Costa del Sol - Hotel Pierre & Vacances Benalmadena Príncipe
Costa del Sol / Benalmadena
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Ernest Hemingway w Hiszpanii
Papa Hemingway – na emigracji
Ernest Miller Hemingway urodził się 21 lipca 1899 roku w Stanach Zjednoczonych. Był wybitnym amerykańskim pisarzem i prozaikiem. Hemingway został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1954 roku. Z kolei jedna z jego najbardziej znanych i docenianych książek pod tytułem Stary człowiek i morze zdobyła uznaną Nagrodę Pulitzera w 1956 roku. Twórczość literacka Hemingwaya rozpoczęła się już w czasach szkolnych, kiedy postanowił zostać redaktorem szkolnej gazetki.
Po ukończeniu szkoły pracował natomiast jako dziennikarz gazety „Star”. W latach 20. należał do Awangardy Literackiej. Podczas I wojny światowej zaciągnął się do Czerwonego Krzyża, następnie znalazł się w Paryżu, skąd przeniesiono go na front włoski, gdzie pracował jako kierowca karetki. Początkowo miał zamiar zaciągnąć się do armii amerykańskiej, nie przyjęto go jednak, ze względu na zły stan zdrowia. W 1918 roku został ciężko ranny i powrócił do domu. Jego doświadczenie wojenne stało się podstawą do napisania powieści pod tytułem Pożegnanie z bronią.
Hemingway powrócił do Stanów Zjednoczonych w 1920 roku, gdzie rozpoczął pracę jako dziennikarz i korespondent zagraniczny gazety „Toronto Star”. W pracy poznał Morleya Callaghana, z którym zamieszkał w paryskiej dzielnicy Montparnasse. Francja była pierwszym krajem jego wieloletniej emigracji. W Paryżu zamieszkał również Francis S. Fitzgerald oraz inni artyści, którzy zdecydowali się opuścić Amerykę. Jego głównym źródłem utrzymania było wówczas dziennikarstwo.
Pracował jako korespondent zagraniczny wspomnianej wcześniej gazety „Toronto Star” w Europie, przede wszystkim w Paryżu, we Włoszech, Szwajcarii, Niemczech, europejskiej części Turcji, a także w Hiszpanii. Jednym z jego największych ówczesnych dokonań był wywiad przeprowadzony w 1922 roku z Mussolinim, który nie był jeszcze premierem, lecz przywódcą partii faszystowskiej. W 1927 roku ożenił się po raz drugi z poznaną w Paryżu dziennikarką „Vogue’a”, Pauliną Pfeiffer. Jego pierwszą żoną była Hadley Richardson, którą poślubił w 1921 roku. Przez większą część roku Hemingway mieszkał ze swoją drugą żoną w Key West, co pozwoliło na rozwijanie jego dotychczasowych pasji, którymi były myślistwo oraz wędkarstwo.
Hemingway jako uczestnik hiszpańskiej wojny domowej
Początkowy pobyt Hemingwaya w Hiszpanii związany jest z jego pracą korespondenta z ramienia agencji NANA (North American Newspaper Alliance). Na przełomie 1937 i 1938 roku udał się aż czterokrotnie do wojennej Hiszpanii. W wyprawach tych towarzyszyła mu korespondentka i początkująca pisarka Martha Gellhorn, która została później jego trzecią żoną. Hemingway, pośród plejady innych pisarzy, brał udział w hiszpańskiej wojnie domowej. Opowiadał po stronie republikanów i opisywał dokładnie tamtejsze wydarzenia.
Do innych twórców opisujących wojnę domową w Hiszpanii należy zaliczyć też Georga Orwella, późniejszego autora Folwarku zwierzęcego oraz Roku 1984. Nie można zapomnieć również o autorze z ZSRR, którym był Ilia Erenburg, czy o francuskim pisarzu - Andre Malrauxa - autorze Doli człowieczej. Szczególne miejsce zajął jednak Ernest Hemingway, który oprócz pracy korespondenckiej w wojennej Hiszpanii, zaangażował się do tego stopnia, iż brał udział w kilku operacjach wojskowych, walcząc po stronie republikanów.
Hemingway na hiszpańskiej korridzie
Poznał wówczas i zaprzyjaźnił się z generałem Karolem Świerczewskim.
Udział w hiszpańskiej wojnie domowej zaowocował wydaniem w 1940 roku powieści pod tytułem Komu bije dzwon, poświęconej tamtejszym wydarzeniom i uznanej przez krytyków za najwybitniejsze dzieło Hemingwaya. Powieść ta w pełni ukazuje dramatyczne wydarzenia w Hiszpanii, a zarazem biografię pisarza.
Czytając ją, można dokładnie prześledzić wizyty pisarza na frontach w Murcji, Castellonie, czy w Alicante, a także pracę dziennikarską w Madrycie oraz czas odpoczynku w Barcelonie. Właśnie w Barcelonie Hemingway udał się na najważniejszą wówczas linię frontu, która znajdowała się nad rzeką Ebro. Pisarz i dziennikarz przez cztery miesiące przebywał w madryckim hotelu Florida. Erenburg wspomina go jako pracowitego, odważnego i zaangażowanego w ówczesne wydarzenia człowieka.
Poza linią frontu Hemingway przebywał głównie w Barcelonie, która w 1938 roku stała się kwaterą korespondentów wojennych, dopuszczonych do armii republikańskiej. Hemingway ostro potępiał faszyzm, opowiadał się po stronie ludu hiszpańskiego, nie bał się ukazać okrutnej prawdy tamtych wydarzeń.
W 1938 roku Hemingwaya zbulwersowały dwa zdjęcia, których nie zawahał się skomentować. Pierwsze zdjęcie przedstawiało martwe dzieci w Barcelonie, które zostały zabite w wyniku bombardowania z rozkazu generała Franco.
Warto też wspomnieć, że wśród 875 poległych ofiar wojny hiszpańskiej, aż 118 stanowiły dzieci. Drugie zdjęcie, które wzburzyło pisarza, przedstawiało hiszpańskich oficerów i duchownych, którzy przed katedrą w miejscowości Santiago de Compostela przyjmowali defiladę wojskową. Hemingway zarzucił wówczas biskupom, widocznym na fotografii, salut faszystowski.
Hemingway pod wpływem hiszpańskiej wojny domowej: Komu bije dzwon i Piąta Kolumna
Komu bije dzwon to najsłynniejsze, a zarazem najbardziej ambitne, pod względem artystycznym dzieło Ernesta Hemingwaya, opublikowane w 1940 roku. Tytuł książki zaczerpnięty został z tekstu angielskiego poety Johna Donna, pod tytułem Medytacja XVII:
(...) Dlatego nigdy nie pytaj, komu bije dzwon; bije on tobie.
Powieść opowiada o partyzanckim oddziale walczącym po stronie armii republikańskiej w trakcie hiszpańskiej wojny domowej. Stanowi ona bardzo ważne studium psychologiczne człowieka, doświadczającego okrucieństw wojennych. Hemingway jako towarzysz żołnierzy brygad międzynarodowych był obserwatorem wielu ówczesnych wydarzeń, które mógł następnie zobrazować w wydanym przez siebie dziele.
Wspomniany wcześniej generał Karol Świerczewski, którego Hemingway poznał na wojnie, występuje w książce pod nazwiskiem Golz. Wszystkie, poznani przez Hemingwaya osoby w trakcie wojny hiszpańskiej, stały się inspiracją do napisania powieści Komu bije dzwon.
Hemingway w Hiszpanii
W książce tej znajduje się prawdziwe bogactwo hiszpańskich słów i zwrotów, a nawet wulgaryzmów. Hemingway bardzo dobrze znał iberyjską kulturę, dzięki czemu mógł nadać jej w pełni wiarygodną formę. Głównym bohaterem powieści jest Robert Jordan, z którego punktu widzenia prowadzona jest narracja.
Ernest Hemingway popełnił samobójstwo w 1961 roku. Istnieją spekulacje o tym, że autor przepowiedział samobójstwo w powieści Komu bije dzwon. Ojciec głównego bohatera książki, zabija się strzeliwszy sobie w usta z rewolweru.
W taki sam sposób zabił się ojciec Hemingwaya. Natomiast w końcowej części książki Robert Jordan, leżąc na ziemi ze złamaną nogą, zaczyna myśleć nad samobójstwem, aby uniknąć schwytania go przez wroga:
Nie chcę robić tego samego, co ojciec. Zrobię, jeżeli będzie trzeba, ale wolałbym nie musieć.
Sztuka teatralna pod tytułem Piąta kolumna to jedyna w całej twórczości Hemingwaya próba stworzenia dramatu. Tytuł utworu został spopularyzowany i rozpowszechniony w trakcie drugiej wojny światowej, kiedy wszedł do języka potocznego, na określenie dywersantów, prowokatorów, szpiegów, czy wrogów wewnętrznych.
Pisarz przez wiele lat myślał o tym, aby napisać wartościowy utwór sceniczny, a kiedy zrealizował już swój cel, nigdy nie podjął dalszych prób, zniechęcony chłodnym przyjęciem i dość dużą krytyką utworu.
Nie przerobił także pierwotnej wersji Piątej kolumny, mimo iż dokonywał wielokrotnych zmian w przypadku innych utworów. Obok Piątej kolumny, wydane zostały także opowiadania z wojny hiszpańskiej, której uczestnikiem był autor, a które są bardzo wartościowe, przede wszystkim ze względu na ich autentyzm.
Hemingway przy pracy i ze szklaneczką ...
Zainteresuje Cię również:
sławni Hiszpanie | corrida hiszpańska |
