Hotel Parador de Segovia zakwaterowanie
Kastylia i Leon / Segovia
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Muzeum Pabla Picassa w Barcelonie
Muzeum Pabla Picassa w Barcelonie
Pablo Picasso uznawany jest za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. Choć nie każdy docenia jego artystyczny styl i kunszt, jedno jest pewne – chyba każdy zna nazwisko tego malarza, twórcy kubizmu. To właśnie jemu poświęcone jest zajmujące aż pięć pałaców muzeum. Należy mówić, że muzeum poświęcone jest artyście, ponieważ w murach nie tylko poznamy jego dzieła, ale także życie i inspiracje. Wręcz możemy poznać tego nietuzinkowego Hiszpana.
Słów kilka o bohaterze muzeum
Zanim przekroczymy muzealne progi, warto choć trochę poznać sylwetkę sławnego malarza. W muzeum nie zobaczymy jego najpopularniejszych dzieł, które rozsiane są po muzeach, galeriach i prywatnych kolekcjach na całym świecie. Muzeum w Barcelońskiej dzielnicy La Ribera to głównie zbiór prac wczesnego okresu twórczości Pabla Picassa. By je zrozumieć, należy choć chwilę czasu poświęcić na poznanie malarza.
Pablo Picasso, a właściwie Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso przyszedł na świat 25 października 1881 roku w Maladze, jako pierwszy syn wybitnego rysownika José Ruiza y Blasco i Marí Picasso y López. To właśnie ojciec małego Pabla, nauczyciel rysunku w z kole Sztuk Pięknych i Rzemiosła odkrył, że syn odziedziczył po nim smykałkę do działalności artystycznej. Mały Pablo wychowywał się w środowisku artystycznym, a swój pierwszy obraz wykonał mając osiem lat.
Mając zaledwie 10 lat Pablo wraz z rodziną przeprowadził się do Corunny. W 1895 roku jego ojciec awansował obejmując stanowisko profesora Szkoły Sztuk Pięknych w Barcelonie. W tym samym czasie syn José Ruizy zapisuje się do artystycznej szkoły „La Lonja”, zachwycając komisję egzaminacyjna swoim talentem. Pracę egzaminacyjną miał wykonać w miesiąc, jednak młodemu Picasso zajęło to tylko jeden dzień.
W latach 1901 do 1922 Picasso kształcił się w Paryżu. Spotkanie z tamtejszymi artystami i ich sztuką odcisnęły na nim znaczne piętno. Cykle pracy i rodzaj twórczości Picassa określa się kolorami. Lata 1901 do 1904 to tzw. okres błękitny. Kiedy w 1904 przeprowadził się do Bateau-Lavoir przy ulicy Ravignan, rozpoczął się okres różowy. Eksperymenty z geometryzacją i uproszczeniem formy rozpoczęły się w 1907 roku; to dało początek kubizmowi. Od tego czasu zaczął regularnie podróżować, głównie między Hiszpanią a Francją.
Pablo Picasso nie był obojętny na burzliwą politykę początku XX w. Picasso opowiedział się po stronie republikanów, kiedy w kraju wybuchła wojna domowa. W czasie kiedy na świecie szalała najtragiczniejsza wojna w dziejach ludzkości – II wojna światowa – Picasso spędził w okupowanym Paryżu. Wstąpił wtedy do Francuskiej Partii Komunistycznej. Po wojnie Picasso działał w środowiskach lewicowych i pokojowych.
Picassowi Francja przypadła do gustu. Podczas finansowych trudności w przeprowadzce pomógł mu przyjaciel – inicjator założenia muzeum Picassa - Carlos Casagemas. W 1946 zamieszkał na Riwierze Francuskiej, a w 1948 przeniósł się do malowniczego Vallauris. Politycznie zaangażowany artysta odwiedził także Polskę. Właśnie wtedy podarował Muzeum Narodowemu w Warszawie kilka egzemplarzy ze swoich kolekcji ceramiki, druków oraz rysunków.
Picasso nie był stały w uczuciach. Więcej z najdziesz w rozdziale życie i nieznane fakty z życia Pablo Picasso
W 1918 roku wziął ślub z tancerką Olgą Koklową. Z tego małżeństwa na świat przyszedł jego pierwszy syn, Paul. Następnie Pablo Picasso związał się z Francoise Gilot, z którą artysta miał kolejnego syna Claude’a i pierwszą córkę Palomę, zaś z Marią Teresą Walter miał córkę Maye.
Pablo Picasso zmarł 8 kwietnia 1973 roku w Notre-Dame-de-Vie w Mougins (Francja), w sędziwym wieku 92 lat.
Historia powstania muzeum Picassa w Barcelonie
Muzeum artysty powstało jeszcze za jego życia i sam bohater tego miejsca miał co nieco do powiedzenia na jego temat. Pomysłodawcą i inicjatorem zgromadzenia w jednym miejscu dorobku Picassa był jego bliski przyjaciel Jaume Sabartés. Według pierwszych założeń miało ono zostać zlokalizowane w Maladze, miejscu gdzie Pablo Picasso przyszedł na świat. Jednak ostatecznie, po sugestiach samego Picassa, na miejsce placówki wybrano Barcelonę.
Jednak to właśnie Barcelona była pierwsza, swoje drzwi dla zwiedzających otworzyła już w 1963 roku. Pierwsza wystawa zawierała już blisko 600 prac, aktualnie jest to ponad 4 tysiące dział. Jednak zanim to nastąpiło, musiał narodzić się sam pomysł jego uruchomienia. Idea narodziła się w 1960 roku, wtedy także Jaume Sabartés zwrócił się z tym pomysłem do Urzędu Miasta w Barcelonie z nadzieją, że wzbudzi to zainteresowanie lokalnych włodarzy, bo przecież muzeum światowej sławy artysty to dla miasta zarówno wyróżnienie, ale także zyski płynące z obecności turystów.
Jednakże ze względu na panujący w tamtych latach frankistowski reżim, muzeum nie mogło nosić imienia Picassa, dlatego początkowo nazywało się „Colección Sabartés” (Kolekcja Sabartesa). Kolekcję uzupełniły przekazane przez miasto obrazy, takie jak np. „Arlekin - "Arlequín" z kolekcji "Plandiura".
Na uruchomienie muzeum Jaume Sabartés przeznaczył swoje prywatne zbiory. Kiedy muzeum otwarto w 1963 roku, początkowo zajęło tylko jeden z pałacy - gotyckiego pałacu Palacio Aguilar przy ulicy Carrer Montcada 15.
Po śmierci pomysłodawcy, a zarazem bliskiego przyjaciela Picassa, która miała miejsce kilka lat później w 1968 roku, muzeum wzbogaciło się o kolejne zbiory.
Był to swoisty hołd i wyraz uznania Picassa, który przekazał do muzealnej kolekcji 58 płócien tworzących słynną serię zatytułowaną "Las Meninas" ("Panny dworskie" 1957). Jest to jego indywidualna, własna interpretacja najsłynniejszego dzieła barokowego malarza hiszpańskiego, Diego Velázqueza o tym samym tytule.
Kolejne lata to ekspansja muzeum, które zaczęło zajmować kolejne, pobliskie pałacyki. W 1970 roku Palacio del Baró de Castellet mieszczące się pod adresem Montcada, 17, mieściło już niemal 1000 różnorodnych eksponatów. Pałac Palacio Meca przy Montcada, 19 został zajęty pod muzeum w 1985 roku, a pałace Casa Maurii i Palacio Finestres przy Montcada 21 y 23) w roku 1999.
Jedno z pięciu
Muzeum Pabla Picassa jest jednym z nielicznych, które poświęcone są tylko jednemu artyście. Wielcy malarze, rzeźbiarze i inni artyści – zazwyczaj ich dzieła możemy oglądać w różnych muzeach, po których porozrzucane są ich prace. Muzeum poświęcone tylko jednemu z nich – jest to pewnego rodzaju ewenement, ale także podkreślenie znaczenia artysty.
A w przypadku Picassa jest co pokazać. Większość wie, że Picasso był malarzem, zna jego obrazy z postaciami o całkowicie zburzonych proporcjach, wręcz nierealnych. A był on także ceramikiem, rysownikiem, czy grafikiem – w trakcie swojej artystycznej kariery nie ograniczał się on jedynie do płótna i farb.
Tylko najwybitniejsi artyści, nazwiska których uczniowie poznają na lekcjach kultury, doczekali zaszczytu własnych muzeów. Wśród tej elitarnej grupy znalazł się także hiszpański twórca kubizmu.
Poza Muzeum Picassa w Barcelonie są jeszcze tylko cztery muzea poświęcone jego osobie, ale żadne z nich nie ma tak bogatej kolekcji jak to w Barcelonie. Jedno z nich znajduje w jego rodzinnej Maladze (Museo Picasso). Sprawdź w rozdziale Muzeum i Dom Pablo Picasso w Malaga. Kolejne jest w Paryżu, z którym przez wiele lat Picasso był związany (Musée National Picasso), w Antibes, miejscowości we francuskiej Prowansji (Musée Picasso) oraz w niemieckim Monachium (Graphikmuseum Pablo Picasso).
O muzeum
Muzealne ekspozycje zajmują aż pięć nieruchomości i to nie byle jakich. Dzieła Picassa umieszczono w pięciu, przylegających do siebie średniowiecznych pałacach. Stoją one przy oddających ducha tamtych czasów Carrer de Montcada, dzielnicy El Born/ El Ribera.
Pałace same w sobie są godne uwagi – ich historia sięga już XIII i XIV wieku. Nieruchomości te sukcesywnie, przez lata były przebudowywane, dlatego nie dostrzeżemy tam jednego, dominującego stylu. Ich ostatnia przebudowa miała miejsce w XVIII wieku, później poza drobnymi remontami nie odnotowano znaczącej ingerencji w ich architekturę.
W Muzeum pod żadnym pretekstem nie można używać aparatów fotograficznych.
Fotografować można jedynie budynki z zewnątrz, ale tylko i wyłącznie z dziedzińców na najniższym poziomie. Zakaz ten jest surowo przestrzegany przez pracowników muzeum, więc by uniknąć nieprzyjemności lepiej się do niego dostosować. Plecaki, torby, parasole, jedzenie i picie oraz inne nasze przedmioty, przed rozpoczęciem zwiedzania należy pozostawić w szatni.
Godziny otwarcia
W poniedziałki, poza świętami Muzeum Picassa jest nieczynne. Od wtorku do niedzieli jest czynne w godzinach od 9:00 do 19:00, łącznie ze świętami. W czwartki jest czynne do 21:30, w tym tego dnia zawsze od 19:00 do 21:30 wstęp do muzeum jest bezpłatny.
By zwiedzić muzealne eksponaty powinniśmy sobie zarezerwować 1,5 godziny czasu. Wstęp jest możliwy najpóźniej 30 minut przed zamknięciem muzeum
Bilety wstępu
Mamy do wyboru kilka biletów. Bilet zarówno na kolekcję oraz wystawę tymczasową kosztuje 14 euro. Bilet na sama kolekcję kosztuje 11 euro, a wstęp na sama wystawę czasową 4,5 euro.
W muzeum obowiązują zniżki. Dotyczą one ludzi pomiędzy 18 a 25 rokiem życia, zwiedzających powyżej 65 roku życia, bezrobotnych posiadających różową kartę oraz posiadaczy bibliotecznej karty Barcelony. W tym przypadku ceny wyglądają następująco: bilet zarówno na kolekcję oraz wystawę tymczasową kosztuje 7,5 euro. Bilet na sama kolekcję kosztuje 7 euro, a wstęp na sama wystawę czasową 3 euro.
Wyznaczono także grupy osób, które są zwolnione z opłat. Dotyczy to osób poniżej 18 roku życia, studentów z aktualnymi legitymacjami studenckimi, posiadacze zwalniającej z opłat Różowej Karty oraz profesjonalni przewodniczy wycieczek i posiadający legitymacje, akredytowani dziennikarze.
Dyrekcja muzeum ustanowiła także godziny, kiedy każdy może wejść za darmo. W każdą niedzielę wstęp jest bezpłatny od godziny 15:00 (muzeum w niedzielę jest czynne do 19:00, więc mamy aż cztery godziny na darmowe zwiedzanie). Natomiast w każdą pierwszą niedzielę miesiąca, muzeum jest przez cały dzień bezpłatne.
Jak dojechać do muzeum
Dokładny adres placówki to: Montcada 15-23 08003 Barcelona. W przypadku metra możemy skorzystać z trzech linii: Line 1 - Arc de Triomf Station, Line 3 - Liceu Station, Line 4 - Jaume I Station. Autobusy: Linesparada bus17parada bus40parada bus45 parada bus19 - Via Laietana Bus Stop, Linesparada bus39parada bus51 - Passeig Picasso Bus Stop, Linesparada bus14parada bus59 - Pla de Palau Bus Stop oraz Lines Linesparada bus120 - Princesa Bus Stop.
Ze względu na to, że muzeum nie posiada swojego własnego parking dla samochodów, warto skorzystać z komunikacji miejskiej – jest to najwygodniejsza i najtańsza forma. Jednak jeśli zdecydujemy się na wycieczkę samochodem, to najbliższy parking znajduje się: Carrer Princesa, Passeig del Born / Plaça Comercial, Plaça de la Catedral, Avinguda Cambó and Via Laietana.
Podział ekspozycji
Wystawa stała zorganizowana jest w bloki tematyczne: 1) Málaga 1890 - La Coruña 1891-1895 2) Barcelona 1895-1897 - lata szlifowania warsztatu 3) Madrid 1897-1898 i Horta de Sant Joan VI.1898 - I.1899 4) Barcelona 1899-1900 - awangarda 5) Paryż 1900 - 1901 - postimpresjonizm, paryska awangarda 6) Okres niebieski 1901 - 1904 - okres "smutnych" prac 7) Okres różowy 1905 - 1906 - barwy ciepłe, tematyka cyrkowa 8) Barcelona 1917 - powrót do klasyki, naturalizm 9) Las Meninas - wariacje na temat Las Meninas Velázqueza 10) Picasso – ceramik 11) Ostatni okres twórczości (całkowita wolność tworzenia).
