Hotel Dona Blanca Jerez de la Frontera
Andaluzja / Jerez de la Frontera
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Lebrija
Lebrija koło Sevilli
Jak głosi jeden z mitów, miejscowość tę stworzył Dionizos. W tutejszej katedrze pochowany jest Krzysztof Kolumb. To właśnie w Lebriji odbywają się słynne święto szmacianych lalek oraz jeden z największych hiszpańskich festiwali flamenco. Oprócz wydarzeń kulturalnych na gości czekają piękne zabytki - mauretański zamek, barokowy kościół Santa Maria de la Olivia czy Centrum Kultury. Jeśli na swój wypoczynek lub stałe miejsce pobytu wybierzesz hiszpańską Lebriję, z pewnością nie będziesz żałował.
Miasto Lebrija jest częścią prowincji Sewilla w Andaluzji. Usytuowana jest blisko rzeki Gwadalkiwir. Rzeka ta jest jedną z najdłuższych cieków Półwyspu Iberyjskiego i drugą pod względem długości hiszpańską rzeką. Ma 657 km. Bagienne tereny u jej końca Hiszpanie nazywają „Las Marimas”. Uprawia się tam ryż.
Lebriję zamieszkuje ponad 26 tysięcy osób. Powierzchnia miasta wynosi 372 kilometry kwadratowe, zatem jest to jedna z największych wojewódzkich gmin. W pobliżu Lebriji znajdują się: El Cuervo, Trebujena, Las Cabezas de San Juan i Jerez de la Frontera.
Wino i botijo
W miejskiej gospodarce najważniejszą rolę odgrywa rolnictwo. Uprawia się tu głównie buraki, pszenicę, bawełnę i owoce. Lebrija znana jest z produkcji wina z winogron. Wytwarza się tu również piękną ceramikę, m.in. znane hiszpańskie naczynie na wodę z gliny tzw. botijo. Co ciekawe, jeśli pojemnik ten ustawi się w słońcu to ochłodzi wodę. Ceramika ta ma różne kształty i kolory.
Jak głosi jeden z mitów, Lebriję stworzył Dionizos. On również miał nadać miastu nazwę Veneria. Początkowo miejscowość ta była głównie portem przy rzece Gwadalkiwir. Z czasem na terenie tym zaczęli pojawiać się pierwsi osadnicy. Inne nazwy miasta w początkach jego istnienia to Nabrissa i Nebrissa. W 1249 r. w mieście panował Ferdynand III. Później Lebrija stała się częścią tzw. Korony Kastylii i od 1249 r. władał nią król Alfonso X.
Lebrija jako miasto
W 1924 r. Lebrija oficjalnie zyskała status miasta. W czasach tzw. Drugiej Republiki Hiszpańskiej, czyli w okresie od 1931 r. do 1939 r. Lebrija należała do partyjnej koalicji zwanej Frontem Ludowym.Z czasem w regionie wybuchła wojna domowa. Zwyciężył hiszpański generał Francisco Franco i to on zdobył władzę w Hiszpanii, co niestety nie wpłynęło dobrze na kondycję takich miast, jak Lebrija. W latach 60 - tych i 70 - tych sytuacja w regionie zmusiła mieszkańców miasta do ciężkiej pracy. Nie otrzymywali jednak za nią odpowiedniego wynagrodzenia, co wywołało protesty. Z czasem ustanowiono minimalną płacę, wciąż jednak nie była ona godną zapłatą w stosunku do wykonywanej pracy.
Bunt w kościele
W okresie końca władzy Francisco Franco doszło do buntów. Protestujący zebrali się w kościele. Nie udało im się jednak wywalczyć swoich racji. Interweniowali funkcjonariusze Gwardii Cywilnej - organu odpowiadającego w Hiszpanii za bezpieczeństwo i porządek publiczny.
Lebrija to miasto, które podoba się turystom. W miejski krajobraz pięknie komponują się zamek w stylu mauretańskim i renesansowo - barokowy kościół Santa Maria de la Olivia z XIV w. W kościele możemy podziwiać dzieła znanego hiszpańskiego malarza i architekta Alonsa Cano m.in. słynną „Madonnę z Dzieciątkiem”.
Wieża Giralda
Zachwyt zwiedzających okolice Lebriji wzbudza też katedra Catedral de Santa Maria de la Sade z renesansową dzwonnicą zwaną Giralda. Początkowo, w czasach mauretańskich była to muzułmańska wieża. Giralda ma ponad sto metrów wysokości i od średniowiecza jest symbolem miasta. Budowę wieży rozpoczęto w 1184 r. a zakończono w 1198 r. Twórcą wieży jest architekt Ben Ahmad Baso. Katedra jest największą na świecie budowlą sakralną w gotyckim stylu. W 1987 r. została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Co ciekawe, to właśnie w tej katedrze pochowany został Krzysztof Kolumb.
Budowę katedry rozpoczęto w 1402 r., a zakończono w 1506 r. Niestety, kilka lat później zawaliła się katedralna kopuła. Znów rozpoczęła się budowa. W 1888 r. tereny Sevilli nawiedziło trzęsienie ziemi, w wyniku którego kopuła znów została zniszczona. Ponownie ją odbudowano.
Najdłuższa nawa
Co ciekawe, katedralna nawa jest najdłuższą z tych, które mieszczą się w hiszpańskich katedrach. Ozdobiona złotem mierzy 42 metry wysokości. Oprócz nawy zachwyt turystów wzbudzają też chór pięknie wkomponowany w katedralne wnętrze oraz ołtarz ozdobiony obrazami z wizerunkiem Chrystusa.
Ołtarz wykonał rzemieślnik Pierre Dancart, który w trakcie projektowania wzorował się na muzułmańskim meczecie. W obiekcie znajduje się piętnaście drzwi. Każde z nich mają określoną nazwę. Dla przykładu na fasadę wschodnią składają się: „drzwi chrztu”, „drzwi Wniebowzięcia” i „Narodzenia”.
Drzwi chrztu
„Drzwi chrztu” powstały w XV wieku. Zdobi je scena chrztu Jezusa - dzieło angielskiej pracowni Lorenzo Mercadante. Drzwi zaprojektowane zostały w gotyckim stylu. Oprócz sceny chrztu Jezusa ozdobione są też rzeźbami autorstwa rzemieślnika Pedro Millana.
Są to wyrzeźbione podobizny św. Izydora, św. Leandera, św. sióstr Justy i Rufiny oraz aniołów. „Drzwi Wniebowzięcia” charakteryzują się bogatymi zdobieniami wykonanymi przez artystę Ricardo Bellvera. Kolejne, zwane drzwiami „Narodzenia”, otoczone są rzeźbami ukazującymi przyjście na świat Jezusa. Drzwi zbudowano w XV w. Co ciekawe, właśnie przez te drzwi przechodzą wielkanocne procesje.
Drzwi św. Krzysztofa
Fasadę południową zdobią „drzwi św. Krzysztofa”, które zaprojektował Adolfo Fernandez Casanova. Budowa trwała do 1917 r. Przed drzwiami usytuowana jest replika wieży Giralda. Z kolei fasada północna to „drzwi poczęcia”, „przebaczenia” i „drzwi sanktuarium”. Gotyckie „drzwi poczęcia” otwierane są jedynie podczas odbywających się w katedrze festiwali.
Zaprojektował je Demetrio de los Rios, a dzieło ukończył w 1895 r. Adolfo Fernandez Casanova. „Drzwi sanktuarium” pełnią funkcję wejścia do sanktuarium. Stworzył je Pedro Sanchez Falconte w XVII w. Wokół drzwi znajdują się korynckie kolumny z rzeźbami Ferdynanda III Świętego, św. Izydora, św. Leandera oraz św. sióstr Justy i Rafiny.
W kształcie łuku
Trzecie drzwi, czyli „drzwi przebaczenia” w starożytnych czasach były częścią muzułmańskiego meczetu. Mają one kształt mauretańskiego łuku. W XVI w. rzeźbiarz Miquel Perrin ozdobił je rzeźbami, a później Bartolome Lopez dodał elementy wykonane z gipsu.
Wschodnią fasadę ozdabia dwoje drzwi: „Trzech Króli” i „dzwony”. Autorem rzeźb na „drzwiach Trzech Króli” jest Lope Martin, natomiast scena pokłonu składanego przez mędrców narodzonemu Jezusowi to dzieło Miquela Perrina z 1520 r. Drzwi te oddzielone są drewnianą barierą i stanowią odrębną część katedry. „Drzwi dzwony” ozdobione są renesansowymi rzeźbami symbolizującymi wjazd Chrystusa do Jerozolimy. Wykonał je Lope Martin w 1548 r.
Złodzieje w kaplicy
Oprócz drzwi charakterystycznym elementem katedry są też kaplice. Jest ich aż 80. Jedną z nich jest chrzcielnica z obrazem przedstawiającym wizję św. Antoniego, wykonanym przez hiszpańskiego malarza Bartolome Estebana Murillo. Co ciekawe, w 1874 r. z kaplicy skradziono część obrazu. Cenne dzieło udało się jednak odnaleźć.
Jeśli wybierzemy się na wycieczkę do Lebriji i okolic, możemy udać się do Centrum Kultury - Casa de la Cultura.
Barokowe centrum zbudowane zostało w XVIII w. Początkowo w budynku gromadzono ziarna przeznaczone dla arcybiskupa Sewilli i mieszkańców regionu. W centrum przechowywano też daniny, które na potrzeby kościoła składali wierni. W 1982 r. centrum zostało przejęte przez Hiszpańską Socjalistyczną Partią Robotniczą. Swoją naukową działalność wznowiło w 1986 r.
Święto krzyża
Lebrija organizuje różne lokalne święta. Najbardziej popularnym jest tzw. Cruces de Mayo, czyli święto krzyża. Obchodzone jest co roku w pierwsze dwa majowe weekendy. Aby uczcić to święto mieszkańcy stawiają krzyże, często wykonane samodzielnie z drewna czy metalu. Oryginalnym wydarzeniem jest festyn św. Jana. Mieszkańcy Lebriji przygotowują wtedy specjalne szmaciane lalki wzorowane na politykach i ludziach show biznesu. Lalki wystawiane są przed domami, dzięki temu każdy kto przechodzi obok, może je podziwiać. Festyn kończy się podpaleniem lal i pokazem sztucznych ogni.
Festiwal flamenco i procesje
Lebrija jest też miejscem, w którym odbywa się jeden z największych hiszpańskich festiwali flamenco. Każdego roku w lipcu do miasta zjeżdżają miłośnicy tego tańca. Podobnie jak w innych hiszpańskich regionach, również w Lebriji co roku odbywają się wielkanocne procesje. Wierni niosą rzeźby prezentujące Mękę Pańską.
Opracował gramatykę
W Lebriji urodził się hiszpański uczony Antonio de Nebrija. Był to znany historyk i poeta. Sławę przyniosła mu publikacja opracowania gramatyki w języku kastylijskim. Na podstawie dzieła Antoniego de Nebriji tworzone były późniejsze hiszpańskie gramatyki.
Co ciekawe, historyk podpisywał się też jako: Antonio de Lebrijy, Antonius Nebrissensis, Elio Antonio de Lebrijy i Antonius Lebrixen. Podkreślał, że gramatyka to najważniejsza nauka. Tworząc swoje dzieło inspirował się łacińskimi twórcami. Historyk był opiekunem królowej Kastylii Izabeli. Poza tym wspólnie z kardynałem Ximenesem de Cisnerosem współtworzył pierwszą drukowaną Biblię.
Żeglarz i trener
Oprócz Antoniego de Nebriji wśród osób związanych z Lebriją warto wyróżnić jeszcze odkrywcę i żeglarza Juana Diaz de Solis oraz hiszpańskiego menadżera piłkarskiego Juana Ramona Lopeza Caro.
Juan Diaz de Solis podczas jednej ze swoich wypraw odkrył i nazwał rzekę Rio de la Platta. Natomiast Juan Ramon Lopez Caro to znany trener.
W 2001 r. został trenerem słynnej hiszpańskiej drużyny piłkarskiej Real Madryt. Później współpracował z takim drużynami jak: RCD Mallorca B, Racing de Santander, Levante Union Deportiva czy Celta Vigo. Drużynę RCD Mallorca doprowadził do hiszpańskiej ligii zwanej Segunda Division, w skład której wchodzą 22 najlepsze hiszpańskie drużyny. Mimo sukcesów Juan Ramon Lopez Caro zdecydował się opuścić Hiszpanię i rozpocząć karierę za granicą. Na miejsce swojej działalności wybrał Rumunię.
Wirtuoz gitary
Oprócz znanych osób ze świata naukowego i sportowego Lebrija może pochwalić się też sukcesami w śpiewie. Jednym z najwybitniejszych hiszpańskich wokalistów jest urodzony w Lebriji Juan Fernandez Pena, znany jako El Lebrijano lub Juan Pena El Lebrijano. Gry na gitarze uczył się już jako dziecko. Ciężko pracował na swój sukces. W 1964 r. zdobył nagrodę w jednym z najważniejszych muzycznych konkursów flamenco - Mairena del Alcor. Po tym wydarzeniu jego kariera zaczęła się rozwijać. W 1970 r. występował z hiszpańskim gitarzystą Paco de Lucia.
Za swoje wybitne zasługi w dziedzinie muzyki flamenco Juan Fernandez Pena otrzymał specjalne odznaczenie od Ministerstwa Kultury w Hiszpanii.
