HOME PRZEWODNIK PO HISZPANII WSZYSTKIE NOCLEGI JAK REZERWOWAć FAQ O NAS KONTAKT

Wyszukaj na stronie

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

	0034 966 444 615
	wynajem@ibermaxx.pl
12080525 ibermaxx

Oferty sprzedaży:

499.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf

149.500 €

COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca

370.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde

Reklama

Miguel Servet

Miguel Servet – człowiek renesansu

Wyrażenie „Człowiek renesansu”, pasuje do wielu wybitnych postaci świata nauki, kultury czy przedstawicieli innych dziedzin, również tych, którzy urodzili się w późniejszych epokach. Także współcześnie określenie to używane jest w odniesieniu do ludzi wszechstronnie wykształconych, zorientowanych w wielu dziedzinach, które – jak doskonale wiadomo – w wielu aspektach zazębiają się.

Tak jak nie da się być ekspertem od wszystkiego, tak też nie jest możliwe wyspecjalizowanie się w jednej tylko dziedzinie, bez uwzględnienia jej charakterystycznych cech, które zazębiają się z innymi naukami, bez względu na to czy mowa tutaj o filozofii, medycynie, naukach przyrodniczych czy matematyce. Istnieje bowiem cała masa kontekstów, odniesień i zagadnień, które wymagają wkroczenia w pozostałe dziedziny i poznania ich podstaw.

Średniowieczny humanizm – zorientowanie na człowieka, będącego w centrum, zaowocował rozwojem niezależnej myśli filozoficznej, a w czasach średniowiecza – również teologicznej. Na styku tych niezwykle ważnych i rozległych dziedzin nauki swoje rozważania prowadził Miguel Servet – jeden z najwybitniejszych hiszpańskich naukowców postać bez dwóch zdań wybitna, jak i równie kontrowersyjna.

CALLE-MIGUEL-SERVET

Przede wszystkim człowiek

Bycie w opozycji do powszechnie narzucanych poglądów i sposobu myślenia, może zaowocować zepchnięciem na margines – zarówno społeczny jak i zawodowy. W dzisiejszych czasach, w epoce nowych technologii, uniwersytetów i wszechobecnej w naszym życiu komunikacji, posiadanie poglądów innych niż większość nie stygmatyzuje jednak tak bardzo jak w czasach kiedy Miguel Servet pisał swojej rozprawy na temat Boga, religii i świata. Ten słynny myśliciel, filozof, teolog, astronom i lekarz, to klasyczny przykład człowieka renesansu. I trudno żeby było inaczej, skoro właśnie w tej epoce się urodził, żył i pracował.

Dzieciństwo i młodość

Servet na świat przyszedł w roku 1511. Urodził się w Villanueva de Sigena, niewielkim miasteczku w hiszpańskiej prowincji Huesca, położonej w Aragonii. Sama miejscowość, w której słynny myśliciel przyszedł na świat liczy zaledwie 500 mieszkańców, jednak sława jaką zawdzięcza ona swojemu najsłynniejszemu mieszkańcowi wykracza daleko poza ramy, przewyższając inne, większe i bardziej liczne hiszpańskie ośrodki. Największą atrakcją miasta jest oczywiście dom słynnego naukowca, który na początku XXI został odrestaurowany, przywrócono mu jego dawny wygląd i otwarto go dla zwiedzających.

Dom słynnego naukowca każdego roku przyciąga tłumy zwiedzających, którzy pragną poznać miejsce, w którym na świat przyszedł ten wszechstronnie wykształcony człowiek. W mieście powstał również instytut imienia Miguela Serveta, który zajmuje się rozwojem badań naukowych i wspieraniem młodych naukowców, a także pielęgnowaniem pamięci o słynnym naukowcu. Innym popularnym miejscem w tym niewielkim mieście, jest klasztor Santa Maria, wybudowany w XII wieku w stylu romańskim.

Usytuowany na wzgórzu klasztor to jeden z najstarszych budynków sakralnych w całym regionie prowincji Huesca. Przechadzając się po uliczkach niewielkiego Villanueva de Sigena, na każdym kroku da się odczuć, że znajdujemy się w rodzinnym mieście Miguela Serveta. Niemal wszędzie natkniemy się na symbole, które upamiętniają naukowca i jego niekwestionowany dorobek. Warto więc przyjrzeć mu się nieco bliżej, aby poznać fenomen człowieka, który w wielu kręgach do dnia dzisiejszego uchodzi za wielki autorytet w dziedzinie myśli filozoficznej i religijnej.

Geniusz w wielu językach

W dzisiejszych czasach dziecko, które charakteryzuje się ponadprzeciętnymi zdolnościami w stosunku do swojego wieku lub grupy rówieśniczej, od małego ma szansę na zrobienie wielkiej kariery. Popularność programów telewizyjnych dla małych geniuszy i wybitnie utalentowanych dzieci osiąga w Polsce apogeum. W czasach Miguela Serveta takich możliwości rzecz jasna nie było, jednak w ciemno można obstawiać, że młody mieszkaniec Villanueva de Sigena wygrałby w cuglach każdy tego typu show.

Już w wieku 14 lat biegle posługiwał się kilkoma językami obcymi. Znał łacinę, mówił po grecku, porozumiewał się również po hebrajsku. Jednak lingwistyczne zdolności w żadnym wypadku nie wyczerpywały potencjału młodego naukowca. Kiedy dodamy do tego jego rozliczne zainteresowania, zgłębianie wiedzy z zakresu matematyki, teologii i astronomii, otrzymamy obraz człowieka renesansu w pełnym tego słowa znaczeniu. W dodatku człowieka młodego, który całe życie ma jeszcze przed sobą.

MIGUEL-SERVET-NA-ZNACZKU-HISZPANSKIM

Przełom w życiu nastoletniego Serveta następuje w momencie, kiedy zostaje on asystentem Juana de Quintany – księdza, któremu spowiadał się król Hiszpanii Karol V. Towarzysząc Quintanie w jego licznych podróżach, młody Miguel na własne oczy widzi konflikty wybuchające pomiędzy wyznawcami różnych religii. Jest on świadkiem siłowego nawracania na katolicyzm muzułmanów i Żydów i wypędzania tych, którzy nie chcieli przyjąć narzucanego im siłą wyznania. Wszystko to zostawia mocny ślad w jego psychice. Servert zaczyna dogłębnie czytać i analizować Pismo Święte. Zbiega się to z rozpoczęciem studiów prawniczych na Uniwersytecie w Tuluzie (Francja). Czytanie Biblii przez władze było zabronione, jednak młodemu naukowcowi udaje się ją zdobyć. Jego językowe zdolności, dzięki którym opanował grekę i hebrajski, pozwalają mu czytać Pismo Święte w oryginale.

Analiza Biblii przyniosła Servetowi spore rozczarowanie. Jak sam twierdził, jej wersety stawały się powodem demoralizacji i upadku hiszpańskiego duchowieństwa, co z kolei przekładało się na stopniowy spadek zaufania do religii katolickiej. Przemiana wewnętrzna Serveta dokonywała się powoli, a wpływ na nią miały kolejne wydarzenia, które według niego były świadectwem pychy i zepsucia kleru, począwszy od najniższych rangą księży, kończąc na najbardziej nobliwych hierarchach, z papieżem włącznie.

Servetowi nie podobało się, że dwór królewski oddaje honory papieżowi, tym samym stawiając wyznanie i religię wyżej niż prawo i władzę świecką. Wydarzenia te, połączone z dogłębnym czytaniem Pisma Świętego zaowocowały odejściem od wielu dogmatów uznawanych przez Kościół, przede wszystkim zaś odrzuceniem Trójcy Świętej, o której – jak sam twierdził w wydanej przez siebie w wieku 20 lat książce „O błędach Trójcy” - w Biblii nie ma ani słowa, zaś jej kult uważa za wprowadzony w sposób sztuczny. W swoich rozważaniach wielokrotnie mówił on, że najważniejsze jest poznanie Boga, a drogą ku temu jest Jezus. Nauka Serveta znajdowała wielu zwolenników, szczególnie wśród wielu różnego rodzaju reformatorów religijnych. Środowiska antytrynitarskie szybko znalazły w nim wielkiego zwolennika i ambasadora.

Miguel Servet uchodzi za twórcę unitarianizmu – jednego z głównych nurtów reformacji religijnej zakładającego jedność – odrzucającej istnienie Boga w trzech osobach. Poglądy Serveta, który uznawał również kult ikon i obrazów za sprzeczny z nauką Chrystusa, szybko zaowocowały tym, że zainteresowała się nim inkwizycja. Powszechnie uważa się, że Servet „zawdzięcza” to Janowi Klawinowi, który miał wydać go inkwizytorom z uwagi na różnice poglądów, których nie był w stanie znieść. Kalwin i Servet byli bowiem zaciekłymi wrogami. Servet trafił do więzienia, z którego jednak udało mu się uciec, unikając tym samym spalenia na stosie. Zamiast niego, spalono jego symboliczną kukłę.

Działalność medyczna

W odniesieniu do tak wszechstronnej postaci jak Miguel Servet nie sposób mówić wyłącznie o jego działalności teologicznej. Prześladowania przez inkwizycję zmusiły go do schronienia się w Paryżu, gdzie ukończył studia medyczne. Jego zainteresowania anatomią, zaowocowały przeprowadzaniem sekcji zwłok, które pozwoliły poznać i w sposób szczegółowy opisać układ krążenia płucnego. Kolejnym obszarem badawczym, w którym poruszał się Servet była farmakologia, której podstawy zrodziły się właśnie z zainteresowania Serveta syropami i ich pochodnymi. Wielu znawców medycyny uważa, że tamtejsze dokonania hiszpańskiego naukowca, mimo że są często niedoceniane, miały przełomowe znaczenie dla współczesnego diagnozowania i leczenia wielu dolegliwości.

Badania georaficzne

W równym stopniu, co działalność medyczna, interesowała go również geografia. Jego badania, w szczególności z zakresu etnografii i geografii porównawczej, przyczyniły się do lepszego poznania rozległych terenów Azji i innych kontynentów. Co więcej, Servet opisywał na nowo najważniejsze dzieła geograficzne, chociażby Ptolemeusza, dzięki czemu reguły opracowane we wcześniejszych epokach, mogły zostać uzupełnione o najnowsze i aktualne na tamte czasy badania geograficzne.

MIGUEL-SERVET-HISZPAN-SŁAWNY

Dorobek i dziedzictwo naukowe Miguela Serveta obejmuje kilkadziesiąt książek, rozpraw oraz mniejszych dzieł naukowych z zakresu medycyny, farmakologii, filozofii, geografii, astronomii i matematyki. Dzięki tak obszernej tematyce swoich dzieł i ogromnej liczbie badań naukowych, które publikował w swoich pracach, dla wielu pozostaje jednym z najważniejszych naukowców w dziejach świata.

Tworząc podwaliny pod współczesne nauki, takie jak etnografia i farmakologia, Servet przyczynił się w ogromnym stopniu do unowocześnienia metod leczenia, czy wykorzystywania potencjału naturalnego. Jego burzliwa działalność religijna, pozostawanie w opozycji do nauki Kościoła Katolickiego i zwrot w kierunku religii protestanckiej, którą również nie do końca popierał, wskazując na wady i oczywiste błędy popełniane przez reformatorów, uczyniłuy go postacią kontrowersyjną i wrogą religii katolickiej.

Jego śmierć w 1553 roku, stała się okazją do wielu głośnych protestów, wymierzonych w Kościół Katolicki i instytucję Świętej Inkwizycji, jako tą, która zabrania niezależnego myślenia. W powszechnej opinii środowisk reformatorskich, śmierć naukowca była ofiarą w imię wolności sumienia i wyznania.