Hotel Park Villa Erina Manilva na Costa del Sol
Costa del Sol / Manilva
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Katedra w Burgos
Katedra Burgos to jedna z najpiękniejszych budowli wzniesionych w mieście i prawdziwa perła architektoniczna wspólnoty niezależnej Kastylii i Leon oraz całego Półwyspu Iberyjskiego. Świątynia została nazwana na cześć Najświętszej Marii Panny. Budowla została wzniesiona w 1221 roku w stylu charakterystycznym dla francuskiego gotyku, jednak na przestrzeni wieków była poddawana kilku znaczącym rekonstrukcjom.
Pierwsza poważna rozbudowa miała miejsce na przełomie XV I XVI wieku, kiedy to wzniesiono iglicę i główną fasadę reprezentacyjnej Kaplicy Constable. Ostatnie znaczące prace były wykonane w XVIII wieku, kiedy powstała kaplica świętej Tekli. W tym samym czasie trwała również budowa gotyckich portali znajdujących się w głównej części budynku. Cała budowla została wykonana z kamienia wapiennego, wydobywanego w miejscowości Hontoria de la Cantera. Odbywające się na przestrzeni wieków renowacje były wykonywane z użyciem tego samego materiału.
W różnych etapach wznoszenia czy rozbudowy katedry brało udział wielu wybitnych hiszpańskich artystów. Najbardziej znane nazwiska, które wniosły swój wkład w obecny wygląd świątyni to: Juan, Simon i Francisko de Colonia, Juan de Vallejo, Gil de Sileo, Felipe Vigarny, Rodrigo Haga, Martin de la Hauge, Juan de Ancheta, Juan Pascual de Mena, Diego de Siloe, Cristobal de Andino, Arnao Flandrii, Alonso de Sedano, Mateo Cerato, Sebastian del Priombo czy John Ricci.
Historia
Burgos zostało biskupstwem w 1075 roku. Stało się to z rozkazu króla Alfonsa VI i za zgodą papieża Grzegorza VIII. Prawdopodobnie w tym czasie na miejscu dzisiejszej katedry powstała niewielka romańska świątynia. Istnieją dokumenty, które potwierdzają że monarcha podarował powstałemu w XI wieku kościołowi wiele cennych dzieł sztuki. W 1096 roku prace nad budową świątyni zakończyły się.
Jednak stały i dynamiczny rozwój Burgos oraz regularny wzrost liczby jego mieszkańców, sprawiły, że romańska świątynia szybko stała się zbyt mała dla społeczności miasta. Decyzja o początku rozbudowy katedry zapadła na początku XII wieku. Wszystkie ślady dawnego kościoła romańskiego zostały starte z powierzchni ziemi. Pierwszy kamień pod budowę nowej kaplicy został postawiony 21 lipca 1221 roku.
Budowa kaplicy rozpoczęła się od prezbiterium, gdzie został pochowany biskup Mauricio, jeden z inicjatorów wybudowania gotyckiej katedry.
Architekci, którzy tworzyli projekt katedry, wzorowali się na dwóch wielkich i słynnych francuskich świątyni : francuskiej Notre Dame i katedry w Reims. Przez kolejne wieki trwała ciągła przebudowa. Wyjątkowo obfity był zwłaszcza okres między XVII a XVIII wiekiem, kiedy to powstała ogromna ilość dzieł sztuki. W 1994 roku rozpoczęły się ostatnie wielkie prace konserwatorskie. Na gruntowną renowację zabytku wydano łącznie aż 30 milionów euro. Katedra w Burgos jest ewenementem na skalę europejską – jest to zabytek, na którego odnowę poświęcono najwięcej środków w historii Starego Kontynentu.
Świątynia jest też najdłużej budowanym obiektem architektonicznym w Europie. Obecnie przyjmuje się, że jego budowa trwała od 1221 aż do 1765 roku.
Katedra w Burgos została uznana za zabytek narodowy 8 kwietnia 1885 roku. Niemal sto lat później, 31 października 1984 roku świątynia została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Warto w tym miejscu podkreślić, że jest to jedyna hiszpańska katedra, która samodzielnie widnieje w tym spisie. Wiele świątyni powstałych na terenie Półwyspu Iberyjskiego, co prawda figuruje w spisie UNESCO, lecz w przeciwieństwie do katedry w Burgos, znalazła się tam wraz z zabytkowi centrami miast ( przykładem może być Toledo, Cordoba, czy Cuenca).
Warto zaznaczyć też, że burgońska świątynia jest najbardziej prestiżowym i najważniejszym obiektem sakralnym, jaki znajduje się na terenie wspólnoty niezależnej Kastylii i Leon. Te dane jedynie wzmacniają aurę wyjątkowości, jaką może odczuć każdy podróżujący turysta, który zobaczy tak imponującą budowlę.
Większość elementów katedry zostało wzniesionych w stylu gotyckim, jednak trwające przez wiele wieków prace sprawiają, że znajdują się w niej fragmenty mieszane, czyli takie, które są charakterystyczne dla architektury renesansowej i barokowej. Puerta del Pedron jest główną fasadą budowli. Jej charakterystyczną cechą jest ogromna rozeta.
Ta część budynku posiada także galerię rzeźb, które przedstawiają wizerunki kastylijskich królów. Po obu stronach tej monumentalnej budowli wznoszą się smukłe, mierzące aż osiemdziesiąt cztery metry wieże. Ich zwieńczeniem są misternie wykonane ażurowe iglice, pochodzące z końca XV wieku. W tak imponującej budowli jak katedra w Burgos, swoim olśniewającym pięknem wyróżnia się Peurta del Sermental.
Ta część świątyni jest zdominowana przez monumentalną rzeźbę Jezusa Chrystusa, otoczonego wizerunkami swoich dwunastu uczniów.
Równie imponująco prezentuje się wnętrze katedry. Znajduje się tam wiele wspaniałych zabytków i dzieł sztuki. Do najcenniejszych z nich można zaliczyć obiekty wymienione poniżej.
Główna kaplica katedry w Burgos – została zbudowana w połowie XIII wieku w charakterystycznym dla większości świątyni, gotyckim stylu. Kaplica podzielona jest na trzy części. Pierwsza z nich przylega do kompleksu katedry i cechuje się późnogotyckim sklepieniem. Ten obiekt opiera się na dwóch cylindrycznych kolumnach, które wspierają poprzeczny łuk wschodniej części katedry. W wyższej części tego fragmentu świątyni znajduje się tiforium, witraże oraz okna. W kaplicy głównej znajduje się piękny renesansowy ołtarz. Jego budowa rozpoczęła się w 1562 roku, a pracę powierzono Rodrigo de la Hague.
Architekt zmarł w 1577 roku przed zakończeniem projektu, a pracę dokończył jego brat, Martin. Ogromny pozłacany ołtarz jest podzielony na trzy części. Powstały w nim zagłębienia, w których znajdują się liczne, misternie wyciosane rzeźby. Centralną część kompozycji zajmuje wizerunek Matki Boskiej. Boża rodzicielka jest przedstawiona w pozycji siedzącej, w ramionach trzyma dziesiątko Jezus.
Wokół matki i syna ustawiono wiele niewielkich aniołków. Na wyższych kondygnacjach ołtarza znajdują się sceny przedstawiające Wniebowzięcie Maryi i Koronacji Matki Bożej na Królową Nieba i Ziemi. Rzeźby są autorstwa biskajskiego artysty, Juana de Acheta. Charakterystyczną częścią kaplicy są także umieszczone tam groby. Miejsce ostatniego spoczynku znalazły tam trzy postaci historyczne należące do hiszpańskiej linii królewskiej. Są to : Inflant ( w nazewnictwie hiszpańskim - następca tronu) Jan Kastylijski, Sancho z Kastylijski, nieślubny syn króla Alfonsa VIII oraz Beatrice Portugalska, inflantka Portugalii.
Kaplica Santa Tecla – Została zbudowana w XVII wieku w barokowym stylu. Budowę katedry datuje się między rokiem 1731- 1736. Inicjatorem tego przedsięwzięcia był biskup D Manuel Samani, a wykonawcami projektu byli Andreas Colledo i Francisko de Bastegiueta. Nowa kapliczka powstała na przestrzeni, która wcześniej była zajmowana przez cztery mniejsze średniowieczne kapliczki.
Obecna kaplica zajmuje powierzchnię równą czterech sekcji statku. Jest ona ograniczona przez potężne wewnętrzne przypory. Nad kaplicą znajdują się dwie kopuły. Ściany tej części świątyni są bogato ozdobione motywami roślinnymi i medalionami, a w każdym zakamarku kaplicy znajdują się wizerunki aniołów. Ołtarz kaplicy jest typowym przedstawicielem Churrigueryzmu. Jest to typowy dla Półwyspu Iberyjskiego odłam baroku, cechujący się ogromną ilością zdobień ornamentowych i dużą częstotliwością rzeźbiarskich detali. Ołtarz zawiera przepięknie wykonaną scenę przedstawiającą męczeńską śmierć świętej Tekli.
Kaplica zachowuje także oryginalną chrzcielnicę z czasów XIII wieku.
Jednym tym najbardziej charakterystycznym z obiektów znajdujących się w Katedrze Burgos są złote schody. Budowa schodów została rozpoczęta w 1519 roku z rozkazu biskupa Juan Rodríguez de Fonseca. Pracy podjął się Diego de Syleone, który inspirował się przebogatym dorobkiem włoskiego renesansu. Schody są ozdobione wieloma rzeźbami ikonograficznymi, które powstały na bazie rycin wybitnych autorów włoskiego odrodzenia. Złote schody osiągają łącznie wysokość 8 metrów. Obecnie drzwi, do których prowadzą schody są na stałe zamknięte, przez co pełnią one jedynie funkcję ozdobną.
Kaplica Świętej Anny, znana także jako kaplica Świętego Poczęcia, została wybudowana w ostatnim ćwierćwieczu XV wieku przez słynną rodzinę architektów de Colonia. Kaplica została wzniesiona w stylu elżbietańskiego renesansu. Kaplica została utworzona na polecenie Luisa de Acana, którego życzeniem było zostać pochowanym w tym miejscu. Obiekt powstał w miejscu dwóch mniejszych kaplic.
Pracę nad jej budową rozpoczęto w 1477 roku, a zakończono osiem lat później. Wejście do kaplicy wiedzie przez dwa zamknięte łuki, połączone z gotycką bramą wybudowaną w 1495 roku. Kopuła tej części świątyni składa się z dwóch połączonych sklepień żebrowych, które tworzą wzór o kształcie gwiazdy. Elementem, który najbardziej przyciąga wzrok wszystkich turystów i wiernych odwiedzających kaplicę jest bez wątpienia ołtarz. Według historyków miał być stworzony pomiędzy rokiem 1486 a 1492 dzięki współpracy Gila de Siloama i malarza Diego de la Cruza. Niektóre prace wchodzące w jego skład zostały odnowione w latach 1868-1870 z rozkazu księcia Arbantes.
W centralnej części ołtarza znajduje się scena przedstawiająca fragment Zmartwychwstania Pańskiego, któremu towarzyszą postaci Marii i Świętego Jana. Po obu stronach tej kompozycji twórcy ołtarza ustanowili postaci Apostołów. Na całej powierzchni ołtarza znajdują się fragmenty scen z Ewangelii, takie jak : Narodzenie Najświętszej Marii Panny, Zaręczyny Marii i Józefa, czy rozmowa świętego Jana z Aniołem.
W tej części Katedry znajduje się także grobowiec Luisa Acuña, inicjatora budowy kaplicy, zmarłego w roku 1495. Mauzoleum zostało wykonane w 1519 roku przez Diego de Syloe. Do jego wykonania posłużył alabaster. Rzeźba biskupa znajduje się w pozycji leżącej, opierającego się na niskim łóżku. Postać została przedstawiona w pełnym biskupim stroju. Zmarły w zaciśniętych dłoniach ściska pastorał.
W kaplicy Świętej Anny umieszczono kilka innych intrygujących obiektów. Po prawej stronie biskupiego grobowca znajduje się miniaturowa wersja głównego ołtarza. Została ona wybudowana z kamienia przez Diego Syloe w 1522 roku. Artysta ozdobił swoje dzieło zdobionymi medalionami i rzeźbami. Całość jest polichromowana.
To tylko niektóre z pięknych zabytków, jakie powstały na obszarze Katedry. Najmniejszy fragment tej monumentalnej budowy olśniewa kunsztem wykonania i ogromnym bogactwem. Dlatego też Katedra w Burbos jest jedną z najpiękniejszych świątyń wzniesionych na Półwyspie Iberyjskim. Ta monumentalna budowla góruje nad miastem i przyciąga wzrok wszystkich odwiedzających je turystów. Odwiedziny katedry to obowiązkowy punkt każdej wycieczki, która zmierza do Burbos. Imponujący gmach, bogato zdobione wnętrze kościoła, i wspaniałe dzieła wybitnych mistrzów rzemiosła sprawią, że katedra w Burbos na długo zapadnie w pamięci odwiedzających ją turystów.
