Waluta:

Wyszukaj na stronie

Menu

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

Wynajmij samochód w Hiszpanii
Wynajmij hotel w Hiszpanii

Oferty sprzedaży:

Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
499.000 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
149.500 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
370.000 €

 

FACEBOOK HISZPANIA  TWITTER  BLOGER  YOUTUBE

 

 

 

Reklama

FORUM-NIERUCHOMOSCI

AIRPORTINFO24.COM

Santa Eularia del Rio

Santa Eularia del Rio - urokliwie, ciepło i ciekawie

Jest trzecim co do wielkości miastem Ibizy, usytuowanym na jej środkowo – wschodniej stronie. W języku katalońskim nazwa ta brzmi Santa Eulalia des Riu i wywodzi się od kościoła parafialnego, który góruje nad miejscowością i stanowi jedną z jej głównych atrakcji turystycznych. Położone jest na wschód od brzegów lądowej części południa Hiszpanii, od której Ibizę oddziela Morze Balearskie. Położenie tuż nad brzegiem Morza Śródziemnego, w ciepłym klimacie, w głównej części stanowi o charakterze miasta. Miejscowość leży w gminie o bardzo podobnej nazwie: Santa Eulalia del Rio. Zbliżone miano – Riu de Santa Eulalia – nosi rzeka, uchodząca do morza po południowo-zachodniej stronie gminy.

Geografia, liczby, klimat

Miasto Santa Eularia del Rio obecnie zamieszkuje prawie 14 tysięcy osób. Stanowi to połowę populacji całej gminy. Zlokalizowane jest 15 km na północny wschód od stolicy wyspy, miasta Ibiza, które liczy sobie prawie 50 tys. mieszkańców. Trochę więcej, bo 20 km należy przebyć, aby dostać się do lotniska Ibiza. Baleary są zespołem wysp, a więc na odległość do innych części Hiszpanii składa się droga morska. Jakie to odległości? Pokonując 170 km morzem można dopłynąć do miejscowości Gandia, podobną odległość tą droga trzeba pokonać, aby dostać się do Palma – głównego miasta Balearów, na ich największej wyspie, jaką jest Mallorca.

SANTA-EULALIA-DEL-RIO

Powierzchnia, jaką zajmuje Santa Eularia del Rio, to 153,5 km kw., w najwyższym punkcie miejscowość osiąga 52 metry nad poziomem morza.
Miasteczko położone jest przy szerokiej zatoce, którą od północnego wschodu ogranicza przylądek Punta de s`Eglesias Vella. Po tej samej stronie miasta ulokowany jest nowy port Esportiu. To oprócz doków i zabudowań portowych również dzielnica pełna restauracji, barów, sklepów. Santa Eularia del Rio posiada dwie plaże. Słyną nie tylko z łagodnego ukształtowania terenu, drobnego piasku, ale też czystości i schludności. Nad krajobrazem zachodniej części miasta dominuje wzgórze Puig d`en Fita.

Obecnie zabudowane jest ono hotelami, apartamentami i domami mieszkalnymi. Wszystkie te budynki nocą mienią się urokliwym światłem, odbijającym się od morskich fal.
Klimat geograficzny miasta i gminy jest oczywiście zbieżny z panującym na Balearach. To klimat śródziemnomorski w jego rodzaju podzwrotnikowym. Charakteryzują go ciepłe i suche lata, ze średnią temperaturą powyżej 20 stopni Celsjusza oraz łagodne zimy, kiedy to średnia ciepłota nie schodzi poniżej 0 stopni Celsjusza.

Ilość opadów w ciągu roku jest stosunkowo niewielka. To klimat doskonale zwykle sprzyjający turystyce masowej i rolnictwu. Cechuje go zwykle występowanie takiej roślinności, jak: drzewa cytrusowe, drzewa oliwne, winorośle.
Oficjalnymi językami w tym rejonie są zarówno hiszpański, jak i kataloński.

Gmina Santa Eulalia del Rio rozciąga się na powierzchni 153,5 km. kw. i liczy sobie ponad 33 tysiące mieszkańców, co daje gęstość zaludnienia oszacowaną dokładnie na 235,5 os./km kw.

Plac, promenady, kafejki

Centrum Santa Eularia del Rio stanowi rynek Placa d`Espanya, przy którym znajduje się ratusz miejski Ajuntament. Dziś to niestety jeden z ostatnich zabytkowych budynków miasta, jaki przetrwał próbę czasu i zawirowania historii. Pochodzi z 1795 roku, ale niedawno był prawie całkowicie odnowiony. Odzwierciedla typową dla tamtego okresu na wyspach architekturę. Funkcjonuje dziś jako ratusz i budynek reprezentacyjny. Przed jego frontem znajduje się mały placyk z fontanną. Niedaleko jest też przejście na ruchliwą główną ulicę Carrer St. Jaume.

Za fontanną znajdziemy pomnik z kamienia, wzniesiony przez miasto Palma de Mallorca w podzięce dla miejscowych rybaków. Zasłynęli z tego, że 17 stycznia 1913 roku uratowali rozbitków ze statku parowego „Mallorca”, który osiadł na mieliźnie rafy w pobliżu skalistego wlotu do zatoki, w pobliżu przylądka Punta de s`Esglesia Vella. Ten główny plac miasta otacza siatka równoległych i prostopadłych uliczek. Kolejną obok Carrer Sant Jaume jest Carrer Sant Vincent, równoległa do tej pierwszej.

Jest otwarta dla ruchu kołowego, jednocześnie znajduje się na niej duża ilość typowych dla nadmorskich miejscowości tawern i restauracji. Carrer Sant Jaume natomiast to ulica sklepów, banków i podobnych instytucji komercyjnych. Na południe od Placa d`Espanya, w dół, w stronę morza, przebiega natomiast Passeig de s`Almera. To urokliwy, zadrzewiony bulwar, wijący się wśród ogrodów. Po obu stronach oferuje utwardzone chodniki. W lecie, w cieniu jaki dają drzewa alei, sprzedający wystawiają stragany.

SANTA-EULALIA-IBIZA-2

Można tam wówczas stać się posiadaczem oryginalnej biżuterii, lokalnych strojów ludowych lub ich elementów, czy innych przedmiotów codziennego użytku. Od południowej strony Passeig de s`Almera kończy się widokiem na port i zatokę. Dalej są promenada i piaszczyste plaże. Mają one wyznaczone miejsca strzeżone do kąpieli morskiej i pływania, patrolowane przez wyszkolonych ratowników. Promenadę od wschodu otaczają szeregi bloków mieszkalnych oraz znów sklepy, bary, kawiarnie czy do późna czynne restauracje. Słowem wszystko to, co często napotkać można w nadmorskich miejscowościach, szczególnie w ciepłym klimacie.

Rzeka i starożytny most

Miasto i gminę przecina rzeka o podobnej nazwie, Riu de Santa Eulalia. Przez większą część swojego biegu i roku to raczej wąski strumień. Sporadycznie, przy większej ilości opadów, staje się szerszym i bardziej rwącym strumieniem. Źródła rzeki znajdują się na zachód od miasta, na około 342 metrach wysokości n. p. m., na wzgórzu Puig d`en Sopes, niedaleko miejscowości Sant Miquel.

Rzeka meandruje przez 17 km aż do ujścia w morze na zachodnim krańcu miasta. Po drodze znajduje się piękny most z trzema łukami o nazwie Pont Vell. Łączy zbocza skalistej dolinki i stanowi ciekawy zabytek z czasów rzymskich. Zbudowany był z kamienia w ramach cesarskiego systemu budownictwa drogowego między 25 rokiem p. n. e. a 75 naszej ery. Rozciągnięty jest na długości 87,5 metra, ma szerokość 4,75 metra i wysokość 8,5 metra. Z powstaniem i historią tego mostu wiąże się wiele lokalnych legend i przesądów.

Kościół parafialny Santa Eulalia

Na zachód od miasta, 52 metry n. p. m., wznosi się wzgórze o nazwie Puig de Missa. Na jego szczycie góruje kościół Esglesia de Puig de Missa, poświęcony św. Eulalii. To jeden z piękniejszych i bardziej charakterystycznych punktów okolicy, zarówno pod względem architektury, jak i krajobrazu. Droga do kościoła wije się spiralą wokół wzgórza. Został zbudowany prawdopodobnie w 1568 roku, jednak kaplica istniała tam już w roku 1302. Projektant budowli wojskowych, Giovanni Calvi postawił na zaokrąglone elementy, typowe bardziej dla bastionu niż budynków sakralnych.

Taki też był wówczas zamiar, by kościół stanowił i budowlę obronną, mogącą zawrzeć nawet armaty. Kruchta kościoła pochodzi prawdopodobnie z XVIII wieku i stanowi najmłodszą część kościoła. Świątynia jest większa od innych na wyspie. Posiada filary oraz zaokrąglone łuki kojarzone ze stylem Maurów. Występują w niej elementy zbieżne z meczetami, czyli akcenty wpływów Arabów na architekturę południowej Hiszpanii. W zachodniej części budowli znajduje się kapliczka, zwieńczona kopułą ze zwykłego kamienia i latarnią.

Kapliczka jest dodatkiem do pierwotnego kościoła. Przechodzi się do niej pod grubym łukiem. Latarnia może świecić przeróżnym światłem dzięki kolorowemu szkłu otworów okiennych. Po przeciwległej stronie zlokalizowana jest druga kapliczka, z nawą na planie krzyża. Posiada złocony ołtarz, sprowadzony z Segowii w 1967 roku. Pozostałe części kościoła posiadają skromny wystrój. Cały obiekt, w skali swojego istnienia, doznał wielu zniszczeń, wielokrotnie był odrestaurowywany. Szczególny wpływ miał tu czas hiszpańskiej wojny domowej, podczas której to republikanie często atakowali kościół, upatrując w nim siedliska wroga.

Gospodarka

Gospodarka całych Balearów bazuje na naturalnych darach, jakie przynosi ze sobą okolica. Wykorzystuje swój naturalny potencjał ugruntowany usytuowaniem nad morzem i w ciepłym klimacie. Ponad 70% mieszkającej tam całorocznie ludności zatrudnione jest w sektorze turystyki i usług. Oprócz tego sporym udziałem w dochodach wyspy zaznacza się rolnictwo. Hoduje się tutaj owce, bydło, trzodę chlewną.

Liczne uprawy to głównie zboże, oliwki i migdały. Lokalna ludność w zauważalnym stopniu zajmuje się też rybołówstwem. Jeśli chodzi o przemysł, najbardziej rozwiniętymi gałęziami są: tekstylny, obuwniczy, skórzany oraz drobne rzemiosło. Baleary posiadają dobrze rozwiniętą komunikację lotniczą i morską zarówno pomiędzy wyspami, jak i z lądową częścią Hiszpanii.

Historia

W Balearach od zawsze ścierały się wpływy państw i narodów próbujących podbijać południowo-zachodnią Europę - Fenicjan, Kartagińczyków, Rzymian, Arabów, a nawet Turków i Wizygotów. Skutkiem chrześcijańskiej rekonkwisty, w połowie XIII wieku i za panowania Jakuba I Zdobywcy wyspy otrzymały dużą autonomię w obrębie korony aragońskiej. Niedługo wprawdzie, ale istniało jednak przez jakiś czas Królestwo Majorki.

SANTA-EURALIA

W wieku XVIII sąsiednia wyspa, Minorka, była pod panowaniem brytyjskim. Na historii regionu wyraźne piętno odcisnęła hiszpańska wojna domowa, kiedy to wiele wysp zostało opanowanych przez nacjonalistów. Od 1983 roku wyspy posiadają status wspólnoty autonomicznej.

Kuchnia, czyli naprawdę ciekawie

Jeśli chodzi o sferę gastronomiczną, tutaj również znajdziemy elementy typowe dla basenu Morza Śródziemnego. Z uwagi na wysokie temperatury i obecność wielu turystów, posiłki jada się wcześniej, niż w innych regionach kraju czy Europy - obiad nie później jak około godz. 13.00, kolację po godz. 20.00. Zaczyna się od przystawki – typowo hiszpańskiego tapas. Po posiłku obowiązkowy jest deser, a w jego trakcie woda lub wino.

Dieta Balearów bazuje głównie na wieprzowinie, warzywach, rybach oraz owocach morza. Najbardziej znane tradycyjne potrawy kuchni Ibizy to „tonyina a l`eivissenca – tuńczyk według przepisu z Ibizy. Zwykle jest duszony w sosie, przyrządzanym z marchewki, pomidorów, cebuli, zielonych papryczek, a nawet nasion pinii i białego wina. Przyprawy stanowią – papryka i majeranek.
Ciekawym daniem jest „borrida de rajada” – danie z płaszczki, do którego dodaje się ziemniaki, jajka, czosnek, pietruszkę, smażony chleb, szafran, prażone migdały i oliwę z oliwek.

Znani też tu bywali i mieszkali

Z miastem Santa Eularia del Rio wiąże się wiele nazwisk sławnych ludzi. Kto wśród nich? To między innymi Rigobert Soler - malarz impresjonista, mieszkał w mieście od 1924 do 1956 roku. Przez sześć lat żył tu Elliot Paul (10 lutego 1891 - 7 kwietnia 1958), amerykański dziennikarz i pisarz. Co ciekawe, swój dom w miasteczku posiadał też Wilhelm von Keitel - feldmarszałek hitlerowskich Niemiec. Z miasteczkiem związani są również m.in. angielscy aktorzy Laurence Olivier i Nigel Davenport .

Zapraszamy na pozostałe serwisy IBERMAXX

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

ico zamknij