Hotel Abades Recogidas Grenada
Grenada / Grenada Centrum
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Kościół San Nicolas i San Esteban
Kościół San Esteban to świątynia wzniesiona w hiszpańskim Burgos, jednym z największym ośrodków wspólnoty niezależnej Kastylii i Leonu. Znajduje się on we wschodniej części dawnego kompleksu zamkowego. W Kościele San Esteban nie odbywają się dzisiaj żadne nabożeństwa. Obecnie mieści się tam słynne na całym Półwyspie Iberyjskim muzeum ołtarzów.
Ta gotycka świątynia została wzniesiona na przełomie XIV i XV wieku. Budowa San Esteban rozpoczęła się za panowania króla Kastylii i Leonu Alfonsa X Mądrego. Od nazwy San Esteban pochodzi nazwa całej dzielnicy. Kościół powstał na skrzyżowaniu ulic San Esteban, Valentin Palencia i Pozo Seco. Jak wiele innych gotyckich i renesansowych Świątyni w tej części Półwyspu Iberyjskiego, także i San Esteban został wzniesiony na fundamentach dawnego romańskiego kościóła, który był jednym z 11 obiektów sakralnych Burgos. Wszystkie one zostały ustanowione bullą wydaną przez Papieża Aleksandra w 1163 roku.
Usytuowanie San Esteban w kompleksie zamkowym Burgos, sprawiało, że kościół był narażony na ataki wrogów. Sytuacja taka wydarzyła się w trakcie oblężenia Burgos trwająca od 1475 do 1476 roku, co było jednym z etapów rozgrywającej się wówczas wojny o sukcesję kastylijską. Spowodowane w czasie walk zniszczenia, zmusiły miejscowych architektów do odbudowy rozety kościoła w 1479 roku. Sześć lat później rozpoczęła się także renowacja wieży świątyni i podtrzymujących ją słupów. Prace te trwały aż do początku XVI wieku.
W tym okresie rozbudowano także wysoki chór świątyni ( zadania tego podjął się mistrz Szymon z Kolonii). Na przełomie XV i XVI wieku powstały też liczne groby, które do dnia dzisiejszego zdobią wnętrze kościoła. San Esteban po raz kolejny ucierpiał w skutek działań wojennych w 1813, w końcowej fazie Wojny o niepodległość Hiszpanii. Wtedy to francuscy żołnierze wysadzili znaczną część kompleksu zamkowego. W wyniku tego działania ucierpiał San Sebastian- znacznemu uszkodzeniu uległa wówczas elewacja świątyni a także jego wieża.
Kościół San Esteban posiada trzy nawy boczne. Filary świątyni są cylindryczne i wzmacniane przez wolnostojące kolumny.
Do głównego gmachu kościoła dołączony jest także budynek zakonny. Sprawia to, że świątynia tak naprawdę składa się z dwóch oddzielnych budynków. Świątynia przyciąga uwagę wszystkich swoją monumentalną fasadą. Charakterystyczną cechą budowli jest ogromna, jasna rozeta, która sprawia wrażenie jakby rozświetlała wnętrze świątyni. Nad północnym wejściem do Świątyni rozciąga się konstrukcja, przypominająca niewielki taras. Jest ona podparta trzema kolumnami. Główne wejście do świątyni znajduje się jednak po zachodniej stronie budowli.
Są to wielkie drewniane wrota, z których to wyodrębniono mniejsze, łukowate drzwi, przez które mogą wchodzić turyści. Nad tym wejściem znajduje się piękny portal, przedstawiające sceny biblijne. W centralnej części kompozycji, w ścianach po obu stron wrót wyrzeźbiono trzy nisze. Na każdej z nich znajduje się rzeźba, przedstawiająca postać biblijną. Niektóre z nich w ciągu wieków uległy zniszczeniu, jednak w pełni zachowane wizerunki uderzają niesamowitym artyzmem. W tylnej części świątyni znajdują się absydy, połączone z przyporami.
W XVI wieku do kościoła San Esteban dobudowano także budynek klasztorny. Monatyrat ma kształt trapezu. Jest on zawieszony na szerokich łukach, które odprowadzają ścieki do grubych przypór. Niektóre łuki są zwrócone w stronę dziedzińca. We wnętrzu klasztoru powstało kilka wnęk, w których, podobnie jak w kościele San Esteban, umieszczono grobowce zasłużone dla parafii ludzi. Warto też zaznaczyć, że do słynnego muzeum ołtarzy, znajdującego się w San Esteban wchodzi się właśnie od strony klasztoru.
Wnętrze świątyni prezentuje się równie imponująco. Poszczególne nawy są rozdzielone cylindrycznymi filarami, które są podpierane przez kolumny. Nawy są pokryte sklepieniem żebrowym. Kilka odcinków ściany świątyni tworzy małą galerię, która została dodana przez Simona z Katalonii.
W nawie znajdującej się w przedsionku świątyni znajduje się wysoko zawieszony chór. Jest on pięknie podświetlany przez światło, która dostaje się do kościoła przez znajdującą się nad chórem rozetę. Styl w którym powstał ten obiekt określa się jako izabeliński. Podobnie jak wspomniana przed chwilą galeria, chór także jest dziełem Szymona z Kolonii. Został on wykonany około roku 1503. Zawiera łuki, które są ozdobione subtelnymi motywami renesansowymi, stworzonymi przez Mikołaja de Vargera.
W San Estaban znajduje się pięknych i bogato zdobionych grobowców, w których pochowani są bogaci arystokraci i magnaci. W nawie znajdującej się w pobliżu głównego wejścia powstała mała kaplica grobowa, którą w późniejszym okresie przekształcono w baptysterium. Na tym obiekcie zostały wyrzeźbione postaci modlących się aniołów. Do najpiękniejszych mauzoleów znajdujących się na obszarze San Esteban można zaliczyć: grób don Pedra de Gumiela, otoczony dekoracjami nawiązującymi do ostatniej wieczerzy, grobowce Jauana Garcii de Castro i jego żony Marii Diez de Carion, z wygrawerowanym rodzinnym herbem.
Największe wrażenie budzi jednak grobowa kaplica Rodrigo de Friasa, jednego z najbogatszych kupców Burgos przełomu XV i XIV wieku. Kaplica została ukończona około 1519 roku, a jej autorstwo przypisuje się Francisco do Colonii lub Nicholasovi de Vergara. Kaplica posiada piękne łuki, stylizowane na łuki triumfalne wznoszone przez starożytnych Rzymian i bogato zdobione zwieńczenie. Po jej bokach widnieją grobowce Rodrigo de Friasa ( zmarłego prawdopodobnie około 1510 roku) i jego żony Marii Ortiz ( zmarłej w roku 1505).
Uwagę turystów odwiedzających San Esteban zwraca także przestronna zakrystia świątyni. Jest ona pokryta pięknymi malowidłami wykonanymi w stylu flamandzkim. Obrazy zostały wykonane pod koniec XV wieku. Najwięcej z nich skupia się wokół tematu Ostatniej Wieczerzy. Najsłynniejsze dzieło zlokalizowane w Zakrystii zostało stworzone przez Alonso de Sedano. W Zakrystii znajduje się także wizerunek przedstawiający Franciszka z Asyżu.
San Estaban jest znane obecnie znane przede wszystkim ze słynnego muzeum ołtarzy, które mieści się w jego wnętrzu. Muzeum znajduje się pod zwierzchnictwem arcybiskupstwa w Burbos, a w swojej kolekcji posiada kilkanaście ołtarzy, pochodzącym z okresu czasowego między XV a XVIII wiekiem.
W skład muzealnej ekspozycji wchodzi łącznie 18 ołtarzy. Są one wykonane w różnych stylach architektonicznych: w kolekcji San Esteban znajdują się ołtarze późnogotyckie, renesansowe i barokowe. Większość z nich sprowadzono z pobliskich kościołów parafialnych.
Zostały przeniesione do Burgos i zgromadzone w jednym miejscu, by zapewnić im ochronę przed niszczycielskim wpływem czasu. Kilka ołtarzy pochodzi jednak z obiektu San Sebastian. Do najważniejszych i najpiękniejszych obiektów w muzeum można zaliczyć:
Ołtarz Świętego Stefana – wybudowany w kościele San Esteban i od początku swojego istnienia aż do dnia dzisiejszego zajmuje centralne miejsce w prezbiterium świątyni.
Ten neoklasycystyczny obiekt powstał na przełomie XVIII i XIX wieku. Jego konstrukcja została wykonana ze złota i jest podzielona na dwa piętra, które zawierają po trzy segmenty. Skrajne przedstawiają figury świętych, aniołów i błogosławionych, a środek przedstawia sceny ewangeliczne.
Ołtarz zawiera także poddasze, w którym centralną część zajmuje wizerunek wiszącego na krzyżu Chrystusa. Po obu stronach tej kompozycji stoją aniołowie.
Z kościoła San Esteban pochodzą także Ołtarze: Matki Boskiej Niepokalanej, Chrystusa Ukrzyżowanego, Ostatniej Wieczerzy i Trzech Króli. Ten ostatni powstała na początku XVIII wieku. Zawiera rzeźbione i polichromowane wizerunki Mędrców ze Wschodu wykonane z pozłacanego drewna. Jednym z najpiękniejszych renesansowych ołtarzy sprowadzonych do Burgos z parafialnych kościołów jest z kolei Ołtarz Świętego Jana pochodzący z 1570 roku. Pochodzi z miejscowości Karias. Ołtarz został wykonany z polichromowanego i pozłacanego drewna. Jego autorem jest Antonio de Elejalde.
Muzeum znajdujące się w kościele San Esteban posiada także bogatą kolekcję naczyń liturgicznych, które były utworzone między X a XVIII wiekiem. Podobnie jak w przypadku ołtarzy, eksponaty te zostały sprowadzone z terenu całej dzielnicy Burgos. Wiele z nich cechuje się pięknym wykonaniem i bogatym zdobnictwem. Kolekcje można podziwiać w kościelnym chórze.
Muzeum jest otwarte wyłącznie w sezonie letnim, od 4 lipca do 15 września. Turyści mogą podziwiać znajdujące się w nim eksponaty od poniedziałku do soboty, w godzinach od 11:00 do 14:00 i od 17:00 do 20:00.
Kościół San Nicolas- to piękna gotycka Świątynia, znajdująca się naprzeciw Katedry w Burgos. Od czasu gdy kościół San Esteban przestał być miejscem kultu i zaczął odgrywać funkcję muzeum ołtarzy, San Nicolas jest siedzibą parafii San Esteban.
Budowla została wzniesiona w 1408 roku na fundamentach dawnego kościoła romańskiego. W jego wnętrzu znajduje się jeden z najpiękniejszych i najbardziej monumentalnych ołtarzy w całej wspólnocie autonomicznej Kastylii i Leon. Został on poświęcony Świętemu Mikołajowi, którego to figurka znajduje się w centralnej części obiektu. Nad nią widnieje scena zwiastowania anielskiego Maryi, która to otoczona jest zdobnym okręgiem. W centralnej części ołtarza widnieje także postać ukrzyżowanego Chrystusa.
Główna kompozycja ołtarza otoczona jest licznymi mniejszymi płaskorzeźbami, przedstawiającymi sceny z ewangelii w których uczestnicy aż 155 postaci. Całość uderza ogromnym przepychem i równie wielką dokładnością wykonania – cały ołtarz zbudowano ze szlachetnego kamienia Hontoria de La Centera, z niewielkim dodatkiem łupku i alabastru. Obiekt przyciąga wzrok wszystkich wiernych swoją złocistą i zachwycającą barwą. Wszystkie płaskorzeźby ołtarza, nawet te najmniejsze zostały stworzone tak dokładnie, że oddają nawet najmniejsze szczegóły ludzkiej twarzy. Twórcami tego wybitnego dzieła są znakomici rzemieślnicy – Szymon z Kolonii i jego syn Francisko, którzy zostawili po sobie ogromną spuściznę nie tylko w Burgos, ale
i na całym półwyspie Iberyjskim.
W San Nicolas znajduje się także wiele pięknie wykonanych gotyckich grobowców. Wiele z nich należało do członków bogatego rodu kupieckiego Palanco, który przez wiele lat składał ogromne darowizny na rzecz świątyni. Duże wrażenie na wszystkich turystach odwiedzających ten kościół robią także imponujące drzwi wejściowe. To piękne, monumentalne wrota wykonane z drzewa dębowego. Nad nimi znajduje się portal, przedstawiający wizerunek świętego Mikołaja.
Kościoły San Esteban i San Nicolas to niezwykle cenne zabytki późnego gotyku na Półwyspie Iberyjskim. Obie te świątynie wyróżniają się intrygującą architekturą i bogatym, uderzającym przepychem miejscem. Znajdują się w nich misterne dzieła najwybitniejszych hiszpańskich artystów, które już od kilku wieków zachwycają wiernych, pielgrzymów i turystów, którzy odwiedzają to miejsce. San Esteban i San Nicolas to prawdziwe perły hiszpańskiej architektury, które na pewno warto zobaczyć.
