HOME PRZEWODNIK PO HISZPANII WSZYSTKIE NOCLEGI JAK REZERWOWAć FAQ O NAS KONTAKT

Wyszukaj na stronie

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

	0034 966 444 615
	wynajem@ibermaxx.pl
12080525 ibermaxx

Oferty sprzedaży:

499.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf

149.500 €

COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca

370.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde

Reklama

Sahara Zachodnia

Jest czy nie jest państwem?

Sahara Zachodnia, a właściwie Saharyjska Arabska Republika Demokratyczna (SARD), jest niewielkim państwem leżącym w północno – zachodniej Afryce. Sytuacja Sahary Zachodniej nie jest jasna – państwo to nie zostało uznane przez znaczącą większość krajów naszego globu, a Maroko uznaje je za swoją Prowincję Południową.

Zgodnie z poprawną terminologią, Sahara Zachodnia jest terytorium o nieustalonym statusie. Zgodnie z prawem międzynarodowym oznacza to, że Sahara Zachodnia domaga się uznania niepodległości, a jej aspiracje są „brane na poważnie” przez społeczność międzynarodową.

Obecnie na świecie istnieją tylko dwa takie terytoria. To właśnie Sahara Zachodnia i Palestyna, czynią takie starania. „Państwa” te mimo swojego nieuregulowanego statusu są przez część państw międzynarodowej społeczności uznawane za kraje niepodległe. Saharę Zachodnią za oddzielne, suwerenne państwo uznało do tej pory zaledwie 50 krajów.

MAPA-SAHARA-ZACHODNIA

Podstawowe informacje

Znając już zawiłości prawnego statusu Sahary Zachodniej możemy przejść do jego określenia geograficznego, nie wzbudzając przy tym zarzutów, że być może „państwo to nie sąsiaduje, a jest jedynie częścią”. Tak więc Sahara Zachodnia graniczy z Marokiem od swojej północnej strony, Algierią od wschodu i Mauretanią na południu. Sahara Zachodnia posiada także szeroki dostęp do Oceanu Atlantyckiego.

Kraj ten leży w części Afryki zachodniej nazywanej „Maghreb”, co z języka arabskiego oznacza dosłownie zachód. Określenia tego zaczęli używać Arabowie w okresie świata arabskiego w czasach średniowiecza. Określenie to na dobre przyjęło się wśród Europejczyków i Amerykanów, którzy mianem „Maghreb” określają Maroko, Algierię, Tunezję, Libię, Mauretanię i Saharę Zachodnią.

Zgodnie z danymi geograficznymi, całkowita powierzchnia kraju zajmuje 266 000 kilometrów kwadratowych. Natomiast zgodnie ze spisem powszechnym z 2010 roku ocenia się, że Saharę Zachodnią zamieszkuje ponad 400 tysięcy osób. Przy takich danych gęstość zaludnienia wynosi na tym terytorium 1,52 osoby na km kwadratowy.
Jednostką monetarną stosowaną na terenie Sahary Zachodniej jest dirham marokański, który znajduje się w obrocie od 1960 roku. 1 dirham równa się 100 centymom. W obiegu znajdują się: monety o nominałach 1, 5, 10, 20 i 50 centymów oraz 1, 2, 5 i 10 dirhamów oraz banknoty o nominałach 10, 20, 50, 100 i 200 dirhamów.

Symbole kraju

Tak jak cały statut międzynarodowy Sahary Zachodniej, tak też i jej narodowe symbole są kwestią sporną. Front Polisario - wojskowa i polityczna organizacja w Saharze Zachodniej – uznaje flagę w barwach panarabskich. Jest to flaga składająca się z trzech poziomych pasów – czarnego, białego i zielonego oraz czerwonego trójkąta równobocznego w części czołowej. Umieszczony tam został półksiężyc, który jest charakterystycznym symbolem arabskim oraz gwiazda.

Na terytorium kontrolowanym przez Maroko (ok. 80% powierzchni Sahary Zachodniej) używana jest – co oczywiste w takim przypadku - flaga Maroka.

Godło Sahary Zachodniej zostało wprowadzone i jest uznawane przez Front Polisario. Widnieje na nim połączenie flag i broni palnej, które się krzyżują w znak X. Nad nimi widnieją arabskie półksiężyc i gwiazda, natomiast u dołu godła wije się wstęga z mottem w języku arabskim „Wolność, demokracja, jedność”.

Stolica Al-Ujun

Za stolicę Sahary Zachodniej uznaje się miejscowość Al-Ujun, która pozostaje pod kontrolą Maroka. Jest to równocześnie największe miasto Sahary Zachodniej. Al-Ujun było także funkcjonującej w przeszłości kolonii hiszpańskiej. Zgodnie z danymi z 2009 roku, miasto liczy ok. 200 tysięcy mieszkańców.

Podaje się, że Al-Ujun zostało założone przez hiszpańskiego kolonizatora Antonio de Oro w 1938 roku. Od 1976 roku miasto zostało zajęte i administrowane przez Marokańczyków. Miasto podzielone jest na dwie części przez rzekę Saguia el Hamra. Po południowej stronie znajduje się stare miasto, zbudowane jeszcze przez hiszpańskich kolonizatorów.

GRANICA-SAHARA-ZACHODNIA

Geografia

Prawie całe terytorium Sahary Zachodniej zajmuje pustynia kamienista, tzw. hamada. Jest to kamienista odmiana pustyni, która głownie występuje właśnie na Saharze. Spotkamy tam okruchy i odłamki skalne, a także czarna skorupę żelazistą. Skały pękają i kruszą się z powodu znacznej różnicy temperatur, jakie występują tam w ciągu doby. Noce sa tam wyjątkowo zimne, podczas gdy dnie niemiłosiernie gorące. Jest to klimat wyjątkowo nieprzyjazny dla człowieka.

Jedynie na południu Sahary Zachodniej możemy spotkać piaszczyste wydmy. Cała powierzchnia terytorium tego państwa jest raczej płaska, klify spotkamy jedynie na wybrzeżu.
Nasz czytelnik może się zastanawiać – skąd taka walka o kawałek suchego, zajętego przez pustynię terytorium? Dlaczego Maroko tak mocno trzyma pod butem ten kawałek ziemi i nie pozwala na utworzenie niepodległego suwerennego państwa? Odpowiedzi na to pytanie jest kilka, jedna z nich dotyczy położenia geograficznego.

A mianowicie: Sahara Zachodnia posiada niezwykle ważne znaczenie geopolityczne: od południa rejon ten oskrzydla wyjście przez Cieśninę Gibraltarską na Morze Śródziemne, co pozwala kontrolować szlak wodny wiodący przez ten akwen, dalej do samego Kanału Sueskiego, który otwiera krótszą drogę morską do Azji. Taki szlak ma nie tylko znaczenie dla transportu morskiego towarów, z którymi wiążą się opłaty tranzytowe, ale także ma to znaczenie polityczne dla statków wojskowych.

Poza bogactwem fosforytów, które były eksploatowane przez Hiszpanów od 1973 roku, znajdują się tam złoża tytanu, złota (które nie do końca jeszcze oszacowane) i rudy uranowej. Jak nieśmiało podają eksperci, na szelfie y Zachodniej Sahary prawdopodobnie znajdują się bogate złoża ropy naftowej i gazu.

Gospodarka

Ze względu na obecność pustyni, większa część terytorium Sahary Zachodniej pozostaje niewykorzystana gospodarczo. Podstawami gospodarki jest rybołówstwo (dzięki dużej dostępności do Oceanu Atlantyckiego), uprawa daktyli (ma miejsce w oazach) oraz wydobycie cennego surowca – fosforanów (złoża w Saharze Zachodniej uznawane są za najbogatsze na świecie).

Zachodnie wybrzeże kraju zaczęło słynąć także jako teren z dużym potencjałem pod względem energii wiatrowej.
W ostatnich latach na terenie Sahary Zachodniej rozwija się także turystyka. Choć jest to terytorium, którego status nie jest jasno określony i trwa konflikt o to, czy jest lub czy nie jest to samodzielne państwo – turyści nie powinni obawiać się o swoje bezpieczeństwo. Zarówno jedna jak i druga strona konfliktu zdają sobie sprawę, że turystyka może być ważną i znaczącą dziedziną gospodarki.

Historia Sahary Zachodniej

Ziemie współczesnej Sahary Zachodniej aż od 1885 roku były zależne od hiszpańskich władców. Początkowo mówiło się o hiszpańskim protektoracie, od 1958 formalnie terytorium to funkcjonowało pod nazwą Sahara Hiszpańska.

Pod władzą hiszpańską tereny te pozostały do 1976 roku. Do utworzenia Sahary Zachodniej doszło w 1958 roku w zamian za uznanie przez Hiszpanię francuskiego protektoratu nad Marokiem. Po zawirowaniach, które rozpoczęły się tzw. zielonym marszem, do 1976 roku obszar Sahary Zachodniej znajdował się pod wspólną administracją hiszpańsko - marokańsko - mauretańską.

UWAGA-MINY

Słynny zielony marsz był podchodem ludności cywilnej (historycy podają liczbę 350 tys. osób), który miał przekroczyć granicę z Saharą Zachodnią i zająć placówki hiszpańskie. Co ciekawe Hiszpanie twierdzili wtedy, że nie pozwolą na jego przeprowadzenie, a miejscowa ludność nie będzie w stanie go przeprowadzić. Jak bardzo się mylili. W ten sposób drogą tak zwanego biernego oporu (ruch ten znany jest szczególnie za sprawą Mahatmy Gandhiego z Indii), Marokańczycy chcieli opanować to terytorium.

Co istotne dla całej sprawy, co pozwala lepiej zrozumieć dlaczego na arenie międzynarodowej tak mało zwraca się uwagę na problemy zniewolonych Saharyjczyków, zielony marsz poparły wpływowe Stany Zjednoczone, jak również Francja. Przy tak potężnych i wpływowych graczy na arenie międzynarodowej, można domyślać się że Sahara Zachodnia nieprędko stanie się niezależnym państwem.

Powstały w 1973 roku Front Polisario - wojskowa i polityczna organizacja niepodległościowa - proklamował powstanie nowego państwa: Saharyjskiej Arabskiej Republiki Demokratycznej (SARD). Większa część Sahary Zachodniej jest kontrolowana przez Maroko, które nie chce uznać niepodległości Sahary Zachodniej, ze względu na występujące na jej terenie bogate złoża fosforytów.

LUDZIE-SAHARA-ZACHODNIA

Pod marokańskim butem

Życie pod zwierzchnictwem innego narodu jest wyjątkowo trudne dla społeczności, które uznaje się za osobną nację. Jako Polacy, których państwo przez 123 lata zniknęło z map świata świetnie zdajemy sobie z tego sprawę.
Okupacja stosowana przez Maroko jest wyjątkowo dotkliwa. Wielu mieszkańców tamtego regionu jest dyskryminowanych i łamane są ich prawa, o czym społeczność międzynarodowa milczy jak zaklęta. Jak pisze prof. Adam Kosidło z Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, autor książki "Sahara Zachodnia. Fiasko dekolonizacji czy sukces podboju?" wielu Saharyjczyków znika tam bez śladu, by po jakimś czasie ruchome piaski Sahary odsłoniły zakopane w piasku ciała.

Fosforyty – skarb Sahary Zachodniej

Fosforytami nazywamy odmianę skał osadowych, o chemicznym lub organicznym pochodzeniu. Fosforyty powstają w wyniku wytrącania fosforanu wapnia z wody morskiej, dzieje się także w czasie procesów diagenetycznych oraz poprzez nagromadzenie się szczątków różnych zwierząt, głównie ich kości i ich odchodów w klimacie suchym. Jak widać – Sahara Zachodnia jest idealnym miejscem do powstawania fosforytów.
Fosforyty są głównym surowcem, z którego wytwarza się sztuczne nawozy fosforytowe i nawozy mineralne, które są powszechnie stosowane w rolnictwie na całym świecie.

WRAK-PLAŻA-AFRYKA

Saharyjska Arabska Republika Demokratyczna – ustrój

Wiele piszemy o tym, że Sahara Zachodnia jest krajem, o którym można równocześnie powiedzieć, że go nie ma. Początkowo Saharyjska Arabska Republika Demokratyczna została uznana przez 84 państwa świata, jednak następnie 34 kraje wycofały lub "zawiesiły" swoje uznanie.

Zgodnie z założeniami Saharyjskiej Arabskiej Republiki Demokratycznej, najwyższym urzędem jaki można pełnić w tym kraju jest urząd prezydenta. Administracja krajem należy natomiast do rządu. Władze państwowe obecnie urzędują na uchodźstwie w Tinduf w Algierii. W 1999 roku została ogłoszona Konstytucja Saharyjskiej Arabskiej Republiki Demokratycznej, która stanowi o ustroju państwa.