Wakacyjny wynajem Majorka - Willa Sa Carrotja
Majorka / Porto Cristo
Wyszukaj na stronie
Menu
Zarezerwuj nocleg:
 |
0034 966 444 615 |
 |
wynajem@ibermaxx.pl |
 12080525 
ibermaxx
|
|
Oferty sprzedaży:
499.000 €
Praktycznie nowa willa w otoczeniu pól golfowych Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
COSTA BLANCA PŁD. / Las Colinas Golf
370.000 €
Dom na dużej parceli z panoramicznym widokiem na morze w Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
COSTA BLANCA PŁD. / Pinar de Campoverde
 |
 |
 |
 |
Reklama
Francisco Franco
Francisco Franco y Bahamonde (1892-1975). Życiorys i kariera generała Franco, hiszpańskiego dyktatora. Bardzo znana i nie do końca zbadana postać z hiszpańskiej historii nowożytnej. Panowanie i reżim generała Franco w Hiszpanii, to epoka najciemniejszych czasów w wojennej i powojennej historii Hiszpanii. Na tej stronie poznasz życie, karierę i śmierć Franco w Hiszpanii. Życiorys i kariera przywódcy.
Francisco Franco - pełne imię i nazwisko to Francisco Paulino Hermenegildo Teodulo Franco Bahamonde. Urodzony 4 grudnia 1892 roku w miejscowości El Ferrol w Hiszpanii. Franco to jedna z najsławniejszych postaci historycznych. Kontrowersyjna i do dziś wzbudzająca ogromne emocje wśród Hiszpanów. Nawet dziś w erze demokracji i poszanowania praw człowieka w Hiszpanii, postać generała Franco niektórym kojarzy się z dobrymi czasami dla Hiszpanii.
Hiszpania ... zawsze podzielona ...
Z kolei druga połowa Hiszpanów, chciałaby całkowicie zapomnieć ten trudny i brutalny okres w historii kraju, pełen niewyjaśnionych zniknięć ludzi, więźniów politycznych i wojskowej dyktatury, oraz trzymania kraju żelazną ręką. Francismo jak nazywają ten okres Hiszpanie, to czas cenzury prasy, literatury i filmu. Franco do dziś wzbudza ogromne kontrowersje w Hiszpanii. Jego duchowi przywódcy i idole polityczni to Adolf Hitler i Mussolini, z resztą, miał z nimi bezpośredni kontakt, podczas swojego panowania nad Hiszpanią.
Franco urodził się w rodzinie z tradycjami marynarskimi i taka kariera była jego marzeniem. Urodzony w rodzinie klasy średniej. W związku z tym, iż nie było już miejsc w szkole marynarki wojennej dla nowych kadetów, młody Franco zaciągnął się do szkoły wojskowej, a dokładnie do Academia Infanteria de Toledo. Szkołę wojskową ukończył w 1910 roku.
Do woja czas ...
Dnia 13 października 1907 roku w twierdzy wojskowej Alcazar de Toledo, 382 młodziutkich kadetów wypowiada przysięgę: "Przysięgam przed Bogiem i przed królem, bronić flagi hiszpańskiej do ostatniej kropli krwi i nigdy jej nie opuścić na wypadek wojny i w czasie przygotowywania do wojny". Chóralna odpwiedź brzmi: "Tak, przysięgamy". Wśród nich przyciąga uwagę niepozorny, jeszcze nie mający 15 lat, kadet o imieniu Francisco Franco Bahamonde. Młody kadet nie potrafi ukryć targającymi nim emocjami, zawsze ciągnęło go do armii i munduru. Najbliźsi przyjaciele młodego Franco wiedzą jednak, iż prawdziwe powołanie Franco Bahamonde, to nie jest walka na polu bitwy, ale na pokładzie okrętu wojennego, hiszpańskiej marynarki wojennej.
To zupełnie logiczne powołanie, chłopaka, urodzonego w rodzinie marynarskiej w El Ferrol w hiszpańskiej Galicji. Młody Francisco był drugim synem oficera marynarki wojennej, Nicolasa Franco Salgado i matki Pilar Bahamonde Pardo, córki burmistrza portu w El Ferrol. Wydarzenia na dziedzińcu Alcazar de Toledo zaważyły na późniejszych losach Europy, świata i Hiszpanii, wciągniętej w późniejszą wojnę cywilną.
Portret Francisco Franco Bahamonde
Dzieciństwo Franco
Francisco Franco urodził się dnia 4 grudnia 1892 roku w miejscowości El Ferrol w hiszpańskiej Galicji, regionu na północy Hiszpanii w pobliżu La Corunii. Pierwsze lata życia przebiegały spokojnie i monotonnie w małym miasteczku na północnym wybrzeżu Hiszpanii. Dom w którym urodził się i mieszkał, leżał w popularnej dzielnicy na Calle de Maria. Spokojną uliczkę zagłuszały tylko pokrzykiwania czterech dzieci Nicolasa i Pilar: Nicolas najstarszy syn, młody Francisco, Ramon i Pilar. Wszystkie dzieci posłano do dobrych szkół dostępnych w mieście, jako że rodzina należała do klasy średniej z początku wieku. W domu Franco nigdy nie brakowało pieniędzy.
W niedzielę cała rodzina uczęszczała do kościoła na niedzielną mszę świętą w okolicznym kościele. Młody Francisco Franco rozpoczął naukę w starym Colegio del Sagrado Corazon. Po ukończeniu pierwszej szkoły, przechodzi do szkoły Colegio de la Marina. To było jego największe marzenie dzieciństwa i młodości - zostać marynarzem. Ale nigdy się nie spełniło. Dlaczego? Król Alfons XIII w maju 1902 roku zarządził ponowne otwarcie szkół wojskowych w Hiszpanii, które zostały zamknięte w wyniku gorzkiej porażki Hiszpanii w obronie zamorskich kolonii, kiedy to Hiszpanie stracili swoje dwie, ostatnie kolonie: Kubę i Filipiny w 1898 roku. Ale ze względów ekonomicznych król nie pozwala na ponowne otwarcie szkół morskich w Hiszpanii!
Po tym, rozczarowany i zflustrowany młody Francisko Franco Bahamonde decyduje się na szkołę piechoty wojskowej.
Franco w Akademii Wojskowej w Toledo
Jego koledzy z klasy w Akademii Wojskowej, pieszczotliwie nazywają go Franquito, a to ze względu na cherlawy wygląd i słabe zdrowie młodego żołnierza. Zamiast ciężkiego karabinu do czyszczenia, dostawał mały karabinek. Ale w takim wypadku młody i dumny Franco, zawsze "stawał okoniem" i starał się za wszelką cenę dorównać silniejszym i większym kadetom. Również podczas ćwiczeń fizycznych starał się dorównać silniejszym chłopcom.
W tym czasie dochodzą do Akademii wieści z pierwszych walk wojsk hiszpańskich w Maroku, na kontynencie afrykańskim. Hiszpańskie gazety publikują szkice bitew i mapy stoczonych walk. Franco je uważnie studiuje i komentuje. W tym czasie ujawnił się jego niezwykły talent wojskowej topografii. Młody kadet szybko wykazuje zainteresowanie sztuką prowadzenia wojny i dokłada do tego osobiste pomysły. Nauczyciele w Akademii określają je jako genialne.... Dnia 13 lipca 1910 roku Franco opuszcza Akademię Wojskową Piechoty w stopniu podporucznika.
Zostaje przydzielony do pułku Regimento de Zamora numer 8, stacjonującego w El Ferrol. Młody Franco chciałby jechać do Maroka na pole walki, ale jego przełożeni uważają, iż jest zbyt młody, aby wysłać go na polę bitwy. Franco kończy wtedy 17 lat! Podczas tego pobytu w El Ferrol, Franco ma kontakt z rodziną, to spokojny okres w życiu młodego żołnierza. Ale jednocześnie Franco nie ukrywa przed przyjaciółmi i rodziną, iż wolałby być na polu bitwy w Maroku w gorących piaskach Sahary, walcząc mężnie w hiszpańskiej armii...
Wkrótce, marzenie Franco przekształca się w rzeczywistość i dostaje się do wojska walczącego w Afryce. Dawny dyrektor Akademii wojskowej w Toledo, pułkownik Jose Villalba Riquelme, zostaje dowódcą pułku w Afryce nr. 68. Pułkownik popiera wniosek młodego Franco o wstąpieniu w szranki hiszpańskiej armii w Maroku i przyjmuje swojego dawnego ucznia. 12 lutego 1912 roku Francisco Franco jest już w Maroku. To niezwykle ważna data w biografii Generała Franco, hiszpańskiego dyktatora...
Franco w Afryce
Wojna w Maroku to raczej smutna hiszpańska historia. Wojna marokańska zaczęła się po katastrofie militarnej Hiszpanii w 1898 roku, kiedy Hiszpania traciła swoje ostatnie kolonie zamorskie i kraj zaczął pogrążać się w ogromnym pesymiźmie. Hiszpańskie ziemie w Maroko, charakteryzowały się trudnym terenem, górskimi przełęczami i trudno dostępnymi terenami dla piechoty i sprzętu wojskowego. Tereny te, zamieszkiwane były przez wojownicze plemiona i Tuaregów. Niewielu Hiszpanom w kraju podobała się ta wojna, większość narodu była przeciwko ingerencji wojskowej w Afryce, ale generalna sytuacja tracenia ostatnich kolonii zamorskich dodawała paliwa do tej wojny. Nowo rozpętana wojna pogrążyła kraj w niepokoju i niepewności jutra.
Kiedy Franco pojawia się w Maroku sytuacja militarna jest bardzo niepewna dla Hiszpanii. Walki, choć krótkie i sporadyczne z oddziałami marokańskimi są niezwykle okrutne i nieludzkie. Hiszpańskie wojsko cierpi z powodu fatalnych warunków w jakim przebywa i w jakim porusza się hiszpańska armia (pustynia, tereny bez wody, trudne warunki terenowe dla wojska). Permanentny brak słodkiej wody, nadmierne upały, brak środków transportu, zapasów żywności i wyczerpujące marsze pod afrykańskim słońcem, kruszą morale hiszpańskiego wojska. Wróg walczy po partyzancku, to specjaliści od podchodów, skradania się i tego typu prowadzenia walki. Wróg uderza w najczulsze punkty, zadaje śmiertelne ciosy i zupełnie nie przestrzega praw cywilizowanej wojny.
Chrzest bojowy Franco przeszedł podczas ataku na Haddu - Allai - u - Kaddur. Pułkownik Damaso Berenguer z podziwem patrzy na postępy militarne sekcji dowodzonej przez młodego podporucznika Franco. Dokładnie dwa miesiące później dostaje awans na porucznika. To jedyny awans według stażu wojskowego w tak błyskotliwej karierze militarnej generała Franco.
Jedno z wielu gorących powitań Franco z Hitlerem ...
Chrzest bojowy Franco podczas wojny w Maroku
Pułkownik Berenguer organizuje Policję na miejscu zwaną "regulares". Część policji składa się z tubylców zamieszkujących te afrykańskie ziemie, doskonale znających teren, przyzwyczajonych do trudnych warunków panujących na tej ziemi. Walka przynosi rezultaty. W 1913 porucznik Franco zostaje oddelegowany do "regulares". Przez kilka lat żyje z tubylcami. Są to niezwykle twardzi i odważni ludzie. W krótkim czasie Francisco Franco zostaje odznaczony aż trzykrotnie Krzyżem Zasługi Wojskowej Cruz del Merito Militar, za wybitne zasługi na polu walki. Dnia 5 stycznia 1915 roku za zdobycie miasta Beni Hosmar, Franco zostaje awansowany na stopień kapitana. Franco ma 22 lata i zostaje najmłodszym kapitanem wojska hiszpańskiego.
Żołnierze "regulares" ślepo słuchają rozkazów Franco. Niezbyt wykształceni, uważają iz Franco jest odporny na kule. Mowią iż ma "baraka", tajemniczą siłę, która broni go od ran i śmiertelnego postrzału. Prawdą jest iż w roku 1916, po czterech latach trwania walk, Franco jest jednym z zaledwie siedmiu oficerów, którzy nie otrzymali nawet draśnięcia od kuli.
Szczęście Franco nie trwa długo. Pod koniec czerwca 1916 roku, podczas zażartej walki na półwyspie Yebala, na bardzo dobrze bronione pozycje wroga, Franco dostaje postrzał w brzuch. Na noszach, Franco, zostaje przetransportowany do najbliższego szpitala wojskowego. Tam uzyskuje pierwszą pomoc. Po tym zostaje przeniesiony do obozu Kudea Federico. Diagnoza lekarzy brzmi: stan poważny, ale nie zagraża Życiu żołnierza. Nie ma potrzeby przenoszenia Franco do szpitala w Ceuta.
Misterium ciągle żyje. Pocisk nie naruszył jelit ani nie pojawiła się żadna infekcja w ciele rannego Franco.
Najmłodszy komendant
Po tym wydarzeniu Franco otrzymuje kolejne odznaczenie wojskowe. Dostaje krzyż Cruz de Maria Cristina. Najwyższy Komisarz Hiszpanii w Maroku, generał Gomez Jordana postanawia awansować Franco na "el komendante". W niektórych środowiskach wojskowych odzywają się głosy zwątpienia. Czy w tak młodym wieku można zostać komendantem. Franco ma wtedy 23 lata.
W czasie rekonwalescencji w szpitalu do Franco dociera wspaniała nowina. Jego awans na comendante zostaje zaakceptowany i zostaje najmłodszym komendantem w armii hiszpańskiej. Po pięciu latach w Afryce, Franco mówi adios do swoich kompanów w wojsku i zostaje oddelegowany do garnizonu w Oviedo do Regimento de Infanteria del Principe numero 3.
Podczas pobytu w Oviedo młody Franco znowu popada w spokojne życie. Mieszkańcy Oviedo patrzą na młodego wojskowego z sympatią i doceniają jego zasługi bojowe. Jest wtedy już dość znany w Hiszpanii, prasa pisze o dokonaniach młodego Franca w Afryce. Młody Franco poznaje wtedy senoritę Carmen Polo y Martinez Valdez, dziewczynę z dobrego domu. W wolnym czasie Franco dużo czyta historii, ekonomii, polityki, czasopisma wojskowe.
Po kilku miesiącach przygotowuje się do powrotu do Afryki. Ale najpierw pod koniec września 1918, Franco opuszcza Oviedo i kieruje się do Madrytu na kurs dla komendantów. Wtedy poznaje Jose Millan Astray. Millan wcześniej walczył na Filipinach i również w Maroko. Millan ma ambitny projekt: stworzyć hiszpańską Legię Cudzoziemską, na wzór Francuskiej Legii Cudzoziemskiej.
Legia Cudzoziemska
Powrót do Oviedo. Franco przygotowuje się do ślubu z senioritą Carmen Polo. W tym czasie otrzymuje telegram od Milana, mówiący iż potrzebuje go u swojego boku w pomocy w tworzeniu Legii Cudzoziemskiej. Jest wrzesień 1920. Już w październiku Franco jest z powrotem w Algeciras na promie do Ceuty. Millan czeka na niego w porcie. Franco już na promie poznaje pierwszych 100 ochotników do Legii Cudzoziemskiej. Wszyscy kierują się do Riffien, gdzie zaczynają formować się nowe oddziały tej formacji wojskowej.
Kapitan Franco w swojej książce "Diario de una Bandera", opublikowanej w 1922 roku opisuje życie w legionie od momentu przybycia do Ceuty, aż do pierwszych operacji wojskowych w 1922 roku. Książka została ponownie opublikowana w 1956 roku.
Gazeta obwieszczająca śmierć Franco
Dnia 2 listopada legioniści przenoszą się do Uad - Lau, gdzie zostają na sześć miesięcy, intensywnie przygotowując się do walki pod dowództwem kapitana Franco. Wszyscy czekają z niecierpliwością do pierwszego starcia z wrogiem.
Wielki dzień nadszedł w kwietniu 1921, kiedy dowództwo postanawia zaatakować masyw górski Gomara i skonsolidować hiszpańskie siły w Xauen, okupowane w październiku 1920 roku. Operacja przekształciła się w ogromny marsz wojskowy i legioniści wrócili do obozu rozczarowani bez zobaczenia ani jednej kuli. Ale już wkrótce ma się to zmienić.
Na początku lipca legion zostaje przetransportowany do miasta Larache. Pierwsze walki nie są zbyt krwawe, a raczej żołnierzom doskwiera okropny upał. Kilka dni później o świcie Milan Astray dzwoni do Franco i mówi mu aby natychmiast przeniósł się ze swoimi oddziałami do Fondak. Marsz jest wyczerpujący dla wojska. Kiedy już w Fondak Franco otrzymuje kolejną wiadomość od Millana, aby jak najszybciej znalazł się ze swoimi oddziałami w Tetuan i dalej aby kierował się na Ceutę i tam wsiadł na prom do Mellila.
Po co tyle pośpiechu? Dlaczego taki chaos? Rzeczywiście wojska hiszpańskie znalazły się pod obstrzałem partyzantów marokańskich. Armia hiszpańska straciła 15.000 żołnierzy! Zadaniem Legionu było utrzymanie Melili.
Zainteresuje Cię również:
historia Hiszpanii | Galicja | ważni Hiszpanie - przeszłość i teraźniejszość |
