Waluta:

Wyszukaj na stronie

Menu

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

Wynajmij samochód w Hiszpanii
Wynajmij hotel w Hiszpanii

Oferty sprzedaży:

Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
499.000 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
149.500 €
Dwupoziomowy apartament w Playa Flamenca
COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
370.000 €

 

FACEBOOK HISZPANIA  TWITTER  BLOGER  YOUTUBE

 

 

 

Reklama

FORUM-NIERUCHOMOSCI

AIRPORTINFO24.COM

Ildefons Cerda

Ildefons Cerda - hiszpański architekt

Hiszpania to kraj piękny i malowniczy o bogatej historii i zdecydowanie warty odwiedzenia. Jeśli chcecie spędzić gorące wakacje, pełne słońca, nawet kiedy w naszym kraju panuje sroga zima, Hiszpania wydaje się być najlepszym wyborem na ciepły wypoczynek. Hiszpańskie wyspy takie jak Teneryfa, Gran Canaria, czy Ibiza i Majorka, to wyspy, na których nawet zimą jest ciepło i turyści mogą korzystać z promieni słonecznych.

Wiele ofert biur podróży proponuje wakacje w systemie all inclusive, które mogą być najlepszym wyborem, jeśli marzycie o gorących wakacjach spędzonych na gorącej plaży lub nad ekskluzywnym basenem, z zimnymi drinkami i pełnym wyżywieniem, bez zmartwień o wydatki na miejscu.

Jednak warto pamiętać, że urlop w Hiszpanii wcale nie musi oznaczać leniwego wylegiwania się na leżaku w promieniach słońca. Jeśli szukacie aktywnych wakacji, podczas których możecie zwiedzić niejedno wspaniałe miejsce, to Hiszpania będzie dobrym wyborem, tutaj możecie wypoczywać poznając zarazem historię tego pięknego kraju.

Na turystów czekają całe regiony Hiszpanii, z których każdy wydaje się być strzałem w dziesiątkę jeśli chodzi o spędzenie najbliższych wakacji. Andaluzja, Walencja, Asturia, Katalonia, Murcja czy Galicja wydają się być stworzone dla ludzi pragnących poznać coś więcej niż pobliską plażę, czy hotelowy basen.
A może zamierzacie przenieść się do Hiszpanii na stałe? Kupić tu mieszkanie lub dom i cieszyć się bogactwem tego kraju na co dzień. Jeśli tak to warto poznać architekturę i jej twórców aby wiedzieć co wybrać.

CERDA-HISZPANSKI-ARCHITEKT-BARCELONA

Magiczna Barcelona

Jednym z najbardziej popularnych miast wśród turystów jest oczywiście Barcelona, miasto magiczne i przyciągające niczym magnes. Biura turystyczne mogą zaoferować Wam setki atrakcji w tym mieście, a Wy będziecie mieli mało czasu aby poznać wszystko co najpiękniejsze w tym mieście.

Warto wspomnieć, że jeśli będziecie już podziwiać Sagrada Familia Antonio Gaudiego i inne okoliczne zabytki miasta, powinniście udać się na przepiękną wycieczkę po samej dzielnicy Eixample, w której de facto już będziecie. Dzielnica jest niezwykłym przykładem urbanistycznej myśli XIX wieku. Autorem projektu dzielnicy Eixample jest Ildefons Cerda, inżynier, urbanista i polityk hiszpański, na którym warto chwilę się zatrzymać, jeśli już porusza się temat tej dzielnicy, ze specyficznym układem urbanistycznym.

Ojciec urbanistyki epoki modernizmu

Ildefonso Cerda Suner, bo tak właściwie brzmi jego nazwisko, urodził się w Centelles w prowincji Barcelony 23 grudnia 1815 roku, zmarł natomiast w Cantrabrii 21 sierpnia 1876 roku. W latach 1845 – 1841 studiował on inżynierię w Madrycie na uczelni Escuela de Ingenieros de Caminos, Canales y Puertos. W 1848 roku ożenił się z Magdaleną Clotilde Bosch Calmell, córką bankiera, z którą mieli czworo dzieci. Parze nie układało się jednak najlepiej, ostatnia córka, nie była dzieckiem Cerdy, jednak uznał ją licząc na poprawę wzajemnych stosunków. W 1862 roku para jednak rozwiodła się.

Ildefonso Cereda do 1849 roku pracował jako inżynier, aż do dnia, kiedy postanowił przenieść się do stolicy prowincji w której się urodził, Barcelony. Zmianom w jego życiu towarzyszył wstrząs z życia prywatnego, nieoczekiwana i przedwczesna śmierć ukochanego ojca w 1844 roku, a także jego obu braci w 1837 i 1848 roku, zdarzenia te na pewno wywołały impuls do mających niedługo nastąpić zmian. Duży majątek, który odziedziczył i strata najbliższych spowodowały, że porzucił pracę jako inżynier i udał się do Barcelony, gdzie zamierzał zająć się polityką i zagospodarowaniem przestrzennym miasta.

W Barcelonie uczestniczył w życiu publicznym i został radnym miasta. Interesując się studium urbanistyki w Barcelonie, wszedł w kontakty z Etienne Cabeta, Narciso Monturiol i Ramon Marti Aisina, którzy przybliżyli mu ideologię socjalizmu utopijnego. W 1854 roku został radnym w Radzie Miasta Barcelony, z tego stanowiska został odwołany w 1856 roku, ponownie zostając radnym dwukrotnie w 1864 i 1866 roku.

W 1859 roku zaprojektował przestrzeń urbanistyczną nowo powstałej dzielnicy Eixample w Barcelonie, po wyburzeniu murów otaczających starą część miasta. W 1867 roku opublikował znane dzieło „Ogólna teoria urbanizacji”, w której uwzględniał problemy związane z rozwojem przemysłowym i demograficznym miast, a co za tym idzie, przystosowaniem zabudowań do rozwijającego się przemysłu i powiększającego się przyrostu naturalnego, z uwzględnieniem szczególnie potrzeb mieszkańców. Teorie zawarte w publikacji miały już zastosowanie w przeszłości, przy projekcie układu przestrzennego Eixample, więc pisane były na podstawie doświadczeń autora.

Plan zagospodarowania dzielnicy Eixample

Najbardziej znanym dziełem Ildefonso Cerda był plan urbanizacji dzielnicy Barcelony – Eixample. W latach 1854 do 1856 postanowiono rozebrać mury wokół starej części Barcelony, ponieważ miastu brakowało nowych terenów. Cerda opracował do ostatniego szczegółu plan stworzenia miasta – ogrodu, w którym dominowały duże przestrzenie, a trzy piętrowe budynki oddzielane miały być od siebie szerokimi ulicami. W Eixample dzięki takim planom urbanistycznym miały zatrzeć się widoczne różnice między klasami, co prawdopodobnie nie podobało się burżuazji i plan zagospodarowania Cerdy został odrzucony.

PLAN-BARCELONY

W 1859 roku ogłoszono konkurs na własny pomysł zagospodarowania dzielnicy. Zwycięzcami zostali Rovira i Trias, władze centralne w Madrycie nie zgodziły się jednak z czasem na koncepcję Rovira i Trias, ostatecznie wykorzystano projekt oparty o pomysł Ildefonsa Cerdy, w którym dominowały ściśle geometryczne zasady, gdzie wszystkie ulice przecinały się pod kątem prostym, tworząc kratkę, a miejsca przeznaczone pod zabudowę tworzyła równe przestrzenie czworoboczne o długości równej 133 metrów i 30 centymetrów. Boki czworokątów miały być ścięte.

Patrząc na równy rozkład ulic, powstały dodatkowo dwie wyjątkowe aleje, podkreślające regułę, przecinając ukośnie całą dzielnicę. Zwolennicy takiego rozwiązania nazwali je modelowym przykładem urbanistycznej architektury, przeciwnicy uznali, że taka zabudowa dzielnicy jest nudna i wiele miejsca zostało niewykorzystane, wręcz zmarnowane.

Pierwszy projekt Rovira i Triasa zakładał utworzenie sześciu alei, projekt wręcz precyzował, gdzie mają zamieszkiwać poszczególne klasy społeczne. Najwyższa klasa miała mieszkać bliżej centrum miasta, na obrzeżach natomiast klasa robotnicza. Dość pokaźną powierzchnię projektu zajmowały place i parki. Ildefons Cerda tworząc plan zagospodarowania Eixample brał pod uwagę komfort jej mieszkańców, duże przestrzenie pozytywnie miały wpływać nie tylko na samopoczucie mieszkańców, ale również ich zdrowie.

Cerda zakładał, że do każdego punktu w dzielnicy dostaną się promienie słoneczne, miały to zapewniać wyliczone wielkości, 20 metrów szerokości ulic, z czego 10 metrów miała stanowić jezdnia, a po 5 metrów po obu jej bokach szerokie chodniki i zieleń, maksymalna wysokość budynku miała wynosić 16 metrów. Co ważniejsze, w przeciwieństwie do projektu Rovira i Triasa, projekt Cerdy nie podkreślał różnic między klasami.

Sama dzielnica jest dzisiaj zbiorowiskiem zabytkowej architektury z XIX i początku XX wieku. To właśnie w najbliższej okolicy znajdziecie dwa dzieła wielkiego Antoni Gaudiego, wielkie Sagrada Familia, a także Casa Mila, bardzo specyficzną kamienicę, przez mieszkańców Barcelony nazywaną potocznie „La Pedrera”, czyli kamieniołomy, a także Casa Batllo, którego bogato zdobiona fasada, przyciąga oczy niejednego turysty. Innymi architektami, którzy włożyli swoją pracę w wygląd Eixample są bez wątpienia Enric Sagnier i Villavecchia , Puig i Cadafalch, Josep Domènech i Estapà, a także Josep Vilaseca i Casanovas.

Dzisiaj ciężko sobie wyobrazić, że szerokie ulice zostały wytyczone jeszcze przed przemysłową rewolucją, kiedy nikt nie spodziewał się, że pod koniec XX wieku takie szerokie ulice, będą jak znalazł na te ilości samochodów, które na co dzień korkują każde większe miasto na świecie. Aktualnie Eixample stanowi centralną część Barcelony i do dziś zamieszkują ją przedstawiciele wszelkich klas społecznych, co na pewno zawdzięczają decyzjom Ildefonsa Cerda i władzom centralnym.

BARCELONA-CERDA-ARCHITEKTURA

Cele Ildefonsa Cerdy

Głównym celem Cerdy nie była rozbudowa urbanistyczna miasta, jaką mają na myśli współcześni projektanci, którzy starają się wykorzystać każdą wolną przestrzeń, w celach mieszkalnych. Dzisiaj ciężko sobie wyobrazić, żeby współczesny projektant kosztem miejsca, w którym można postawić wysoki i obszerny budynek mieszkalny, projektował szerokie ulice i stosunkowo niewysokie budynki mieszkalne.

Celem Ildefonsa Cerdy było głównie polepszenie warunków życia dla całej społeczności, ich bezpieczeństwa, higieny i poczucia komfortu. Odrzucał on założenia zagospodarowania przestrzennego Wiednia, Paryża czy innych wielkich europejskich miast.

Tworząc plany zagospodarowania dzielnicy Eixample, oraz pisząc „Ogólną teorię urbanizacji”, skupiał się na tym, aby w jak największym stopniu zadbać o jednorodność, która miała zapewnić mieszkańcom najlepsze warunki do życia, a także warunki komunikacyjne.

Inne publikacje

Oprócz wspomnianej „Ogólnej teorii urbanizacji” – „Teoria General de la Urbanización”, z 1867 roku Ildefons Cerda opublikował również „Teoria de la Construcción de Ciuades” z 1859 roku, opisując teorie konstrukcji i urbanizacji wielkich miast.

Opublikował on również „Teoria de la Viabildad Urbana y Refora de la de Madrid” w 1861 roku, zawierając w nich teorie, przestrzeni drogowych i miejskich w Madrycie, w których wspierał reformy śródmiejskie. Inną publikacją była „Teoria del Enlace del Movimiento de las Vias Martimas y Terrestres” z 1863 roku, teorie powiązane ruchu ziemnego i morskiego. Poza tym opublikował „Teoria General de la Rurización”, teorię ogólną ruralizacji, która jest procesem społecznym, odwrotnym do urbanizacji, polegającej na odpływie ludności z wielkich miast na wieś.

ZNACZEK-POCZTOWY-CERDA

Misja Ildefonsa Cerdy

Ildefons Cerda kontynuował swoją misję projektowania i poprawiania istniejących już projektów zagospodarowania miast, rozwijając przy tym swoje teorie. Do końca życia ciężko wiążąc koniec z końcem, ciężko chorując, umarł zadłużony w 1876 roku.

Dzisiaj zarówno mieszkańcy Barcelony i dzielnicy Eixamples, mogą ją podziwiać i poczuć wolne przestrzenie dominujące w tej dzielnicy. Jeśli już obejrzycie Sagrada Familia, Casa Mila, czy Casa Batllo, być może przyjdzie czas, aby się zatrzymać na chwilę, odetchnąć i popatrzeć na zagospodarowanie przestrzenne Eixample, które w dzisiejszych czasach prawdopodobnie byłyby nie po myśli współczesnych projektantów, a w szczególności developerów, którzy liczą każdy centymetr wolnej przestrzeni, którą mogliby wykorzystać i czerpać z niej zyski. Eixample - dla niektórych nudne, dla innych wspaniałe rozwiązanie mające na uwadze głównie komfort mieszkańców, na pewno zapadnie Wam w pamięci, jeśli przejdziecie się tutaj nawet na krótki spacer, czy usiądziecie w pobliskiej kawiarence, napić się dobrej kawy, aby zobaczyć ogrom otaczającej przestrzeni, w centrum wielkiego europejskiego miasta.

Zapraszamy na pozostałe serwisy IBERMAXX

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

ico zamknij