Willa Son Ferragut Sa Pobla - wynajem Majorka
Majorka / Sa Pobla
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Juan de Oro
Juan de Oro – badacz Ziemi i kosmosu
Zainteresowanie człowiekiem, jego naturą i pochodzeniem, a także tym, skąd wzięliśmy się na Ziemi, towarzyszy rodzajowi ludzkiemu niemal od zawsze. Z całą pewnością odkąd zaczęliśmy posługiwać się słowem pisanym, możemy znaleźć dowody na to, że wielu poszukiwało początków życia na ziemi, a różnorodne teorie na ten temat, od kreacjonizmu, aż po naturalną selekcję, próbowały udzielać odpowiedzi maksymalnie zbliżonej do prawdy.
Ci, których nie przekonywała religia, szukali często na własną rękę. Teorie naukowe dotyczące powstania życia na Ziemi stały się domeną wielu naukowców, specjalistów z zakresu biologii i fizyki. Jednym z nich był Juan Oro – jeden z najwybitniejszych specjalistów w dziedzinie biochemii oraz największych autorytetów naukowych współczesnej Hiszpanii. Doceniany przez władze państwowe i środowiska akademickie przez wiele lat swojej naukowej kariery próbował dociekać prawdy o pochodzeniu życia. Juan de Oro należy do grupy sławnych Hiszpanów
Syn piekarzy szuka odpowiedzi na najważniejsze pytania
Juan Oro urodził się w 1923 roku w mieście Lleida – położonym o 150 kilometrów od Barcelony, liczącym ponad sto tysięcy mieszkańców mieście w północnej Hiszpanii. Rodzinne miasto naukowca – pełne zabytkowych kościołów, z dwoma katedrami górującymi nad panoramą miasta, a także licznymi zamkami, pałacami i muzeami, stanowi jedno z najważniejszych po Barcelonie centrów turystycznych, gospodarczych i naukowych Katalonii.
W mieście usytuowanych jest wiele liczących się obiektów i instytucji kulturalnych, które przyciągają turystów swoją niezwykle bogatą ofertą, a także niekwestionowaną różnorodnością i wieloma możliwościami wykorzystywania społecznego potencjału mieszkańców. Juan de Oro na świat przyszedł w rodzinie średnio zamożnej. Jego rodzice prowadzili piekarnię, on sam zaś, od wczesnych lat zainteresował się początkami człowieka i tym, w jaki sposób powstało życie na Ziemi.
Dość wcześnie uznał jednak, że nauczanie kościoła ani religia nie dają mu pełnej, satysfakcjonującej go odpowiedzi na jego dylematy dotyczące początków człowieka. Swoje pytania kierować zaczyna w kierunku nauk przyrodniczych, upatrując w nich szansy na dokładniejsze zgłębienie prawdy o początkach istnienia człowieka oraz innych form życia na naszej planecie. Zapisuje się na studia na Uniwersytecie w Barcelonie, gdzie studiuje chemię i biologię. Uzyskuje tytuł magistra chemii. Wtedy już wie, że pragnie kontynuować swoją naukową karierę. W 1952 roku decyduje się na wyjazd do USA, gdzie podejmuje studia na Uniwersytecie w Houston.
Cztery lata później uzyskuje tytuł doktora biochemii, następnie tytuł profesorski i kontynuuje pracę na uniwersytecie jako wykładowca. Katedra biochemii i biofizyki, która kieruje profesor Oro, koncentruje swoje badania na analizie związków organicznych występujących w próbkach meteorytów i próbek pobranych na Księżycu. Jego słynne badania dotyczące występowania i zachowania kwasu mrówkowego w tkance zwierząt, stworzyły podwaliny pod kluczowe zagadnienia dotyczące pochodzenia życia. Kolejnym eksperymentem, który de Oro przeprowadzał podczas swojej pracy na Uniwersytecie w Houston było analizowanie i szczegółowe badania próbek pochodzącej z Marsa gleby w wyniku czego jego zespół badawczy z całą pewnością wykluczył występowanie życia na Czerwonej Planecie kwestionując wcześniejsze teorie.
Profesor pracuje dla NASA
Jednym z najważniejszych osiągnięć naukowych Juana de Oro jest z całą pewnością odkrycie syntezy adeniny, czyli substancji kluczowej w powstawaniu życia organicznego. Odkrycie to, dokonane zimą 1959 roku w jego laboratorium, przyczyniło się do udziału w projektach realizowanych przez NASA. Analiza skał księżycowych była ważnym elementem tych badań. Podobnie jak teoria panspermii, która zakłada, że materia organiczna, w wyniku której na Ziemi powstało życie, mogła przybyć na naszą planetę wraz z przelatującymi kometami.
Badania naukowe prowadzone przez Juana de Oro stanowiły niezwykle cenne źródło informacji dla wielu projektów i misji kosmicznych, realizowanych przez amerykańskie siły kosmiczne. Wsparcie naukowe pozwalało unikać błędów i zwracać uwagę na charakter i rodzaj próbek pobieranych podczas kosmicznych ekspedycji NASA. W 1970 roku powołano Międzynarodowe Towarzystwo Badań Początków Życia, którego prezesem został właśnie de Oro. Stowarzyszenie skupia wielu naukowców z całego świata, którzy są ekspertami w dziedzinie biochemii i zajmują się badaniem substancji organicznych, próbując dowieść tego, skąd na ziemi wzięło się życie.
Naukowiec a kariera w polityce
W 1980 roku Juan de Oro powrócił do Barcelony, gdzie wybrany został do Parlamentu Katalonii. Polityczna kariera nie była jednak tym, czego de Oro pragnął najbardziej, dlatego nie przestawał koncentrować się na badaniach naukowych. W Barcelonie przewodniczył zakładowi biochemii, a także zaangażował się w badania naukowe dotyczące poszukiwania energii odnawialnej i jej alternatywnych źródeł.
Równocześnie nie rezygnował z profesury na uniwersytecie w Houston, gdzie uczestniczy w kolejnych programach kosmicznych. W 1993 roku działalność rozpoczyna fundacja naukowa, której jest on założycielem i zarazem honorowym patronem. Głównym, lecz niejedynym zadaniem fundacji jest wspierania młodych naukowców, pozyskiwanie grantów na badania naukowe oraz działalność wydawnicza.
Rok później przechodzi na profesorską emeryturę, jednak w żadnym wypadku nie kończy swojej aktywnej działalności naukowej. Juan de Oro pełni wiele ważnych, często honorowych funkcji w różnego rodzaju komitetach i stowarzyszeniach, zarówno w Hiszpanii jak i w Stanach Zjednoczonych. W USA zostaje także członkiem tamtejszej akademii nauk.
Wspiera tych, którzy idą jego śladem
Powstanie Instytutu Juana de Oro to niezwykle istotny moment, będący zwieńczeniem zawodowej kariery wielkiego naukowca. Współczesna oferta instytutu, proponująca wiele licznych szkoleń, kursów, czy też zespołów badawczych, to dowód na to, że dziedzictwo naukowe Juana de Oro jeszcze za jego życia okazało się skarbem, który należy pielęgnować i rozwijać go. Naukowiec zawsze był dumny, gdy inni podążali jego śladami, czemu trudno się dziwić, wszak świadczy to o poprawności obranej przez niego drogi. Drogą de Oro chcieli i chcą podążać młodzi naukowcy, którzy tak samo jak on, pragną zgłębiać tajniki biochemii. Z tą różnicą, że oni mają do dyspozycji mnóstwo opracowań, traktatów i publikacji, wydawanych przez swojego mistrza.
Strategia podboju kosmosu
W czasie swojej niezwykle bogatej i długiej naukowej kariery, Juan de Oro pełnił wiele zaszczytnych funkcji. Jego dorobek naukowy doceniony został na całym świecie. O tym, że jego badania jak i ich rezultaty miały i mają do dnia dzisiejszego istotny wpływ na życie ludzi oraz losy nauki, świadczy fakt, ze kilkukrotnie był on nominowany do Nagrody Nobla, mimo że nie udało mu się jej zdobyć. Jednak jego odkrycia w dziedzinie biochemii i biofizyki z całą pewnością stanowiły punkt wyjścia do wielu niezwykle istotnych badań, z których wnioski pozwalają planować nie tylko misje i ekspedycje kosmiczne, ale także mówią nam bardzo wiele o tym, jak powstawało życie na Ziemi. Noblowskie nominacje nie były jednymi dowodami uznania dla jego osiągnięć naukowych. Równie prestiżowe nagrody, takie jak chociażby Krzyż Orderu Cywilnego, nadawany przez króla Hiszpanii, a także wiele nagród i odznaczeń przyznawanych przez władze Katalonii.
Dumny syn Katalonii odbiera tytuł szlachecki
Katalonia szczyci się, że tak wybitny naukowiec wywodzi się właśnie stąd. Duma wynikająca z własnych autorytetów to kolejny argument, który w dialogu na rzecz pełnej autonomii regionu, przemawia za obywatelami Katalonii. Sam de Oro, mimo że wiele lat swojego życia spędził za granicami Hiszpanii, zawsze wracał w swoje rodzinne strony. Nawet pomimo aktywnego zaangażowania w misje kosmiczne NASA, nie zapomniał o mieście, z którego się wywodził. Zmarł w Barcelonie, w 2004 roku.
Na rok przed śmiercią, król Juan Carlos I nadał mu w ramach wdzięczności za jego wielkie naukowe osiągnięcia honorowy tytuł Markiza de Oro. Na uwagę zasługuje herb szlachecki, jaki otrzymał naukowiec. Jego tarcza w koronie jest dzielona na dwie połowy. Lewa połowa przedstawia wzgórze, zaś prawa – wzór chemiczny. Herb nie pozostawia zatem nawet najmniejszych wątpliwości, kto nim się posługuje. Całości dopełnia złote słońce na czerwonym tle, niezwykle podobne do tego, jakie widzimy na budynku ratusza na wrocławskim rynku. Markiz de Oro – wielki odkrywca ludzkiej natury i niestrudzony badacz początków życia na Ziemi, uhonorowany został więc w sposób iście królewski.
