HOME PRZEWODNIK PO HISZPANII WSZYSTKIE NOCLEGI JAK REZERWOWAć FAQ O NAS KONTAKT

Wyszukaj na stronie

Zarezerwuj nocleg:

Miejscowość:
Przyjazd:
Wyjazd:
Ilość osób:

	0034 966 444 615
	wynajem@ibermaxx.pl
12080525 ibermaxx

Oferty sprzedaży:

499.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf

149.500 €

COSTA BLANCA PŁD. / Playa Flamenca

370.000 €

COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde

Reklama

Gregorio Maranon

Gregorio Marañon– życiorys i droga do kariery

La rapidez que es una virtud, engendra un vicio, que es la prisa.
Szybkość, która jest zaletą, rodzi uzależnienie, którym jest pośpiech.
(Gregorio Marañon)

Gregorio Marañon y Posadillo był znanym hiszpańskim lekarzem, naukowcem, historykiem, filozofem i pisarzem, którego prace naukowe i historyczne odniosły ogromne znaczenie międzynarodowe. Urodził się 19 maja 1887 roku w Madrycie. Doświadczył niezwykle przykrych przeżyć w dzieciństwie, ponieważ, gdy miał zaledwie trzy miesiące zmarł jego brat bliźniak, natomiast w wieku trzech lat stracił matkę. Marañon wraz z trzema braćmi przeprowadził się wówczas do babci i cioci. Tragiczne wydarzenia nie złamały jednak chłopca, którego motywacja do osiągnięcia życiowych celów była ogromna już od najmłodszych lat. Od czasów szkolnych poświęcał się nauce i rozwojowi osobistemu, a ponadto przebywał w kręgu intelektualistów. Oprócz języka hiszpańskiego, doskonale władał językiem angielskim, francuskim i niemieckim. Rozpoczął studia medyczne w Madrycie, jako pilny uczeń Santiago Ramon y Cajal, Federico Oloriza y Aguilera, Alejandro San Martina Sanudo y Satrustegui, czy Manuela Alonso. W 1909 roku zdobył tytuł licencjata, a już w 1910 ukończył doktorat na medycynie. Następnie wyjechał do Niemiec, gdzie zaczął studiować biochemię u znanego anatoma i neurologa - Ludwiga Edingera. Zainspirowany pracami Paula Ehrlicha – niemieckiego chemika i bakteriologa – opublikował dwie, następujące prace: "Quimioterapia moderna" oraz "Tratamiento de la sífilis por el 606". W 1911 roku ożenił się z Dolores Moya, z którą miał trzy córki: Carmen, Belén, María Isabel i syna Gregorio.

Gregorio Marañon był jednym z pionierów endokrynologii, która stanowiła jego główną specjalizację. Przez dłuższy czas prowadził katedrę endokrynologii w szpitalu Central de Madrid. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż dzięki pracy, badaniom i publikacjom naukowca, endokrynologię powiązano z czasem z psychologią. Założył on ponadto Instituto de Patología Médica, został także dyrektorem Instituto de Endocrinología Experimental oraz Instituto de Investigaciones Biológicas. Od 1931 roku pracował jako profesor madryckiego uniwersytetu. Był również członkiem Hiszpańskiej Akademii Królewskiej. Na jego koncie znajdują się liczne publikacje, nie tylko w dziedzinie medycyny, lecz także z zakresu sztuki, historii, kuchni, a nawet mody. Gregorio Marañon razem z doktorem Hernando, napisał pierwszy traktat w Hiszpanii o Medycynie Chorób Wewnętrznych. W 1946 roku wydał Podręcznik Etiologii: Manual de diagnóstico etiológico, który okazał się jedną z najbardziej rozpowszechnionych książek medycznych na całym świecie.

FOTOGRAFIA-GREGORIO-MARANON
Gregorio Maranon

Postać Marañona nie tylko kojarzona jest z nauką ścisłą i osiągnięciami w dziedzinie endokrynologii. Człowiek ten był także humanistą i liberałem, określanym jako człowiek dość surowy. Uważano go za jednego z najbardziej błyskotliwych hiszpańskich intelektualistów XX wieku. Ponadto, znany był z niezwykle eleganckiego stylu literackiego, którym posługiwał się we wszystkich swoich pracach i publikacjach. Rzadko spotykane połączenie talentów z pewnością sprzyjało opinii lekarza, którego prace, nie dość że odkrywcze, czytało się lekko i przyjemnie.

Marañon – lekarz, pisarz, historyk, moralista, Hiszpan

Pedro Lain Entralgo, pisarz w dziedzinie eseju, biografii i historiografii, wyróżnił pięć różnych osobowości tego wielkiego hiszpańskiego naukowca, które świadczą niejako o jego „uniwersalności”: Marañon lekarz, Marañon pisarz, Marañon historyk, Marañon moralista oraz Marañon Hiszpan. Wszystkie te, wyróżnione osobowości, wskazują zarazem na unikalność jego prac, jak i na wielość aspektów, które Marañon podejmował w swoich publikacjach. Są to przede wszystkim tematy naukowe, etyczne, kulturalne, moralne, a także religijne, ostatecznie można więc powiedzieć, że „ludzkie”.

Gregorio Marañon był lekarzem rodziny królewskiej, ponadto zasłynął na polu literackim, politycznym i społecznym w Hiszpanii. Nazywano go lekarzem z powołania, gdyż oddawał się swojej pracy z pasją i pełnym zaangażowaniem, zwłaszcza w Szpitalu Wojewódzkim znajdującym się w Madrycie, który znany jest dzisiaj jako Hospital General Universitario Gregorio Marañón. Oprócz tego szpitala, wiele innych obiektów oraz placówek oświatowych w całej Hiszpanii, nosi imię tego uznanego naukowca. Gregorio Marañon to również stacja początkowa metra w Madrycie, na linii 7 oraz 10, zlokalizowana na granicy dzielnic Chamberi oraz Chamartin, którą otwarto 16 października 1998 i która została nazwana imieniem hiszpańskiego naukowca. ZNACZEK-POCZTOWY-GREGORIO-MARANON

Oprócz licznych artykułów, prac naukowych, których było ponad 500, a także około 200 książek zredagowanych, Gregorio Marañon jest także autorem własnych książek medycznych, spośród których na szczególną uwagę zasługują między innymi takie pozycje, jak: Tres ensayos sobre la vida sexual, El problema social de la infección, Endocrinología, Amiel. Un estudio sobre la timidez, Nuevos problemas clínicos de las secreciones internas, La medicina y nuestro tiempo, czy Fisiopatología y clínica endocrinas.

Marañon jest także autorem licznych, wartościowych publikacji historycznych, spośród których warto wymienić na przykład: Ensayo biológico sobre Enrique IV de Castilla y su tiempo, España y la historia de América, Tiberio. Historia de un resentimiento, El Greco y Toledo, czy Expulsión y diáspora de los moriscos españoles. Z kolei do najbardziej znanych publikacji filozoficznych Marañona należy zaliczyć takie pozycje, jak: Biología y feminismo, Sexo, trabajo y deporte, Psicología del gesto, Elogio y nostalgia de Toledo, Vida e historia oraz Españoles fuera de España.

Marañon, śledząc hiszpańską tradycję naukową, często podkreślał, że wciąż istnieje brak wystarczającej liczby naukowców, mogących znacząco wpłynąć na rozwoj teorii naukowej. Jako historyk interesował się zwłaszcza postacią Benito Feijoo, hiszpańskiego minicha, filozofa, myśliciela politycznego i przedstawiciela hiszpańskiego katolickiego Oświecenia, a także wyznawanym przez niego ideom.

Niesłuszne oskarżenie naukowca, życie na emigracji i dalsze prace naukowe

Marañon, podobnie, jak inni intelektualiści, działający w jego czasach, był zaangażowany politycznie oraz społecznie, między innymi poprzez walkę z dyktaturą Primo de Rivery oraz krytykę wobec komunizmu. Został niesłusznie oskarżony o udział w spisku, wymierzonym w 1926 roku przeciwko dyktatorowi Miguelowi Primo de Rivera, hiszpańskiemu wojskowemu, generałowi dywizji. Skutkiem tego oskarżenia było uwięzienie naukowca. Marañon spędził miesiąc w więzieniu i musiał zapłacić grzywnę w wysokości 100 tysięcy pesos.

MADRYT-SZPITAL-GREGORIO-MARANON
Szpital w Madrycie imienia Gregorio Maranon

W latach 30. był współtwórcą Stowarzyszenia Inteligencji, ostro potępiając akty przemocy wobec obywateli. Kolejne lata spędził na emigracji, głównie we Francji oraz w Ameryce Łacińskiej, gdzie udzielał się, wydając kolejne publikacje oraz wygłaszał naukowe odczyty. W tym czasie wydał między innymi, wspomniany wcześniej "Manual de diagnóstico etiológico", uznawany za jedną z najważniejszych jego życiowych prac, przede wszystkim ze względu na innowacyjne potraktowanie tematu. W 1937 roku wybrał się do Urugwaju, Argentyny, Chile oraz do Brazylii. W 1939 roku wyjechał do Peru, Boliwii, Argentyny, Urugwaju i Brazylii.
W tym czasie usunięto go również z urzędu w Szpitalu Wojewódzkim, który dziś nosi jego imię. W 1942 roku uzyskał zezwolenie na powrót do Madrytu, gdzie założył swoją własną praktykę lekarską. Po powrocie do Madrytu, kontynuował karierę, wrócił do akademickiego i społecznego życia, nadal ciesząc się dużym prestiżem. W 1944 roku powrócił do pracy w szpitalu Provincial de Madrid. Marañon zmarł 27 marca 1960 roku w Madrycie, w wieku 72 lat, a w jego pogrzebie uczestniczył ogromny tłum ludzi.

Gregorio Marañon był typowym przedstawicielem typu człowieka renesansu. Wszechstronne zainteresowania przyniosły u wiele korzyści, a rozwój intelektualny nie ograniczał się tylko do jednej dziedziny. Szkoda tylko, że urodził się w niesprzyjających intelektualistom czasach. Być może dziś miałby większe możliwości rozwoju swoich teorii – ze swoimi talentami i osobowością na pewno wniósłby więcej życia do świata nauki.

Zainteresuje Cię również:
sławni Hiszpanie | opieka zdrowotna w Hiszpanii | zdrowie na wakacjach w Hiszpanii | więcej o Gregorio Maranon |