Villa Javier Sayalonga - Andaluzja wynajmy
Andaluzja / Sayalonga
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Hiszpańskie euro
Hiszpańskie euro - waluta obowiązująca w Hiszpanii
Zazwyczaj na co dzień nie zwracamy uwagi na pieniądze, które nosimy w portfelu. Oczywiście zaprzątamy sobie głowę i wiele energii poświęcamy na to, by je zarobić, ale czy kupując mleko w markecie zastanawiamy się nad tym, co dokładnie widnieje na banknotach i bilonie, którymi za nie płacimy?
W większości państw Europy Zachodniej za walutę przyjęto euro. Ten sam pieniądz, ta sama wartość, ale tak naprawdę w każdym państwie strefy euro pieniądze są inne. Czym wyróżnia się na tle innych hiszpańskie euro?
Kilka zdań o jedynej takiej walucie na świecie
Euro jest wspólną walutą europejską. Zostało ono wprowadzone w obieg 1 stycznia 2002 roku, tym samym zastąpiło waluty krajowe. Waluta euro jest prawnym środkiem płatniczym w 19 krajach strefy euro w ramach Unii Europejskiej. Obecnie obejmuje około 338,6 mln Europejczyków.
Z euro możemy się również spotkać w 11 krajach oraz na terytoriach nienależących do Unii Europejskiej ( m.in. w Watykanie, Monako, San Mario, Andorze czy Kosowie), waluta występuje również we francuskich posiadłościach na Atlantyku i Oceanie Indyjskim, oraz na Cyprze w brytyjskich bazach wojskowych. Kraje Unii Europejskiej, które posiadają walutę euro wchodzą w tzw. strefę euro. Państwa te tworzą unię walutowa wspólną przestrzenią unijnych państw, gdzie Europejski Bank Centralny prowadzi niezależną politykę pieniężną.
Monety euro
Monety są produkowane przez mennice poszczególnych państw. Każda moneta ma identyczny rewers przedstawia on nominał i mapę Europy, dodatkowo mają jednakowy kształt i jednakowy materiał. Awersy są stroną narodową i zawiera symbole narodowe ustalana niezależnie przez każdy kraj strefy euro.
Każda moneta euro jest tak samo ważna niezależnie, co przedstawia ani gdzie została wydana. Na rewersach od 1 do 5 centów przedstawiona jest Europę Zachodnią na mapie świata. Na mapie zaznaczono wszystkie kraje Europy, również te, które nie należą do Unii. Monety od 10 centów do 2 euro są z rewersem przedstawiającym bez granic większą część Europy.
Banknoty euro
Każdy indywidualny nominał banknotu w odmianie do monet jest identyczny po obu jego stronach. Awers banknotu zawiera bramę lub okna typowe dla danej epoki w architekturze. Widok tych budynków przedstawiony jest w taki sposób, aby nie było wiadomo na jakim faktycznie budynku się wzorowano.
Rewers z kolei zawiera most adekwatny do czasów takich jak przedstawiają awersy oraz mapę Europy. Każdy z nominałów przedstawia coś innego i tak: 5 euro – brama z okresu klasycznego, 10 euro – brama romańska, most na rewersie odbija się w wodzie, 20 euro – okna gotyckie, most na rewersie odbija się w wodzie, 50 euro – okna renesansowe, 100 euro – brama barokowa, most na rewersie odbija się w wodzie, 200 euro – okna secesyjne, 500 euro – okna XX-wieczny biurowiec. Banknoty euro są drukowane pod bezpośrednią kontrolą Europejskiego Banku Centralnego (w 14 różnych drukarniach)
Zabezpieczenia banknotów
Szacuje się, że banknoty posiadają ponad 30 zabezpieczeń, nie wszystkie są znane. Znane zabezpieczenia to: każdy banknot wyposażony jest w hologram przedstawiający jego nominał. Znajduje się po prawej stronie awersu i przyjmuje formę paska (5,10,20€) bądź prostokąta (pozostałe). W prawym dolnym rogu rewersu nominałów 50€ i wyższych został nadrukowany tusz, który zmienia kolor w zakresie od zielonego do fioletowego w zależności od kąta patrzenia. Banknoty są oznakowane specjalnym wzorcem znanym jako konstelacja EURion.
Ponadto w banknotach zawarty jest tzw. cyfrowy znak wodny. Każdy z banknotów jest wyposażony w znak wodny widoczny pod światło gołym okiem. Pod wpływem światła ujawnia się też czarna magnetyczna nić biegnąca środkiem banknotu, na której zapisany jest nominał wraz ze słowem euro. Wszystkie banknoty są pokryte obszarami o różnej jasności, zaś przy użyciu światła ultrafioletowego ujawniają dodatkowe oznakowania, konstelacja EURiona zaś staje się lepiej widoczna. Każdy z banknotów posiada wypukle skróty nazwy banku (BCE, ECB, EZB). Obok znaku wodnego znajduje się kod kreskowy. Można go zobaczyć patrząc na banknot pod światło. W kodzie zapisany jest nominał banknotu.
Strefa euro
Wśród państw członkowskich Unii europejskiej w strefie euro jest 19 z 28 państw. Do członków Unii Gospodarczej i Walutowej należą (Austria, Belgia, Cypr, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Włochy), dodatkowo do strefy euro należą 4 inne państwa (Andora, Monako, San Marino, Watykan). Euro występuje także w dwóch krajach nie będących członkami Unii Gospodarczej i Walutowej (Czarnogóra, Kosowo).
Hiszpańskie monety euro
Hiszpania przystąpiła do Unii Europejskiej w 1986 roku. W 2002 roku Hiszpania, jako jedno z państw członkowskich Unii Europejskiej, zastąpiła dotychczasową walutę, pesetę hiszpańską, wspólną walutą europejską – euro (€). W 2002 roku, kiedy nastąpiła wymiana waluty, kurs wyglądał następująco: 100 pesetas = 0,6 €. Wszystkie banknoty noszą podpis prezesa Europejski Bank Centralny tegoż banku, w związku z czym banknoty wydrukowane do listopada 2003 są sygnowane przez Wima Duisenberga, w latach 2003 – 2011 przez Jeana-Claude’a Tricheta, zaś późniejsze przez Mario Draghi. Najniższy nominał to 5 €, najwyższy 500 €.
Podobnie jak w innych krajach UE hiszpańskie euro ma swoje charakterystyczne cechy odnoszące się do swojego kraju. W lutym 2015 roku Hiszpania przeszła proces zmiany wizerunku monet. Na rewersie monet z Półwyspu Iberyjskiego pojawił się wizerunek króla Filipa VI. Zmiana odniosła się do monet o nominałach 1 i 2 euro. Dotychczas na awersach bilonu widniał król Juana Carlosa I, ale z powodu abdykacji w połowie 2014 roku, zastąpił go jego syn, 47-letni Filip VI. Warto zauważyć, że, nie jest to debiut Filipa w tej „roli” – w tatach 80-siątych jego podobizna widniała na banknocie o nominale 10 000 peset.
Rocznie bitych ma być 4 miliony nowych monet euro. Oczywiście monety z podobizną byłego króla zachowują ważność i są legalnym środkiem płatniczym we wszystkich krajach strefy euro. Zaskoczeniem może być fakt, że hiszpańskie euro doczekał się zmiany wizerunku dopiero 8 miesięcy po zmianie władcy, znawcy podkreślają jednak fakt „że niespodziewana była abdykacja Juana Carlosa i to owo zdumienie miało być powodem pewnej powolności we wprowadzeniu nowego pieniądza”.
Monety o nominałach 1 i 2 euro składają się z pierścienia oraz rdzenia. Wykorzystano w nich technikę łączenia dwóch metali (tzw. technika bimetalowa). Monety 1 euro mają pierścień w kolorze złotym (miedzionikiel), a rdzeń w kolorze srebrnym (wykonany jest on z 3 warstw: miedzioniklu, niklu i znów miedzioniklu). Z kolei 2 euro odwrotnie – pierścień srebrny (miedzionikiel), a rdzeń złoty (wykonany z 3 warstw: mosiądzu niklowego, niklu i ponownie mosiądzu niklowego).
Bilon o nominałach 10, 20 i 50 centów przedstawia portret Miguela de Cervantesa autora Don Kichota, ojca literatury hiszpańskiej, odzwierciedlający „uniwersalizm człowieka i jego dzieła” z kolei nominały 1, 2 i 5 centów przedstawiają katedrę w Santiago de Compostela- klejnot hiszpańskiej architektury romańskiej i cel pielgrzymek z całego świata. Na monetach pokazana jest monumentalna fasada zwrócona w stronę placu Obradoiro, stanowiąca wspaniały przykład hiszpańskiego baroku.
Słów kilka o bohaterach hiszpańskiego euro
Filip VI Burbon - Filip VI, (Felipe Juan Pablo Alfonso de la Santísima Trinidad y de Todos los Santos de Borbón y de Grecia). Urodzony 30 stycznia 1968 w Madrycie. Jest obecnym królem Hiszpanii z dynastii Burbonów. Swoje panowanie rozpoczął 19 czerwca 2014 po abdykacji Juana Carlosa I. Filip VI, został zaprzysiężony w Kortezach jako król Hiszpanii Filip VI Burbon. Jest trzecim dzieckiem króla Hiszpanii Jana Karola I Burbona i królowej Zofii Glücksburg.
Obecny król posiada dwie siostry infantki (w Hiszpanii i Portugalii tytuł przysługujący dzieciom królewskim) Helenę i Krystynę. Chrzcin dokonał arcybiskup Madrytu Casimiro Morcillo Gonzáleza a jego rodzicami chrzestnymi – Jan, hrabia Barcelony i prababka – królowa Wiktoria Eugenia Battenberg.
Znaczenie jego imion jest symboliczne. Imię Filip dostał na cześć pierwszego Burbona panującego w Hiszpanii- Filipa V Burbona, drugie imię Jan – na cześć dziadka Janie Burbonie, natomiast Paweł – po dziadku Pawle I Glücksburgu, imię Alfons zawdzięcza– pradziadkowi Alfonsie XIII Burbonie. Choć Król
Miguel de Cervantes Saavedra - urodził się 29 września 1547 w Alcalá de Henares, zmarł 22 kwietnia 1616 roku w Madrycie. Saavedra był wybitnym renesansowym hiszpańskim pisarzem. Jego najbardziej znane powieści to El Ingenioso Hidalgo Don Quijote De La Mancha (Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy). Część pierwsza powieści została opublikowana w 1605, druga natomiast – w 1615 roku. Utwór opowiada o losach szlachcica, który pod wpływem romansów rycerskich wpada w obłęd i wyrusza w świat jako błędny rycerz. Jego chęcią jest niesienie pomocy ludziom oraz bronieniem najsłabszych. Historia tego niezwykłego rycerza jest znana na całym świecie – tak mocno wpisała się w karty historii literatury, że postać Don Kochote’a znają nawet osoby, które nie czytały książek Carvantesa.
Katedra w Santiago de Compostela - jest jedną z największych dzieł architektury romańskiej w Hiszpanii. Jedna z najważniejszych świątyń pielgrzymkowych, miejsce docelowe drogi Świętego Jakuba. Jest miejscem spoczynku św. Jakuba Większego jednego z dwunastu apostołów, uczniów Jezusa Chrystusa. Bogata w liczne dzieła sztuki, przede wszystkim romańskiej rzeźby, takie jak Puerta de las Platerias (Brama Złotników), czy Pórtico da Gloria (Portal Chwały). Inną osobliwością katedry jest Botafumeiro – wielka kadzielnica o ponad 700-letniej historii. Zawieszona jest na sklepieniu, na skrzyżowaniu naw.
Katedra to dwupoziomowy kościół z trójnawową (nawa to składowa część kościoła znajdująca się pomiędzy prezbiterium a kruchtą, która jest przeznaczona dla wiernych) bazyliką z szerokim transeptem (transept, nawa poprzeczna, prostopadła do osi kościoła, położona pomiędzy prezbiterium, a resztą jego budynku) oraz prezbiterium (prezbiterium przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa oraz służby liturgicznej), z półkolistą apsydą (to pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły świątyni i otwarte do jej wnętrza). Prezbiterium obiega ambit (jest to wąskie przejście powstałe z przedłużenia naw bocznych i poprowadzenia ich wokół prezbiterium za ołtarzem głównym) z wieńcem kaplic.
