i popularnością wśród narodu.
Hiszpański król prywatnie
Juan Carlos I ożenił się z Zofią Glucksburg – Zofią Grecką 14 maja 1962 roku, kiedy był jeszcze księciem hiszpańskim. Zofia Grecka, księżniczka grecka i duńska, córka króla Grecji – Pawła I, wychodząc za Jana Karola zmieniła wyznanie z prawosławnego na katolicyzm. Małżeństwo królewskie ma trójkę dzieci, infantkę Helenę, księżną Lugo, urodzoną 20 grudnia 1963 roku, infantkę Krystynę, księżną Palma de Mallorca, urodzoną 13 czerwca 1965 roku, oraz syna Filipa, następcę tronu, księcia Asturii, urodzonego 30 stycznia 1968 roku. Juan Carlos i Zofia Glucksburg mają ośmioro wnuków, Filipa i Wiktorię dzieci Heleny Burbon i Jaime de Marichalar, Eleonorę i Zofię córki Filipa i Letizii Ortiz, a także czwórkę dzieci Krystyny Burbon i Inaki Urdangarin, Juana, Pablo, Miguela i Irenę.
Para królewska zna wiele języków, oboje mówią po hiszpańsku, angielsku i francusku. Juan Carlos I zna również język włoski, portugalski i kataloński, nie zna niestety, do czego się przyznaje i bardzo żałuje, języka niemieckiego ani greckiego, które zna jego żona.
Odznaczenia hiszpańskiego monarchy
Juan Carlos I, wraz z żoną Zofią, królową Hiszpanii, zostali odznaczeni Orderem Orła Białego 14 maja 2001 roku przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Odznaczenie miało miejsce w 39. rocznicę ślubu pary królewskiej. Order Orła Białego, to nie jedyne zagraniczne odznaczenie Juana Carlosa I, oprócz odznaczeń hiszpańskich, Juan Carlos ma na swoim koncie również odznaczenia z takich krajów jak Belgia, Bułgaria, Francja, Grecja, Finlandia, Niemcy, Czechy, Dania czy Portugalia, takie ja czeski Order Białego Lwa I klasy, francuski Krzyż Wielkiego Narodowego Orderu Zasługi, czy Belgijską Wielką Wstęgę Orderu Leopolda. Juan Carlos został odznaczony również w bardziej egzotycznych zakątkach świata, ma on między innymi Kollana Orderu Króla Adulaziza al Sauda z Arabii Saudyjskiej, Wielki Łańcuch Orderu Salomona z Etiopii, Order Pahlawich I klasy z Iranu czy Order of Excellence z Jamajki.
Król Juan Carlos I w oczach swoich rodaków jest królem pełnym uroku i wewnętrznego ciepła. Niedługo minie 40 lat jego panowania i nadal cieszy się on popularnością wśród swojego narodu. Rodacy w większości mówią o nim bardzo ciepło. Mawia się, że zaskarbił sobie przyjaźń narodu udaremniając wspomniany zamach stanu w 1981 roku. Król jest miłośnikiem sportu, jego ulubioną dyscypliną sportu jest żeglarstwo i narciarstwo, lubi również zagrać w snookera, a w przeszłości grywał w tenisa, squash i trenował karate.
Oprócz polskiego Orderu Odrodzenia Polski, z królem Juanem Carlosem I wiąże się jeszcze jeden fakt związany z Polską. Jego kuzynem pierwszego stopnia jest Adam Karol Czartoryski de Bourbon. Ten polski arystokrata jest synem rodzonej siostry Marii de las Merdeced de Bourbon y Orleans, matki Juana Carlosa I.
Juan Carlos I posługuje się tytułem króla Hiszpanii, ale jego oficjalny tytuł brzmi trochę inaczej i jest on bardzo długi. Juan Carlos I to „Bożej łaski król Hiszpanii, Kasylii, Leónu, Aragonii, Sycylii, Neapolu, Jerozolimy, Portugalii, Nawary, Grenady, Toledo, Walencji, Galicji, Majorki, Sewilli, Sardynii, Kordoby, Korsyki, Murcji, Jaen, Algarve, Algeciras, Gibraltaru, Wysp Kanaryjskich, Wschodnich i Zachodnich Indii oraz innych wysp i ziem na zachodnim brzegu Atlantyku, hrabia Barcelony, pan Biskajów i Moliny, książę Aten i Neopatrii, hrabia Roussillon i Cerdagne, margrabia Oristano i Goceano, arcyksiążę Austrii, książę Burgundii, Brabancji i Mediolanu, hrabia Habsburga, Flandrii, Tyrolu etc.”
Prawda, że strasznie długi tytuł, którego na co dzień raczej nie sposób wykorzystywać? Tytuł jest efektem historii Hiszpanii, podczas której wielokrotnie władcy Hiszpanii tracili lub zyskiwali władze nad kolejnymi ziemiami.
Zainteresuje Cię również:
Hiszpańska rodzina królewska | konkwistadorzy hiszpańscy w Nowym Świecie | wiadomości z Hiszpanii na żywo |
