HOME PRZEWODNIK PO HISZPANII WSZYSTKIE NOCLEGI JAK REZERWOWAć FAQ O NAS KONTAKT

Wyszukaj na stronie

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

	0034 966 444 615
	wynajem@ibermaxx.pl
12080525 ibermaxx

Oferty sprzedaży:

499.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf

149.500 €

COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca

370.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde

Reklama

Zuloaga Ignacio

Ignacio Zuloaga - poznaj największych hiszpańskich malarzy.
Szukając informacji o Hiszpanii, na pewno natkniemy się na dziesiątki obszernych opisów i informacji o tym, że warto przyjechać tu na wczasy, skorzystać z wyjazdu w wersji all inclusive, gdzie zadbają o nas na każdej płaszczyźnie. Dowiemy się również, że warto jednak zwiedzić ten piękny, bogaty historycznie i kulturowo kraj, a niekoniecznie siedzieć na hotelowym leżaku do końca swojego urlopu.

Są tu bajecznie piękne widoki zapierające dech w piersiach, liczne zabytkowe budowle, które opowiadają nam swoją bogatą i burzliwą historię. Wnętrza zabytkowych pałaców, czy klasztorów mówią nam coś jeszcze, o dziedzictwie kultury i sztuki Hiszpanii, która jest naprawdę bogata. W Hiszpanii żyło i tworzyło wielu artystów, pisarzy, rzeźbiarzy czy malarzy. Dzieła wielu z nich można do dzisiaj oglądać w muzeach i galeriach na całym świecie, niektórzy zaś doczekali się nawet całych muzeów poświęconych ich życiu i twórczości.

Impresjonista i kostumbrysta

Pierwszym artystą który przychodzi na myśl, jak tylko ktoś wspomni o Hiszpanii, jest Salvador Dali. Dobrze skojarzymy też doskonałego hiszpańskiego architekta Antonio Gaudiego. Jednak ludzie związani z hiszpańską kulturą i sztuką to nie tylko te dwie wybitne persony. Jednym z cenionych hiszpańskich malarzy impresjonistów i kostumbrystów jednocześnie jest Ignacio Zuloaga.

Na początek kilka słów o stylu w jakim tworzył. Impresjonizm to nurt w sztuce, którego cechą charakterystyczną było dążenie do oddania ulotnych chwil, oddanie zmysłowych opisów, złapania uciekającej chwili. Sama nazwa impresjonizmu pochodzi od obrazu Claudea Moneta „Impresja, wschód słońca”. Impresjonizm w swojej prostocie skupia się na tym co przyziemne, piękne i lekkie, nie znajdziecie tutaj ciężkich, czekających na przemyślenia dzieł. Kostumbryzm natomiast to kierunek w hiszpańskiej sztuce, który dąży do wiernego pokazania codziennego życia, obyczajów, codzienność i wręcz gloryfikujący folklor.

Poza Zuloaga innymi przedstawicielami tego nurtu byli Jose Jimenez Aranda, Mariano Fortuny, Joaquin Domingez Becquer, Andres Cortes y Aguilar. Trzeba przyznać, że połączenie impresji i kostumbryzmu wychodzi Ignacio Zuloaga bardzo dobrze, a złapanie ulotnej chwili jest u niego bardzo dobrze przedstawione.

PORTRET-ZULOAGA

Artysta z baskijskiej rodziny

Ignacio Zuloaga urodził się w baskijskiej rodzinie, 26 lipca 1870 roku w Eibar. Był on synem jubilera Placido Zuloaga i Lucil Zamora Zabaleta. Pierwszą styczność ze sztuką miał dzięki fachowi swojego ojca, gdy w jego pracowni jubilerskiej zapoznawał się z technikami graficznymi. Chodził również do szkoły jezuickiej.
W 1891 roku wyjechał studiować architekturę do Rzymu, jednak na miejscu zdecydował się dość szybko na przeniesienie się na inny kierunek studiów – malarstwo. Po pół roku jego pierwszy obraz został wystawiony w Salonie Paryskim.

Pierwszy poważny kontakt ze sztuką

W 1891 roku wyjechał do Paryża, aby na Ecole des Beaux-Arts podjąć kolejne studia. Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Pięknych w Paryżu była prawdopodobnie najlepszym wyborem dla Ignacio Zuloaga. Tą samą szkołę skończyło setki genialnych artystów, nie tylko z Francji, jednym z Polaków, którzy studiowali w Ecole des Beaux-Arts był Jacek Malczewski. Ignacio Zuloaga w czasie studiów we Francji wynajął pracownię w Montmartre, artystycznej dzielnicy Paryża. Właśnie wtedy spotkał wielu cenionych artystów takich jak Edgar Degas, Auguste Rodin, Henri de Toulouse – Lautrec czy Paul Gauguin. Przez pięć lat studiów w Paryżu był w kontakcie w post-impresjonistami, takimi jak Ramon Casas, czy Gauguin.

Powrót do Hiszpanii

Po pięciu latach we Francji Ignacio Zuloaga chciał zamieszkać w Londynie i odnieść tam malarski sukces, jednak niedługo po tym postanowił wrócić do Hiszpanii. W 1899 roku osiedlił się w Sewilli, a niedługo po tym, po swoich odwiedzinach w Segowii, zamieszkał tam. Malował portrety torreadorów, tancerzy flamenco, przyjaciół i znajomych. To właśnie wtedy powstał portret „Daniel Zuloaga z córkami”, obraz był prezentowany w Paryżu i został on zakupiony do Muzeum Luksemburg w Paryżu. Po tej transakcji rząd belgijski nabył kolejne dzieła Zuloaga „Burmistrz Riomoros z żoną” do Muzeum w Antwerpii oraz „Tipos segovianos”, przedstawiających mężczyzn z Segowii, do muzeum w Gandawie.

Gdy w 1900 roku jego obraz walki byków nie został przyjęty do reprezentowania Hiszpanii na Powszechnej Wystawie w Brukseli, poczuł się zlekceważony, jednak nie poddał się i wystawił swoje prace w tym samym mieście, jednak na innej wystawie Libre Esthetique. W 1901 i 1903 roku został przyjęty na Biennale w Wenecji, a jego 34 płótna zostały wystawione w 1907 roku na międzynarodowej wystawie w Barcelonie. W 1901 roku spotkał się z młodym Picasso, którego miał wspierać podczas jego wystawy w Wenecji, jednak nie doszło do tej wystawy, niemniej jednak Picasso napisał list z podziękowaniami do Zuloaga, nazywając go przyjacielem i pozdrawiając „ciepłym uściskiem dłoni”.

obraz-madame-souty=zuloaga

Dzieła Ignacio Zuloaga

Styl Ignacio Zuloaga był lekki, to impresjonizm połączony z tradycyjnym malarstwem hiszpańskim, jakie reprezentowali między innymi Diego Valazquez, Francisco de Zurbaran, El Greco a także Francisco Goya. Jego najbardziej znane prace to „Cristo de la Sangre” – Chrystus w krwi, oraz „Hermanad del Cristo Crucificado” – Bractwo Chrystusa Ukrzyżowanego. Innymi znanymi dziełami Ignacio Zuloaga są „Enano y Dos Tipos segovianos” – przedstawiający krasnoluda i dwóch mężczyzn z Segowii, „Aldeano segoviano con capa y sombrero” – mężczyzna z Segowii w sombrero, „Viejas Casas de Segovia” – przedstawiające stare domy w Segowii, czy „Preparativos para la corrida” – przedstawiające przygotowania przed corridą. A także „El poeta Don Miguel”, „Antes del paseo”, „El Sereno”, „La Calle del Amor”, „Coqueteria Gitana”, „Deos bebedores”, „Penitente con una calavera”, “Rincón segoviano”, “El Piropo”, “El vendedor del Miel”, czy “El Alcalde de Torquemada”.

Wystawy na całym świecie

Jedną z jego udanych wystaw było „one-man show” w Nowym Jork w 1925 roku, a także festiwal Biennale w Wenecji w 1938 roku, kiedy dostał główną nagrodę za malarstwo. Jego prace wystawiane były również w Wiedniu, Berlinie, Wenecji i Mediolanie. Jego dzieła podróżowały również do innych miast, takich jak Londyn, Glasgow, Drezno, Dusseldorf, Stuttgart, Monachium, Rotterdam, Praga i Budapeszt. On sam podróżował nie tylko po Europie, ale był również na Kubie, w Argentynie, w Chile i Meksyku. Mimo takiego kosmopolitycznego życia, był przywiązany do swojej ojczyzny i zawsze do niej wracał, aby koniec końców, osiąść w niej na stałe. Ignacio Zuloaga to nie tylko malarz, w 1936 roku zajął się również rzeźbą.

Zuloaga prywatnie

Prywatnie Ignacio Zuloaga miał jedną żonę, którą poślubił 18 maja 1899 roku, Venentine Dethomas. Żona była siostrą Maxime Dethomasa, malarza, co na pewno wiele razy dało tematy do rozmów przy rodzinnym stole obu panom. Ignacio Zuloaga miał dwójkę dzieci, Lucii i Antonia, pierwsze dziecko urodziło się 15 maja 1902 roku, drugie 10 stycznia 1906 roku. Prywatnie Ignacio Zuloaga był pasjonatem walk byków, które można obserwować w całej Hiszpanii i bezapelacyjnie znalazło to odzwierciedlenie w tematyce wielu jego obrazów. Rok przed ślubem pierwszy raz odwiedził Segowię, miejscowość, która dała mu wenę a jego dziełom świetności.

To dzieła malowane w Segowii dały mu pozycję i popularność w europejskim świecie sztuki. W Segowii też spędził swój przedłużony miesiąc miodowy. Podczas wojny domowej w Hiszpanii opowiedział się po stronie generała Franco, którego portret namalował w 1940 roku. Okres wojny przeczekał w Santiago Etxea. Po proklamacji Republiki Ignacio Zuloaga został mianowany prezesem madryckiego Modern Art. Museum Trust w 1931 roku.

Ignacio Zuloaga przez całe swoje życie miał wielu znajomych i dwóch najbardziej oddanych przyjaciół. Jednym z nich był przyjaciel z młodych lat, również artysta, Pablo Uranga y Diaz de Arcaya, z którym wynajął w 1900 roku Casa del crimen i prawdopodobnie był świadkiem powstania większości jego dzieł. Drugi przyjaciel, Rodao, był odwiecznym sojusznikiem wszystkich pomysłów Zuloaga, łącznie z wyprowadzką do Segowii, która była punktem zwrotnym w jego życiu.
Artysta zmarł w Madrycie 31 października 1945 roku. Umarł nagle, pracując do samego końca w swojej pracowni w Las Vistula w tym pięknym mieście.

Muzeum Ignacio Zuloaga w Hiszpanii

Ignacio Zuloaga i jego dorobek artystyczny doczekał się wspaniałego muzeum w Hiszpanii. Wieża w zamku Pedraza jest siedzibą muzeum ustanowionego przez spadkobierców tego genialnego malarza. Malarz zakupił zamek Pedraza w 1925 roku, akt notarialny został dopełniony 11 kwietnia 1928 roku. Zamek był duży i jego widok zapierał dech w piersiach, była to twierdza pamiętająca czasy Cesarstwa Rzymskiego. Zuloaga zlecił jego odrestaurowanie, a w jednej z jego wież postanowił założyć swoją pracownię, gdzie pracował nad pięknymi pejzażami i portretami.

OBRAZY-ZULOAGA-HISZPANIA

Dzisiaj w tym miejscu jest muzeum poświęcone nie tylko sztuce Ignacio Zuloaga, ale także innych artystów. Znajdziecie w nim nie tylko przepiękne obrazy, ale także rzeźby i ceramikę. Muzeum otwarte jest od środy do niedzieli, w zależności od okresu, w okresie letnim, czyli między 1 czerwca a 31 sierpnia, od 16:00 do 18:00, w okresie zimowym od 11:00 do 14:00 oraz od 17:00 do 20:00. Jeśli jednak Wasza wizyta w okolicy będzie miała wypaść w poniedziałek lub wtorek, zadzwońcie i zapytajcie, być może już jakaś grupa poprosiła o otwarcie muzeum w te dni i będziecie mogli się dołączyć do zwiedzania. Cena biletów normalnych wynosi 6 Euro, ulgowych 3 Euro, jednak dzieci poniżej 10 roku życia zwiedzają muzeum za darmo. Muzeum znajdziecie w Segovii, Castillo de Pedraza, 40172 Pedraza.

Sam zamek też jest wart zobaczenia, oprócz tego co kryje w swoich murach, może zachwycić swoją budową, ogromnymi murami i tym wszystkim co Zuloaga postanowił odrestaurować. Aktualnie do muzeum zaprasza wnuczka wielkiego malarza, Maria Rosa Suarez Zuloaga, to ona dogląda kolekcji mistrza Basków, którą razem z ojcem zbierali stopniowo przez całe lata.

Ignacio Zuloaga był genialnym malarzem hiszpańskim. Jego artystyczny geniusz jest podziwiany nie tylko w Hiszpanii, ale na całym świecie. Do dzisiejszego dnia możecie oglądać wszystkie jego zachowane dzieła nie tylko w muzeum jego imienia w Predaza, ale również w innych muzeach i galeriach na całym świecie.